Pagina's

Pagina's

zaterdag, maart 19, 2005

Aardbeienprinses

Milaan-San Remo... Er zijn in het verleden al schitterende quotes over genoteerd (én gepubliceerd). Eén voor één om in te kaderen, ik weet het, maar wat mij betreft is en blijft Milaan-San Remo een echte klotenklassieker... Een draf- en stontkoers met de pretentie van een hindernissenren. Koers van amper 300 meter! Straathoekwerkster die het waarachtig en wel om weetikveelwelke reden heeft geschopt tot aardbeienprinses. Want zeg nu zelf: wie kan een klassieker helemaal au sérieux nemen als ie voordien is gewonnen door een saloncoureur én filmster, een halve filistijn als daar is die enige echte Mario Cipollini? Poggio di San Remo! Jij ouderwets obstakel, heuvel die nog niet eens een helling is om naar uit te kijken, nooit zal ik aarzelen, zelfs al had Eddy in zijn heroïsche dagen zeven keer ogen op zijn rug, ik noem je en blijf je noemen: jij omhooggevallen bult der bulten... Kom hier dat ik jou niet beklim maar platswals en dichtklap als een open boek, met de opgedreven krachten, de spetterende turbo van een exploderend voorjaarspeloton.

De Sint-Jozefsklassieker Milaan-San Remo valt vandaag op de dag waarop ie destijds altijd viel en waar ie voor is gemaakt: 19 maart, het feest van Sint Jozef! Vanaf 14:50 ook op al Uw schermen! (En o ja, voor ik het vergeet, mijn favoriet, da's nummer 56, Stuart O'Grady!)

Protour

Een tijdje is het hier nogal stil geweest, toegegeven. Dat belet evenwel niet dat ook wij de start van het nieuwe wielerseizoen niet hebben gemist. We zijn de voorbije weken één en ander met argusoogjes blijven volgen. Tussen de sneeuwvlagen door hebben we bovendien kunnen merken dat het tussen ons en de net op gang gekomen Protour nooit hele grote liefde zal worden. Gilberto Simoni die in tegenstelling tot sommige Amerikanen met geen grammetje wintervet uit zijn ivoren toren is gekropen haalde in de voorbije Parijs-Nice een schitterende zege op de Mont Faron. Daar werd de spichtige Italiaan in deze alles versmachtende Protour voor beloond met... één schamel zielig puntje. Bobby Julich die op een, naar ons gevoel, wat al te Riis-achtige manier de eindzege van "de koers naar de zon" binnenhaalde kreeg daarvoor meteen 50 punten en staat in de Protour-stand dan ook net na de leider, Oscarito Freire. Toch allemaal wat scheefgetrokken vinden we. Maar dat niet alleen. Allerhande mankementen zullen de komende maanden wel nog wat bloter komen te liggen. Let op onze woorden. We kunnen ons nog altijd niet van de indruk ontdoen dat de Protour er uiteindelijk vooral gekomen is ter meerdere eer en glorie van en onder de pressie van één en dezelfde man.... Maar kom, genoeg gezeurd, laat vanmiddag nu maar die bliksemschicht van een rush naar de Poggio di san Remo komen...