Herinnering aan Puivelde Koerse

#PuiveldeKoerse-Editie2017

#PuiveldeKoerse-Editie2018

Puivelde Koerse - Editie 53 van 2018

Dichters en de koers... Sinds Geelzucht- en andere literaire wielerexperimenten weten we dat het een wel vaker voorkomende combinatie is. Alsof de berelastige slome activiteit van het schrijven aspecten vertoont die ze verwant maakt aan wat de coureurs dagdagelijks moeten opbrengen om “ergens heelhuids aan te komen”. “De dichter als coureur”, quoi?

Gisteren was het onooglijke maar ferm kermisvierende Puivelde, de woonplaats van dichter en auteur Frank Pollet, opnieuw de jaarlijkse afspraak om enkele soortgenoten en Geelzucht-igen van het eerste uur samen te brengen. Een aantal ouwe getrouwen als Bert Bevers, Norbert De Beule en Fleur De Meyer diende dit jaar om uiteenlopende redenen forfait te geven. Frank Pollet, Patrick Cornillie, Karel De Clercq, jawel vader van, en ikzelf waren wél in live-versie op de afspraak.

Vlnr Frank Pollet, Patrick Cornillie, Karel Declercq en Paul Rigolle

Het tienjarig dichterlijke lustrum komt zo in Puivelde met de editie van 2020  langzamerhand in het vizier. Gisteren stonden niet minder dan 160 renners aan de start. De wedstrijd was aan haar 53° aflevering toe al wordt het wel ’s tijd dat de Albertvrienden hun website wat gaan bijwerken. Traditioneel stonden er tussen de deelnemers heel wat cyclo-crossers die in Puivelde -Koerse heraanknoopten met de competitie. Voor de start werd Sep Vanmarcke bij vriend en bookmaker naar voor geschoven als de grote kandidaat-winnaar. Puivelde Koerse editie 53 werd  een geanimeerde wedstrijd waarin Sep, zoals we dat van hem gewoon zijn, zijn verantwoordelijkheid als groot klassiek coureur niet uit de weg ging. Nadat renners en volgers een paar zachte plensbuien te verwerken hadden gekregen - sein om ons even in de luwte te gaan ophouden - schoven uiteindelijk drie man weg uit een omvangrijke kopgroep. Het scheelde in de sprint maar een haar of smaakmaker en rugnummer …160, Matthias De Witte kon zijn eerste overwinning bij de profs wegkapen. Dat was evenwel zonder Dennis Coenen gerekend die met de bloemen naar huis ging. Jonas Rickaert stond mee op het podium terwijl Sep Vanmarcke de spurt won van wat overbleef.
Volgend jaar opnieuw! Voor renners; en voor... dichters.

Live-verslag bij TV-Oost

Ik heb altijd mijn eigen koers gereden...

De wielerboeken allerhande blijven aan snel tempo verschijnen. Bij de vleet! "Ik heb altijd mijn eigen koers gereden" is een van de nieuwe en recente titels... Pas verschenen bij Uitgeverij Lannoo. En ja, natuurlijk is dit een klein wielermediastuntje... ("Ik blaas mijn zeepbel, u de uwe?")

Want wie, wie is immers die "grote" onbekende wielrenner die naar de obscure naam Gianni Wespelaer luistert? En wie mag dan wel zijn dopinggillende en wespenetende ghostwriter zijn? Fictie is de nieuwe realiteit, jaja... Willen we graag geloven. Weliswaar wél op woorwaarde dat die fictie ook nog 's goed geschreven is... Benieuwd dus naar wat met dit fictieve wielerboek ("Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval") straks in het lees- en recensiemandje terechtkomt...

Een dosis voor te proeven Wespelaer valt alvast te lezen via de navolgende Lannoo-link: https://www.lannoo.be/sites/default/files/books/issuu/9789401452915.pdf

#gianniwespelaer  #uitgeverijlannoo   #ikhebaltijdmijneigenkoersgereden  #vremdetweet

Vélo Belge

("De fiets als vehikel")