woensdag, augustus 16, 2006
Promotie!
Even wat gezonde promotie! Zondag 20/08/2006 gaat in Tielt de wielerjeugddag 2006 door. Misschien een idee voor wie op één en dezelfde zondagnamiddag een aangename dosis wielerplezier wil beleven…
dinsdag, augustus 08, 2006
The life of Brian
Brian Ligneel is in Gent vorig weekend geen wereldkampioen Scratch geworden bij de junioren. Dat hoefde ook niet. Brian (°12/11/1989) moet nog altijd zeventien worden en maakt pas dit jaar zijn eerste jaar bij de junioren vol. Het zegt veel dat hij al 
van bij het begin van het seizoen zijn plaats heeft in een juniorengeneratie die - laat ik mij vandaag alleen nog beperken tot de achtentachtigers - met telgen als Fabrice Naert, Sven Vandousselaere, Gert Dockx, Jan Ghyselinck, Gregory Joseph, Sven Nooytens, David Piva, Sim Steyvers, Ward Van de Kerckhove, Klaas Lodewijck, Sam Maertens, Joris Wagemans, Tom Reweghs, Willem Dendooven, Jochen Engelen, Dennis Vanendert, Sep Vanmarcke, Michael Van Staeyen en andere Jochen Van Kerckhoven’s op zijn zachtst gezegd biezonder veelbelovend oogt. Brian Ligneel kiest gedeeltelijk ook voor de piste en zegt dat hij dankzij de piste souplesse en ervaring verwerft die hem ook op de weg een flink eind vooruit helpen. Geheel en al terecht. Wat ons betreft zou er aan elke wielerlicentie die aan jongeren wordt afgeleverd een verplichting vast moeten zitten om jaarlijks ook aan een aantal pistemeetings deel te nemen. Brian Ligneel is me d’er in elk geval één. Laatst zag ik hem in Kanegem (of all places) zowat in zijn eentje de verenigde tegenstand uit Litouwen oprollen. Je zag het zo gebeuren. Hij dichtte het gat op de ontsnapte Edvinas Katkevicius met in zijn spoor Paulius Kazlauskas en Gediminas Kaupas, twee andere Litouwers, om ze in de spurt fijntjes af te drogen. Zo simpel lijkt het, dat “Life of Brian”. Toch moet de man uit Kaster die nu al het flegma en de looks van de pure winnaar heeft nog wat schaven aan de basis van zijn aardrijkskundig vermogen. Tijdens het obligate praatje van de overwinnaar had hij het constant over die Letten die om beurten hadden geprobeerd om er hem af te rijden. Ach Letland of Litouwen, Riga of Vilnius, Brian heeft nog een vol leven om er op een dag voorgoed achter te komen waar al die landen en plaatsen zich nu precies bevinden.
van bij het begin van het seizoen zijn plaats heeft in een juniorengeneratie die - laat ik mij vandaag alleen nog beperken tot de achtentachtigers - met telgen als Fabrice Naert, Sven Vandousselaere, Gert Dockx, Jan Ghyselinck, Gregory Joseph, Sven Nooytens, David Piva, Sim Steyvers, Ward Van de Kerckhove, Klaas Lodewijck, Sam Maertens, Joris Wagemans, Tom Reweghs, Willem Dendooven, Jochen Engelen, Dennis Vanendert, Sep Vanmarcke, Michael Van Staeyen en andere Jochen Van Kerckhoven’s op zijn zachtst gezegd biezonder veelbelovend oogt. Brian Ligneel kiest gedeeltelijk ook voor de piste en zegt dat hij dankzij de piste souplesse en ervaring verwerft die hem ook op de weg een flink eind vooruit helpen. Geheel en al terecht. Wat ons betreft zou er aan elke wielerlicentie die aan jongeren wordt afgeleverd een verplichting vast moeten zitten om jaarlijks ook aan een aantal pistemeetings deel te nemen. Brian Ligneel is me d’er in elk geval één. Laatst zag ik hem in Kanegem (of all places) zowat in zijn eentje de verenigde tegenstand uit Litouwen oprollen. Je zag het zo gebeuren. Hij dichtte het gat op de ontsnapte Edvinas Katkevicius met in zijn spoor Paulius Kazlauskas en Gediminas Kaupas, twee andere Litouwers, om ze in de spurt fijntjes af te drogen. Zo simpel lijkt het, dat “Life of Brian”. Toch moet de man uit Kaster die nu al het flegma en de looks van de pure winnaar heeft nog wat schaven aan de basis van zijn aardrijkskundig vermogen. Tijdens het obligate praatje van de overwinnaar had hij het constant over die Letten die om beurten hadden geprobeerd om er hem af te rijden. Ach Letland of Litouwen, Riga of Vilnius, Brian heeft nog een vol leven om er op een dag voorgoed achter te komen waar al die landen en plaatsen zich nu precies bevinden. zaterdag, augustus 05, 2006
Rouwkleed
Alweer een quote zo groot als een Herenhuis uit de negentiende eeuw. Een uitspraak om even van te gaan verzitten. Ploegdokter Yvan Van Mol vandaag in het Nieuwsblad:
"De gele trui van Landis is een rouwkleed voor het wielrennen".
Zelden een sportmetafoor zo accuraat zien uithalen als op deze zaterdagochtend.
Extern: Van Mol ziet toekomst somber in – Het Nieuwsblad-Sportwereld, Za 5/08/2006
"De gele trui van Landis is een rouwkleed voor het wielrennen".
Zelden een sportmetafoor zo accuraat zien uithalen als op deze zaterdagochtend.
Extern: Van Mol ziet toekomst somber in – Het Nieuwsblad-Sportwereld, Za 5/08/2006
vrijdag, augustus 04, 2006
Michiel
Zo kan het ook! Een erg moedige beslissing die heel veel respect verdient:
Zoals veel jonge wielrenners droomde ik er tot hiertoe van om profrenner te worden. Ik fiets en sport heel graag en wou er alles aan doen om van mijn hobby mijn beroep te maken.
De laatste 2 jaar stonden zo goed als volledig in het teken van het wielrennen. Hier en daar werd ik geremd door tegenslagen, maar toch kreeg ik de kans de wielerwereld te leren kennen en aan heel wat prachtige wedstrijden en leerrijke stages deel te nemen. Hiervoor wil ik zowel de ploegen waarvoor ik reed als de nationale ploeg van harte bedanken. Na mijn val in de Giro delle Regioni begon ik echt na te denken, iets wat je als renner soms beter niet doet. Profrenner worden is geen doel meer, de wielerwereld is geen wereld waar ik de rest van mijn leven wil in doorbrengen, zeker niet als renner. Liever dan half gemotiveerd en zonder droom verder koersen, zet ik er hier een punt achter. Zo komt er wat tijd vrij voor andere dingen en om nieuwe zaken te ontdekken. Natuurlijk zal ik nog op de fiets te vinden zijn, misschien neem ik nog wel eens deel aan een tijdrit. Het fietsen moet nu plaats maken voor de studieboeken. Ten slotte wil ik alle mensen bedanken die mij steunden en hun best deden om een eventuele wielercarrière alle kansen te geven.
Michiel
("Michiel Van Aelbroeck zet een punt achter zijn veelbelovende wielerloopbaan". Een bericht van Vr 4/08/2006)
Het ga je erg goed Michiel!
Bron: Website Michiel Van Aelbroeck
Zoals veel jonge wielrenners droomde ik er tot hiertoe van om profrenner te worden. Ik fiets en sport heel graag en wou er alles aan doen om van mijn hobby mijn beroep te maken.
De laatste 2 jaar stonden zo goed als volledig in het teken van het wielrennen. Hier en daar werd ik geremd door tegenslagen, maar toch kreeg ik de kans de wielerwereld te leren kennen en aan heel wat prachtige wedstrijden en leerrijke stages deel te nemen. Hiervoor wil ik zowel de ploegen waarvoor ik reed als de nationale ploeg van harte bedanken. Na mijn val in de Giro delle Regioni begon ik echt na te denken, iets wat je als renner soms beter niet doet. Profrenner worden is geen doel meer, de wielerwereld is geen wereld waar ik de rest van mijn leven wil in doorbrengen, zeker niet als renner. Liever dan half gemotiveerd en zonder droom verder koersen, zet ik er hier een punt achter. Zo komt er wat tijd vrij voor andere dingen en om nieuwe zaken te ontdekken. Natuurlijk zal ik nog op de fiets te vinden zijn, misschien neem ik nog wel eens deel aan een tijdrit. Het fietsen moet nu plaats maken voor de studieboeken. Ten slotte wil ik alle mensen bedanken die mij steunden en hun best deden om een eventuele wielercarrière alle kansen te geven.Michiel
("Michiel Van Aelbroeck zet een punt achter zijn veelbelovende wielerloopbaan". Een bericht van Vr 4/08/2006)
Het ga je erg goed Michiel!
Bron: Website Michiel Van Aelbroeck