Een atleet is verantwoordelijk voor wat zich in zijn lichaam bevindt en in twijfelgevallen is hij schuldig tot bewijs van het tegendeel. Het laatste is een omkering van het vermoeden van onschuld dat bij elke normale, democratische rechtspraak geldt; het eerste is een groteske eis want atleten hebben geen voorproevers zoals de koningen en keizers in het verre verleden.
Staf De Wilde windt zich in de Zaak Contador op zijn Blog aan het been lichtjes op over het gevoerde dopingbeleid. En hij heeft gelijk!
Lees hier het volledige blogstukje: Contador, minstens een jaar ipv ‘cero’.
Pagina's
▼
Pagina's
▼
vrijdag, januari 28, 2011
zondag, januari 23, 2011
Koppen xl
23/01/2011 3:08:16 PM Tour Down Under: Robbie McEwen (AUS) - headbutts Andre Greipel (GER).
Oei, headbutts… Waar hebben we dat vervaarlijk woord nog gehoord... Koers alweer als een slechte voetbalmatch? Renshaw achterna? Het wordt toch geen gewoonte zeker, in dat spurtend peloton... Enfin, misschien toch maar rekening houden met de mogelijkheden om elk woord figuurlijk te gebruiken. En het tweemaal om te draaien, voor het in de mond te nemen. Hier en in alle talen. Ook Down Under. Headbutt. Koppen? Koppen!?
Vindplaats: Life-verslag van de Tour Down Under – Rit 6 met start en aaankomst in Adelaide.
Oei, headbutts… Waar hebben we dat vervaarlijk woord nog gehoord... Koers alweer als een slechte voetbalmatch? Renshaw achterna? Het wordt toch geen gewoonte zeker, in dat spurtend peloton... Enfin, misschien toch maar rekening houden met de mogelijkheden om elk woord figuurlijk te gebruiken. En het tweemaal om te draaien, voor het in de mond te nemen. Hier en in alle talen. Ook Down Under. Headbutt. Koppen? Koppen!?
Vindplaats: Life-verslag van de Tour Down Under – Rit 6 met start en aaankomst in Adelaide.
Canyon Aeroad CF
Wat denk je, zou de fiets het eigenlijk zelf al weten?
Philippe Gilbert (Omega-Pharma Lotto) has three targets on this year's race calendar: Milan-San Remo, the spring classics, and the Tour de France (foto 16). And the bike which he will use for that? Aha… A fully aluminum cockpit (foto 5). Campagnolo's latest Record 11 group (foto 3). Ritchey handlebars (foto 4). A tidy seatpost clamp neatly integrated into the frame's sleek lines. Selle Italia's Flite TT Team Edition saddle (foto 9). Stainless steel spokes and external nipples. Canyon's VCLS Aero Post (foto 17). Campagnolo Record 11 drivetrain. (foto 21). Look's latest KeO Blade pedals using carbon fiber leaf springs (foto 25). A custom chain watcher that ensure nothing goes awry with the Campagnolo Record 11 drivetrain. (foto 21) and last but not least a pair of Tacx Tao aluminum cages sit waiting for bottles (foto 14).
Mijn idee? Wat een fiets! En wat een heerlijk ouwerwetse koereur die er plaats op neemt!
Extern: De fiets van Philippe Gilbert.
Philippe Gilbert (Omega-Pharma Lotto) has three targets on this year's race calendar: Milan-San Remo, the spring classics, and the Tour de France (foto 16). And the bike which he will use for that? Aha… A fully aluminum cockpit (foto 5). Campagnolo's latest Record 11 group (foto 3). Ritchey handlebars (foto 4). A tidy seatpost clamp neatly integrated into the frame's sleek lines. Selle Italia's Flite TT Team Edition saddle (foto 9). Stainless steel spokes and external nipples. Canyon's VCLS Aero Post (foto 17). Campagnolo Record 11 drivetrain. (foto 21). Look's latest KeO Blade pedals using carbon fiber leaf springs (foto 25). A custom chain watcher that ensure nothing goes awry with the Campagnolo Record 11 drivetrain. (foto 21) and last but not least a pair of Tacx Tao aluminum cages sit waiting for bottles (foto 14).
Mijn idee? Wat een fiets! En wat een heerlijk ouwerwetse koereur die er plaats op neemt!
Extern: De fiets van Philippe Gilbert.
donderdag, januari 20, 2011
Crashcav
Soms kan zo'n wielerjaar, als het nog net iets meer mocht tegenvallen, wel heel vlug voorbij zijn... Pas begonnen en daar gaan ze al. Kompleet onderuit. Crashcav in de Tour Down Under (Rit 2 – Tailem Bend – Mannum 146 km). Laat ons maar de vingers kruisen dat er zich dit jaar geen crashes voordoen die we niet meteen & zo vlug als mogelijk weer kunnen vergeten...
dinsdag, januari 18, 2011
Superheroes
André Greipel luistert goed. Vinokourov is extra gemotiveerd. Armstrong beweert dat niemand in staat is om tien jaar te liegen. (Als dat maar goed komt…). Pat McQuaid is, wat we al wisten, Uci-voorzitter tegen wil en dank. Den duts. Pozzato droomt van de piste. Vandenbroeck van windtunnels en Philippe Gilbert van de gele trui. Advocaten verdienen geld op de kap van de coureurs. Di Luca doet het gratis en voor niks. Cofidis wil meer krediet. Tom Boonen zal ze straks ‘ns iets tonen. Fabian Cancellara gaat dit keer voor iets hybride’s. En de kangoeroes, see the real superheroes, a ja, die wonen Down Under. Zou het kunnen dat de koers alweer begonnen is? En wij dus niks dan (wieler-)linken delen!
Vanaf voorbije nacht op alle zenders: Tour Down Under.
Vanaf voorbije nacht op alle zenders: Tour Down Under.
zaterdag, januari 15, 2011
Een kruidenier en een seigneur
Eén dag na Albert Heijn moet Nederland nu ook afscheid nemen van Peter Post. Een Kruidenier en een Seigneur. Nederland is onthoofd! In 1964 was ik nog geen elf maar ik herinner mij wel hoe Peter Post er die zondag van 19/4/1964 op de piste
in Roubaix niet minder dan drie Belgen van langs gaf. Benoni Beheyt, Yvo Molenaers en zijn jonge ploegmaat Willy Bocklant waren er met enkele forse Post-iaanse lendenrukken aan voor de moeite. Dat een pistier-pur-sang een monument als Roubaix kon winnen, het kon er bij mijn vader niet in. Maar later bleek dat Peter Post, wat in Roubaix trouwens al bewezen was, misschien wel de intelligentste van allemaal was. Bijna in zijn eentje zou de rijzige snelprater uit Amstelveen het wielrennen later een nieuwe dimensie geven. Als ploegleider én manager-avant la lettre wist hij zijn Raleigh-, Panasonic- en Histor-teams telkens weer om te smeden tot squadra’s van je welste. Van mannen op een fiets maakte hij stylisten met zonnebril en maatpak. Van alle (ex-)renners die na hun carrière ooit iets voor zichzelf begonnen was Peter Post wellicht ook de grootste zakenman. Maar het mag gezegd: gewiekst en sluw, thuishorend in het rijtje van pure klassefiguren als Gimondi, Anquetil en Adorni, gaf hij in de jaren tachtig een nieuw gezicht aan de koers. Meteen een ware facelift was het. Na Peter Post zou het wielrennen er nooit meer uitzien als voorheen. En zonder hem kan de bres in de ouwe heroiëk van de koers alleen maar groter zijn.
Extern:
Peter Post overleden (Bron: De Standaard)
Peter Post overleden (Bron: de Telegraaf)
Peter Post en het nieuwe wielrennen
Peter Post in de kolommen van de Wielersite
in Roubaix niet minder dan drie Belgen van langs gaf. Benoni Beheyt, Yvo Molenaers en zijn jonge ploegmaat Willy Bocklant waren er met enkele forse Post-iaanse lendenrukken aan voor de moeite. Dat een pistier-pur-sang een monument als Roubaix kon winnen, het kon er bij mijn vader niet in. Maar later bleek dat Peter Post, wat in Roubaix trouwens al bewezen was, misschien wel de intelligentste van allemaal was. Bijna in zijn eentje zou de rijzige snelprater uit Amstelveen het wielrennen later een nieuwe dimensie geven. Als ploegleider én manager-avant la lettre wist hij zijn Raleigh-, Panasonic- en Histor-teams telkens weer om te smeden tot squadra’s van je welste. Van mannen op een fiets maakte hij stylisten met zonnebril en maatpak. Van alle (ex-)renners die na hun carrière ooit iets voor zichzelf begonnen was Peter Post wellicht ook de grootste zakenman. Maar het mag gezegd: gewiekst en sluw, thuishorend in het rijtje van pure klassefiguren als Gimondi, Anquetil en Adorni, gaf hij in de jaren tachtig een nieuw gezicht aan de koers. Meteen een ware facelift was het. Na Peter Post zou het wielrennen er nooit meer uitzien als voorheen. En zonder hem kan de bres in de ouwe heroiëk van de koers alleen maar groter zijn.
Extern:
Peter Post overleden (Bron: De Standaard)
Peter Post overleden (Bron: de Telegraaf)
Peter Post en het nieuwe wielrennen
Peter Post in de kolommen van de Wielersite