dinsdag, september 19, 2006

Je mag al van oker spreken





















Foto en tekst © Paul Rigolle – Je mag al van oker- 2006

Herinneringen hebben de neiging om zich uit te breiden. Een steen in de tijd. De kikker in de vergeten vijver. Gerimpel. Het dorp van herkomst is een plaats van herkenning én van vervreemding geworden. Het weer is mooi. Volle zon nog en maar een likje herfst. September. Je mag al van oker spreken. Het is goed om terug te zijn. Tussen het volk sta je, in het volk ga je op. Een cijfer in een trommel. Al hoop je niet dat iemand jou zal uitverkiezen. De jaarlijkse wielerhoogdag is zelden een doel op zich. Enkel een aanleiding. En toch kijkt men reikhalzend uit, staart men, als in een zachte western, naar het opstuivend stof voorbij de Steenbakkerij naar de einder, alsof men iets wil weten wat nog niet geweten is. De afloop van een stuk die vooraf te voorspellen valt. Er wordt gewonnen. Er wordt verloren. Voorbij de aankomst gaat – jong en bloedend - een renner neer. Op de tribune hoor je begeleidend de sensatie in de stemmen en de harten trillen. Een collectieve schreeuw die meer op hardop zuchten lijkt. Jaarlijks is dit een afspraak die je moet houden. Er zijn cirkels die men, zolang het kan, niet moet onderbreken. Wel wordt de voorraad vaders en vrienden al jaren dunner. De één op reis, de ander druk. Of drukker. Maar geen nood. Aan de bierstalletjes, de boekmakersborden… Aan de drogevissenkramen… Aan elke toog in de laatste cafés van vertrouwen herken je hun jongere versie aan de ogen. De zonen, dat merk je, hebben het overgenomen. En dat is zoals het hoort want ook in een dorp dat verdwijnt moet de toekomst voorgoed verzekerd worden.

Notitie bij Koolskamp Koers, vrijdag 15 september 2006
Rubrieken: Zoals het licht en Het hart van Bitossi


woensdag, september 13, 2006

Vuurtje

Zelden meer zelfgenoegzaamheid in één man bij elkaar gezien dan bij die Jean-Marie Dedecker. Onder het mom ik rakel met mijn groot bakkes nog ‘ns een vuurtje op komt ie aandragen met iets wat amper een piepklein open deurtje blijkt. Schitterend getimed, is het wel, het dient gezegd. Zo’n goeie drie weken voor de gemeenteraadsverkiezingen laat ie zich in een koddig wegwauwelend stukje proza “Hematocriet of hypocriet” nog ‘ns gaan.

Drie Vlaamse toprenners noemden Floyd Landis een nestbevuiler. Zelf waren ze in het voorjaar van 2006 naar een Italiaanse “preparateur” getrokken om een kuur te volgen van 24.000 euro. Opportunistische lippendienst aan hun broodheren uit zelfbehoud helpen de kanker niet wegsnijden, maar laten ze voortwoekeren. Een tegenstrijdige bedenking overvalt me steeds...

Meer staat er niet. Meer zegt ie niet. En wat die tegenstrijdige bedenking dan wel mag zijn die onze JM zo plots overvallen mag… Ach, Jean-Marie bestaat het warempel om het in het zwaar pseudo-filosofisch geëmmer dat daarna komt nog wat vrijblijvend over kunst te hebben. Hij die uitgerekend met de subtiliteit van de laatste ongelikte beer door de taiga dwaalt heeft het over kunst en boeken. Het wonder bestaat. Maar wat erger is, is dat het hele betoog van Dedecker elke keer weer uit niks dan demagogisch gezwam bestaat. Zo ontstellend veel zwaktes sieren de stoere vaagheid van zijn betoog dat elkeen die nog om wat waarheid geeft, het hoofd al heeft afgewend nog voor ie het eerste woord gesproken heeft. Nee aan de betutteling, daar konden we vaagweg nog enigszins inkomen. Misschien moet iemand nu ook maar 'ns werk gaan maken van een definitieve vorm van ont-Dedeckerisering van de Vlaamse politiek.
Al hoeft het bij nader inzien niet eens zo'n vaart te lopen. Totaal onschadelijk zo’n ijdeltuit van een man. Zie hoe hij jankt en schaamteloos zijn hand uitsteekt en hengelt naar jouw stem die, geloof me vrij, zoveel meer verdient.

Rubriek: Het hart van Bitossi

vrijdag, september 01, 2006

Ontdekt

Ontdekt dat de onvolprezen wielersite rondom het wielerboek (http://www.wielersportboeken.nl) intussen ook een eigen weblog heeft gekregen! En wel degelijk op dit enige echte adres: http://wielersportboeken.web-log.nl/

Alweer een link om zonder omzien vast te leggen!
Nu al in dit bericht. Straks in al onze rechterkolommen!