I'm a cyclist...

I'm a cyclist... Tweet van Mark Roberts! https://t.co/kpQLJhBUWU

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 22 december 2018

"The Matchbox" in Knesselare

Gisteren kreeg Bjorg "Matchbox" Lambrecht in zijn geboortedorp zijn officiële supportersclub. Café "De Sportkring" bij Jona en Ronny in Knesselare was 'the place to be'. De belangstelling was groot.

En wie zich mocht afvragen vanwaar die omschrijving "The Matchbox” in het logo van de fanclub vandaan komt... Wel, de uitvinder daarvan is niemand minder dan (ex-)ploegmaat André Greipel. Als grapje noemde de Grote Snelle Duitser, zoals bekend qua fysionomie een ware SUV, Bjorg tijdens zijn allereerste profseizoen "The Matchbox" van de ploeg.

Die omschrijving werd al vlug overgenomen door de andere Lotto-ploegmaats. Een (eerste) bijnaam en de naam van de supportersclub was meteen geboren... Maar tussen de bedrijven door kon je gisteren al bij menig supporter opvangen dat die bijnaam binnen enkele jaren wel 's aangevuld zou kunnen worden met... het glimmende label "King of Knesselare"...

#supporterswetenwaarom #bjorglambrecht #kingofknesselare

Logo Supportersclub Bjorg Lambrecht

"Supporters weten waarom!" Knesselare, 1/12/2018 - Start officiële supportersclub @bjorg_lambrecht ! #supporterswetenwaarom #bjorglambrecht pic.twitter.com/b1WW9Xh6Pm

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 1 december 2018

"Supporters weten waarom!" Knesselare, 1/12/2018 - Start officiële supportersclub @bjorg_lambrecht !
En waarom 's even niet op de foto met Bjorg - The Matchbox - himself! #supporterswetenwaarom #bjorglambrecht pic.twitter.com/WmCcuDTdr0

— Paul Rigolle (@paulrigolle) 1 december 2018

28/1/2018 - Cadel Evans Great Ocean Ride
"Marcel Sieberg helpt een handje"

Twee meisjes...

Les jours d'antan

"Facebook is een schatkamer!"
(Uit een FB-bericht van Danny Lefever, man mét een fiets uit Lichtervelde.

Alle drie!

Na de voorstelling...

Na de voorstelling van de film "Coureur", het regiedebuut van Kenneth Mercken, ex-wielrenner maar nu vooral filmmaker. Een uitstapje van de "Jempi's", de vrienden van KOERS, het Roeselaarse Wielermuseum. #vanrsl #Coureurdefilm

Coureur in première op het Film Fest Gent

The life of Phil-The comeback

George en de jongen

Het blijft te mooi om het ook een kleine maand na datum niet te delen... George Bennett bezorgt tijdens de laatste editie van de Vuelta een kleine jongen de dag van zijn leven...

¡Gestos como estos los hacen grandes! Seguramente ese niño no olvidará jamás el regalo de @GeorgeNBennett (@LottoJumbo_road) #LaVuelta18

📹@Furgen_ pic.twitter.com/itzRzAUANH

— CiclismoInternacinal (@CiclismoInter) 17 september 2018

Was getekend: Remco Evenepoel!

Was getekend: @EvenepoelRemco !!! Ongezien! #nognietvaakvertoond @BELCyclingTeam #InnsbruckTirol2018 #REV1703 pic.twitter.com/cuVOBDDWwM

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 25 september 2018

Niet eens meer in zwart-wit. Over Bjorg en Remco.

Ik droomde vannacht dat ik op het WK Wielrennen in Innsbruck bij de laatste training mee in de volgwagen van de Belgische ploeg zat! De selectie van de junioren en die van de beloften waren samen op pad.

Ook enkele profs als Tiesj en Tim hadden zich bij het trainingsgroepje aangesloten. Een laatste training met het oog op de wereldkampioenschappen op de weg bij de junioren (donderdag 27/9) en bij de beloften U23 (vrijdag 28/9). De beste Belgische jongeren van het moment reden er in een mooi gezellig pakketje bij elkaar.

De omloop in Innsbruck heet zwaar te zijn. Eerder geschikt voor een Colombiaanse klimmer dan voor een ranke flyer uit de lage landen. Dan weet je met zekerheid dat ons land maar weinig kandidaat-wereldkampioenen in de rangen telt. Ook niet bij de profs.

Behalve die twee jonge jongens dan die eigenlijk alles nog moeten bewijzen hebben we niemand, zo heet het. Volgens insiders zal het immers vooral van Remco Evenepoel, in zijn categorie bij de junioren bijna de Merckx-iaanse sensatie van het jaar en van de kleine Knesselaarse springveer die bij de beloften Bjorg Lambrecht heet, moeten komen. Zij maken volgens de kenners een reële kans om op het einde nog mee te kunnen met de Colombiaanse en andere hoogrendementsketeltjes uit de hoogvlaktes van de koers.

Hoewel ik - temperend temperament - vooraf de hoeraberichten rondom Remco Evenepoel met veel korrels zout nam keek ik tijdens die laatste trainingssessie van mijn droom wel even heel hard mijn ogen uit. Op de lastigste klim uit het parcours – die naar Igls - buffelden de profs even door maar werden niet zo heel veel later prompt door Remco en Bjorg uit het wiel gefietst. Achtergelaten! En ook Bjorg moest er uiteindelijk af… Daar ging ie, die gestroomlijnde Evenepoel. Alleen en zonder omzien. In de volgwagen keken we naar elkaar. Wat was dat? Maar toen werd ik wel wakker. Zover is het dus al gekomen met dat steile én verraderlijke verwachtingspatroon van de wielerfan rondom die nieuwe jonge god van het Belgische wielrennen Je gaat ervan dromen. Niet eens in zwart-wit. Nee, meteen maar in volle gloed en in alle kleuren van de regenboog.

Straks rijdt Remco Evenepoel als topfavoriet de ITT bij de junioren en donderdag rijdt hij de wegwedstrijd. Het WK bij de beloften wordt vrijdag gereden, dat van de dames op zaterdag en dat van de profs traditioneel op zondag.

Meer info:
Thuissite WK Wielrennen Innsbruck
WK op Procyclingsstats
Column Thomas De Gendt: “Evenepoel gaat verschieten”

Onpeilbaar

Waar was jij op die vervloekte hete dinsdag 24 juli 2018? Ik herinner mij dat ik op weg was richting Brugge, en vooraf even halt zou houden in de Bib van

Beernem, toen nog tijdens de verbouwing in een pop-up-fase. Ik parkeerde mijn auto in de Bloemendalestraat. Het was bloedheet buiten zoals zowat die hele zomer van 2018. De laatste mussen hapten naar adem. En plots was er op de radio die stem van Carl Berteele, de man, de radiocommentator die er vanop de motor in slaagt om heel regelmatig Jan Wauters te doen vergeten. En dat wil wat zeggen. Zinderend, bibberend in volle zomer, in het ongewisse verkerend… Die dodelijke onzekerheid die plots in die vertrouwde stem ging doorklinken: Philippe Gilbert was, alleen op kop in de zestiende rit van de Tour, even daarvoor in een radeloos ogenblik van onoplettendheid, in de afdaling van de Portet d’Aspet over een muurtje gedoken. Onpeilbaar de dieperik in... De tijd stond ettelijke minuten stil. Het drama van drieëntwintig jaar eerder waarbij Fabio Casartelli in de Tour van 1995 het leven liet, ook al in de afdaling van de Portet d’Aspet, werd wel héél érg tastbaar. En toen, minuten later kwam dan toch de bevrijdende mededeling van Carl. Philippe Gilbert kroop vanuit de afgrond naar boven, herstelde zich van de schrik, stak zijn duim op en reed met de moed der wanhoop naar het eindpunt van zijn dramatische rit in Bagnères de Luchon…

Daar stelde men bij de onfortuinlijke Quick-Stepper een breuk van de knieschijf vast… Maar Philippe Gilbert is altijd al een harde Ardennees geweest. Enkele dagen later begon hij alweer aan de weg terug te werken. Een mens zou zich bij een coureur in zijn nadagen afvragen waartoe en waarom. Niet zo bij Philippe Gilbert…

En kijk, welgeteld 61 dagen later komt Philippe Gilbert, na een dappere en harde revalidatie, opnieuw aan de start van een wielerwedstrijd. In het Noorden van Frankrijk staat vandaag de Grand Prix d'Isbergues - Pas de Calais op het programma. Philippe Gilbert draagt rugnummer 11! Raar volkje die coureurs! Straf en onpeilbaar karakter die Philippe Gilbert! Maar dat heb je nu eenmaal met kampioenen!

Update:
En als 'klap op de Vuurpijl' wint Philippe Gilbert bij zijn rentrée doodleuk de GP d'Isbergues! Wat een comeback!

Het zadel van Louis Mottiat

Het internet blijft voor eeuwig en een dag een ware schatkamer om dingen op de kop te tikken die je niet eens hebt gezocht. Serendipiteit heet het fenomeen met een blinkend woord en het bestaat gewis en zeker ook in wielerzaken. Op de foto: het zadel van Louis Mottiat, volgens Wikipedia bijgenaamd 'De man van ijzer'. Vindplaats: een oude blog “Verder dan Rome loopt de weg” van Wilfried Journée die zijn “Ervaringen van een pelgrim” in de periode 27/3/2008 en 26/8/2012 neerschreef en bijhield in een seniorennet-blog. Het blogbericht waarin Louis Mottiat (én zijn zadel) voorkomen dateert van 1/9/2011 en is na te lezen via deze link: "Toen er in Wallonië veel wielerkampioenen waren". Voorwaar een mooi stukje wielergeschiedenis dat de Heer Journée hier voor ons bewaart!

Mooi weer met Jasper Stuyven

Stilaan, en elk jaar wat nadrukkelijker, fietst Jasper Stuyven zich de definitieve wielergalerijen binnen. Nadat ie laatst in juni in Binche al had beslist dat Yves Lampaert kampioen van België zou worden en niet Philippe Gilbert, deed ie er gisteren nog ’s een kabinetstukje bovenop.

Het is weinigen gegeven om in de huidige wielertijden van secuur afgemeten lead-outs in de laatste kilometers van een koers, een sprintend peloton

van zich af te houden… Stuyven deed het gisteren, in de mooiste Willy Teirlinck-traditie, met meer dan gewone bravoure. Een half feestvierend en Bockorminded Ardooie lustte er voorwaar Stuyven-chocolade van. Handig gebruik makend van de Ardooise kerkchicane en gesteund door zijn Trek-Segofredo-ploegmaats bleef Stuyven doodleuk voorop. Alsof het niets was. De ontlading van de ranke man uit Heverlee was groot. De ietwat nare herinnering aan Mende waar ie helemaal op het einde van de veertiende rit van de Tour nog door Fraile en Alaphilippe werd geremonteerd kan meteen het plakboek van de grote net-niet-dingen in.

Het was trouwens niet de eerste keer dat Stuyven een hongerige meute achter zich hield. Remember de editie van 2016 van Kuurne-Brussel-Kuurne waar hij in een rechtstreeks gevecht met een aanrazend peloton aan het langste eindje trok. Die prestatie was wellicht nog straffer dan die van gisteren. Schrijf het nog maar 's op: vroeg of laat wint die Jasper Stuyven, nog altijd maar 26 (en zelfs nog 1 jaar jonger dan die andere klasbak van zijn generatie, Yves Lampaert), minstens een van de allergrootste klassiekers! Maar veel verdienste heeft een Bitossi-mens natuurlijk niet aan zo'n allesbehalve boude voorspelling. Je kunt net zo goed voorspellen dat het mooi weer wordt in de zomer.

Jasper Stuyven is overigens een van de laatste wielrenners die behalve, zoals zowat de hele halve wereld actief te zijn op en in de Sociale Media, ook nog een bijzonder boeiende thuissite blijft onderhouden. Ook dat is klassewerk van een geboren Classicus!

Thuissite Jasper Stuyven
Twitter-account Jasper Stuyven
Facebook-pagina Jasper Stuyven
 

Zonder woorden!

Het spreken van boekdelen. Sport vs Spel? Courage Lawson Craddock die met rugnummer... 13 crashte tijdens Rit 1 van de Tour-Editie2018 en met een breuk van het schouderblad doodgewoon verder reed... Arme NeymarJr

Zonder woorden! Courage, Lawson Craddock!!!#neymarjr #WK2018 #lawsoncraddock @lawsoncraddock #letour #TDF2018 pic.twitter.com/Jw77K54MGH

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 8 juli 2018

Cinq souvenirs de Binche

Ontieglijk

Eigenlijk hoort dit niet. Dit hoort helemaal niet. Ontieglijk startuur in Binche voor het BK van de dames: 7u45!!! Dit is de schaamte voorbij. Als er een iets is wat je niet met dames doet, is ze stiefmoederlijk behandelen!#BKBinche pic.twitter.com/xcyqiKQx8c

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 24 juni 2018

Jasper for champion

We gunnen het Lampie. Of Van Avermaet voor zijn eerste, Gilbert voor zijn derde. Mathias De Witte, Tim Declercq, Wout, Sep of Sean... We gunnen ze het allemaal. Maar op de biografie van @Jasperstuyven zou het woord "Kampioen" toch wel prachtig staan. #BKBinche #Jasperforchampion https://t.co/qbw1NGsHrL

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 24 juni 2018

Herinnering aan Puivelde Koerse

#PuiveldeKoerse-Editie2017

#PuiveldeKoerse-Editie2018

Puivelde Koerse - Editie 53 van 2018

Dichters en de koers... Sinds Geelzucht- en andere literaire wielerexperimenten weten we dat het een wel vaker voorkomende combinatie is. Alsof de berelastige slome activiteit van het schrijven aspecten vertoont die ze verwant maakt aan wat de coureurs dagdagelijks moeten opbrengen om “ergens heelhuids aan te komen”. “De dichter als coureur”, quoi?

Gisteren was het onooglijke maar ferm kermisvierende Puivelde, de woonplaats van dichter en auteur Frank Pollet, opnieuw de jaarlijkse afspraak om enkele soortgenoten en Geelzucht-igen van het eerste uur samen te brengen. Een aantal ouwe getrouwen als Bert Bevers, Norbert De Beule en Fleur De Meyer diende dit jaar om uiteenlopende redenen forfait te geven. Frank Pollet, Patrick Cornillie, Karel De Clercq, jawel vader van, en ikzelf waren wél in live-versie op de afspraak.

Vlnr Frank Pollet, Patrick Cornillie, Karel Declercq en Paul Rigolle

Het tienjarig dichterlijke lustrum komt zo in Puivelde met de editie van 2020  langzamerhand in het vizier. Gisteren stonden niet minder dan 160 renners aan de start. De wedstrijd was aan haar 53° aflevering toe al wordt het wel ’s tijd dat de Albertvrienden hun website wat gaan bijwerken. Traditioneel stonden er tussen de deelnemers heel wat cyclo-crossers die in Puivelde -Koerse heraanknoopten met de competitie. Voor de start werd Sep Vanmarcke bij vriend en bookmaker naar voor geschoven als de grote kandidaat-winnaar. Puivelde Koerse editie 53 werd  een geanimeerde wedstrijd waarin Sep, zoals we dat van hem gewoon zijn, zijn verantwoordelijkheid als groot klassiek coureur niet uit de weg ging. Nadat renners en volgers een paar zachte plensbuien te verwerken hadden gekregen - sein om ons even in de luwte te gaan ophouden - schoven uiteindelijk drie man weg uit een omvangrijke kopgroep. Het scheelde in de sprint maar een haar of smaakmaker en rugnummer …160, Matthias De Witte kon zijn eerste overwinning bij de profs wegkapen. Dat was evenwel zonder Dennis Coenen gerekend die met de bloemen naar huis ging. Jonas Rickaert stond mee op het podium terwijl Sep Vanmarcke de spurt won van wat overbleef.
Volgend jaar opnieuw! Voor renners; en voor... dichters.

Live-verslag bij TV-Oost

Ik heb altijd mijn eigen koers gereden...

De wielerboeken allerhande blijven aan snel tempo verschijnen. Bij de vleet! "Ik heb altijd mijn eigen koers gereden" is een van de nieuwe en recente titels... Pas verschenen bij Uitgeverij Lannoo. En ja, natuurlijk is dit een klein wielermediastuntje... ("Ik blaas mijn zeepbel, u de uwe?")

Want wie, wie is immers die "grote" onbekende wielrenner die naar de obscure naam Gianni Wespelaer luistert? En wie mag dan wel zijn dopinggillende en wespenetende ghostwriter zijn? Fictie is de nieuwe realiteit, jaja... Willen we graag geloven. Weliswaar wél op woorwaarde dat die fictie ook nog 's goed geschreven is... Benieuwd dus naar wat met dit fictieve wielerboek ("Elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval") straks in het lees- en recensiemandje terechtkomt...

Een dosis voor te proeven Wespelaer valt alvast te lezen via de navolgende Lannoo-link: https://www.lannoo.be/sites/default/files/books/issuu/9789401452915.pdf

#gianniwespelaer  #uitgeverijlannoo   #ikhebaltijdmijneigenkoersgereden  #vremdetweet

Vélo Belge

("De fiets als vehikel")

Je stopt, je huilt, je vloekt, je rust...

Zeker... We hadden al het zowat onsterfelijke 'Ploegsteert' van Het Zesde Metaal. Maar dit, "Nooit naar nergens" van Yevgueni, beste Bitossi-fans, doet daar ook na veelvuldige streaming in niets voor onder! Juich wielerfreaks van alle Lage Landen. Zing en hou het droog en ingetogen!

(...)
Het is de berg tegen je benen
Het is de kop tegen je lijf
't Is doen zonder te denken
Je stopt, je huilt, je vloekt, je rust
En stampen, stampen

Nooit naar nergens, altijd vrij
(...)

 

De songtekst bij Muzikum.eu
Thuissite Yevgueni

Wielerjaarboek nr 43 van Bernard Callens

Eindelijk hebben we hier na, het dient gezegd een fijn gesprek in Blankenberge, het 43ste (!) Wielerjaarboek van Bernard Callens in handen. Het boek blijft, samen met de jaarboeken van ondermeer Velo van Joël Godaert en Tony Landuyt en De Internationale Wielergids, een onmisbaar ding voor wielerfanaten. Niet in het minst voor zij die ook het jeugdwielrennen op de voet willen volgen, want nét daarin excelleert het jaarlijkse standaardwerk van Callens.

Zijn eerste wielerjaarboek dateert al uit het gezegende jaar 1975, ooit

door ons, waar is de tijd, ook al opgehaald in Blankenberge. Sindsdien is Bernard Callens die qua wielermeningen en opiniëring zelden een blad voor de mond houdt, passioneel en zonder omzien op zijn elan blijven doorgaan. Zo heeft de Blankenbergenaar inmiddels zowat in zijn dooie eentje voor bijna een halve eeuw wielergeschiedschrijving gezorgd. Je zou het voor minder en geheel terecht een waar levenswerk noemen. Zelfs het woord “missie” waar men maar beter omzichtig mee omspringt, mag hier toepasselijk worden gebruikt. In een KW-artikel van 16/3/2018 blikt Bernard Callens, samen met wielerjournalist Tom Vandenbussche terug. Na te lezen via deze link.

Parijs Roubaix is een Gevoel

Parijs-Roubaix is geen koers maar een Gevoel!

@ParisRoubaix is géén koers maar een Gevoel! Denkend aan @JasperStuyven Biddend voor Sep @Sepvanmarcke Uitkijkend naar @WoutvanAert Hopend op @PhilippeGilbert Vrezend voor @GianniMoscon "Nog niet eens gestart en daar zijn de Grote Gevoelens al" #ParisRoubaix #ParisRoubaix2018 pic.twitter.com/FVrJXQDgQb

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 8 april 2018

Twintig jaar KOERSmuseum!

“Time flies like wheels on a gravel road” of wat had je gedacht. Gisteren werd in het Roeselaarse wielermuseum dat net met de nieuwe naam KOERS werd gezegend, het twintigjarig bestaan gevierd. Twintig jaar al maakt en schrijft

Jacques Sys (l) over Top 1000 van de Belgische wielrenners

men in Roeselare de geschiedenis van de koers. En van de fiets. Het museum, neemt straks na een tijdelijk verblijf in de Paterskerk opnieuw zijn intrek op de vertrouwde oude locatie aan het Polenplein. De heropening van het totaal gerenoveerde wielerpand staat gepland voor zondag 9 september 2018. Gisteren werd dan ook in het ruime en warme gezelschap van de "Vrienden van het Wielermuseum" op serene wijze afscheid genomen van de Paterskerk. De Vrienden, die maar wat graag door het leven gaan als de Jempi's, kregen onder de vorm van een kom soep en een paar sneden brood een passend en sober laatste avondmaal geserveerd. Maar veel verrassender nog was de attentie die hen later bij het afhalen van hun nieuwe lidkaart te beurt viel. Elk lid van de Vrienden werd gisterenavond immers een cadeau-exemplaartje aangeboden van het imposante boek de "Top 1000 van de Belgische wielrenners" van Jacques Sys. Het boek dat recent ook al in het Wielermuseum werd voorgesteld, heeft alles om nu al de status van topklassieker te claimen. Achteraf was er in de buurt van de Paterskerk dan ook geen enkele "Jempi" te vinden die na de viering niet dankbaar én met de gelukzalige glimlach van de grote wielerdagen blijgemoed naar huis trok. Zéér graag op dus naar nog 's twintig mooie wielerjaren!


#KOERSmuseum #vanrsl #wielergeschiedenis

Extern:
KOERSmuseum.be
wielermuseum.be
Het wielermuseum onderweg
Stad Roeselare
Top 1000 van de Belgische wielrenners

Un capolavoro!

Dat was het zeker, die raid gisteren in Milaan-Sanremo van Vincenzo Nibali: "Un capolavoro!". Een meesterstukje. Straf en héél erg verdiend. Vincenzo zal nooit alle vijf de monumenten winnen maar zijn erelijst geeft hem nu al een ereplaats bij de grootste monumenten van het wielrennen...

A masterpiece! Well done @vincenzonibali | Un capolavoro! Ben fatto @vincenzonibali #MSR pic.twitter.com/cXolTTtQPo

— Milano Sanremo (@Milano_Sanremo) 17 maart 2018

Al honderd keer

“Ik ben misschien al honderd keer de Poggio opgereden. Die helling ligt dicht bij Monaco, waar ik woon. Op training heb ik Milaan-Sanremo al veel gewonnen (lacht). Dan rijd ik er mijn vrienden af en denk ik: ‘Ik ga winnen, ik ga winnen!’ Alleen aankomen op de Via Roma, dat is de ultieme droom.”

Philippe Gilbert blijft een man naar ons hart! Zelden een blad voor de mond nemend en op late leeftijd nog altijd even blij als een kind dat ie op een fiets mag zitten! Na zestien jaar (16!) bestaan als wielerprof nog even gretig als toen ie in 2002 zijn debuut maakte... #striveforfive... Hier geloven wij er alvast in!

“Op training heb ik Milaan-Sanremo al veel gewonnen. Dan rijd ik er mijn vrienden af en denk ik: ‘Ik ga winnen, ik ga winnen!’ Alleen aankomen op de Via Roma, dat is de ultieme droom.” Philippe Gilbert blijft een man naar ons hart! Na 16 jaar nog even gretig als toen... pic.twitter.com/LCKbK5ZMpw

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 16 maart 2018

Aanstormende jonge sprinters

Lookalikes in het peloton? Als je't mij vraagt lijken die aanstormende jonge sprinters in meer dan een opzicht wel echt op elkaar... Gisteren was Fabio Jakobsen aan het feest in Nokere. Maar het antwoord van Kristoffer Halvorsen zal volgens mij niet lang uitblijven...

Kristoffer Halvorsen (Nw)
(2018 Team Sky) °13/4/1996

Fabio Jakobsen (Nl)
(2018 Quick Step Floors) °31/8/1996

#Multitalented

Een "gewoon en alledaags" talent kun je dat niet meer noemen, die Egan Arley Bernal! Net 21 en in de "Colombia Oro Y Paz" (2.1) al alle grote hedendaagse Colombianen achter zich laten!!! #Multitalented pic.twitter.com/WiFFL1Ma58

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 12 februari 2018

Velo 2018

De mooiste trui voor het wielerjaar 2018?

De mooiste trui voor het wielerjaar 2018? Ik denk dat ik toch maar weer 's voor het sobere zwart-wit ga van Team Sunweb... Een tintje Carpano en een toefje Peugeot... Met zelfs een heel klein vleugje Watney's er  doorheen gemengd. Meer moet het eigenlijk niet zijn. Sober, herkenbaar en wat mij betreft nog oogstrelend ook...

En voor wie nog voor veel meer retro gaat zijn er bijvoorbeeld sites als deze... En deze...

Extern:
Wielerfanaat Diederik Degryse brengt vintage wielertruitjes opnieuw uit
Magliamo.be
Retrowielershirts.nl
Centrum RVV - de Retroshop

Whereabouts everywhere...

Er is de voorbije dagen nogal wat te doen geweest rond de "whereabouts" in de koers. Maar het is vooral het oubollige computersysteem dat de renners zorgen baart en op de heupen werkt. Het WADA

werkt namelijk met het ADAMS-systeem waarover iedere renner-gebruiker het eens is dat het in tijden van snelle applicaties allerhande compleet verouderd, traag en omslachtig is. Een gsm-tracker of zelfs een chip in de arm… Mannen als Nikolas Maes en Mathias De Witte zouden de gedachte niet eens afwimpelen als het hele dopingbestrijdingssysteem er maar wat gebruiksvriendelijker door zou worden. Straf! Je zou met het idee van een ingeplante chip 's bij pakweg een Amerikaan moeten aankloppen... Toch, heren van het WADA en van de UCI, zou een degelijk werkend meldsysteem eigenlijk niet een van jullie prioriteiten kunnen zijn voor het wielerwerkjaar 2018? Een hedendaagse snelle applicatie zou immers veel kommer en kwel uit de wielerwereld helpen... Als de meeste renners helemaal mee zijn met de wereld van vandaag mag je dat evenzeer verwachten van hen die ze dagelijks of zelfs met het uur aan verregaande controles onderwerpen!

Extern:
Waarom zijn de renners boos op de website (Het Nieuwsblad)
Échte coureurs lijken geen nood te hebben aan privacy (Wielerverhaal)
UCI Whereabouts error stops Lambrecht from debuting at Tour Down Under (Cyclingnews)
Whereabouts niet in strijd met mensenrechten (NOS)
Whereabouts Program (UCI)

Für Elise

Jammer, jammer... Mooi gevochten @elise_mertens. #AusOpen. Én toch moet für Elise het allermooiste nog komen! https://t.co/bt0EErDR4c via @nieuwsblad_be

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 25 januari 2018

Het verhaal van de Planckaerts - A never ending story

In 2018 rijden er opnieuw drie Planckaerts in het profpeloton. Als je’t ons

Eric, Sture, Gösta and Tomas Petterson - WK Mendrisio 1971

vraagt rédelijk uniek toch, die Planckaert-story in de koers. Iemand die de naam Planckaert mag dragen blijft vaak op een vreemde manier voorbestemd om op een snelrijdende fiets te gaan zitten. Al dan niet onder het mooie motto "Push harder than yesterday, if you want a different  tomorrow". Voorwaar “A never ending story", dus, dat verhaal van de Planckaerts!. Eerder waren er al Jef, tweede in de Tour van 1962, en André uit de directe buurt van Otegem. Daarna kwamen Willy, Walter en Eddy, om als prominente inwoners van Nevele het eerste trio te vervolmaken. En in 2018 zijn er Baptiste, Edward en Emiel. Succes mannen! In het Zwevegemse kan het nieuwe wielerseizoen 2018 niet snel genoeg beginnen.

En o ja,  ondertussen vragen wij ons hier, in afwachting van, af hoe het vandaag de dag nog zou gaan met... de Pettersson-brothers? Want, Erik, Sture, Gösta en Tomas, samen tussen 1967 en 1969 goed voor drie WK-TTT-titels en een zilveren Olympische medaille,  waren die niet met vier?


Extern:
De Zwevegemse Planckaerts: een heerlijk "ouderwets" gezin
The Pettersson Brothers - Fåglum brothers. Erik, Sture, Gösta en Tomas
Tomas Petterson wordt zeventig – Ronny De Schepper – Jan De Smet

Bloemenmeisje

De beeld-databanken die meer en meer gedigitaliseerd en ontsloten worden en daarmee ook steeds vaker op de sociale media terechtkomen zijn ook voor de wielerliefhebber een ware zegen. Dichter Philippe Cailliau die met een aantal wielergedichten eerder als gast te vinden was op de Geelzucht-bladzijden ("Vijf dichters verslaan de Tour"), kwam zo via de Facebook-bladzijde "Ge zè van Diest as..." abrupt op het spoor van een foto van “zijn moeder als jong meisje”. Op de foto staat Erna Boonen (wed. Jozef Cailliau), de moeder van de dichter, helemaal rechts onderaan als bloemenmeisje van dienst. Ze reikte in het gezegende jaar 1949, amper zestien toen, na afloop van een plaatselijke wielerwedstrijd voor liefhebbers de bloemen uit aan Jef Schils. Deze wielrenner die afkomstig was van Kersbeek-Miskom - wat een schitterende naam voor een dorp - was beroepsrenner van 1952 tot 1965.  Hij werd in 1952 als jonge prof al meteen Belgisch kampioen in Deinze, won onder meer in 1953 Parijs-Tours en was naar verluidt een hele goeie vriend van niemand minder dan Fausto Coppi.
In 2013 verscheen over Schils nog een wielerboek van Louis Ruytinx en René Kleynen met als titel "De overwinningen van Jef Schils".

Erna Boonen (géén familie van, of het zou van heel ver moeten zijn) is enkele weken geleden op 15 december 2017 85 jaar geworden. Alsnog onze mooiste gelukwensen, Erna!

Aanvulling op 5/6/2020:
Erna overleed op Pinkstermaandag 1/6/2020. Sterkte aan familie en vrienden. RIP Bloemenmeisje Erna Boonen.

Extern:
Website Philippe Cailliau
Geelzucht-Dichters kleuren de Tour (2010-2014)
Geelzucht, Editie 2014
Ge zè van Diest as... (Facebook-pagina)
De overwinningen van Jef Schils - Boek van Louis Ruytinx en René Kleynen
Jef Schils op de Wielersite

Aan iedereen

Ook bij 'Het hart van Bitossi' kunnen en willen we niet achterblijven... Aan iedereen een gezond, creatief, waakzaam, sportief en fietsvriendelijk 2018!

("Uit liefde voor het vehikel")
(#Defietsalsvehikel002")