Ik had de indruk dat Les Supappes de vorige keer net iets voller klonken al blijft Kathleen Vandenhoudt op zo'n avond moeiteloos alle Laura Lynn’s van Vlaanderen in haar binnenzak stoppen. Het is en blijft natuurlijk wél de gezamenlijke liefde voor de koers die Vannieuwkerke én zijn publiek (een bende wat oenig ogende wielerliefhebbers zoals ik er zelf ook één moet zijn) staande houdt. En de filmpjes dankzij het recente Vrt-archief. Ik weet nog altijd niet goed wat ik moet denken van het gegeven dat wie met zijn gezicht op televisie komt, blijkbaar alleen al per definitie daardoor volle zalen lokt. Wat niet betekent dat ik niet op bepaalde momenten erg genietend op mijn wankel Verrekijker-stoeltje bij deze voorstelling heb zitten grinniken. Een paar mopjes van Karl hadden weliswaar een baard van meerdere dagen, maar ze werkten wel. (Alluderend bijvoorbeeld op het eindejaarsvakantielief van Tom Boonen van zestien jaar: "Ha ja, da’s heel logisch met Tom, zo’n jong lief. Het is een sprinter hé. En sprinters hebben maar een heel klein gaatje nodig…"). Je kunt met behoorlijk wat gemengde gevoelens van Sjas Patat - Wielerjaar 2007 vandaan komen maar het mag gezegd: Karl Vannieuwkerke weet ook nu weer de ambitieuze ondertitel van zijn voorstelling toch maar mooi waar te maken. Sjas Patat is "Een absolute aanrader voor wie van wielrennen houdt en voor wie er een hekel aan heeft". Karl Vannieuwkerke & Les supappes – Wielerjaar 2007 (intussen volledig uitverkocht)
Surplas en Sjas Patat, de boeken bij Lannoo
