Afspraak

De achtertuin was er! De afspraak ook! Of: Klaas Vantornhout wint
in... Torhout.

(Torhout – Domein d’Aertrycke – Do 27/12/2007 - van links naar rechts:
Ben Berden - Klaas Vantornout - Francis Mourey)

Kortedrank

Aan geestrijke eindejaarsquotes geen gebrek dezer dagen:

"In de beginjaren organiseerden we steevast op de laatste dag van het jaar", vertelt Daniel Maertens van de Torhoutse Sylvesterveldrit. ‘Van een ‘kortedrank’-cross evolueerden we naar een 'champagne'-cross. Omdat veel mensen ’s avonds in hun eten vielen, leek het ons verstandiger om enkele dagen vroeger te organiseren. Onze Sylvestercross kan je vergelijken met de sfeer van op Koolskamp Koerse. De mensen zijn in feeststemming. Moeders bereiden thuis het feest voor en dan hebben ze liever dat manlief de deur uit is."

Organisatoren Daniël Maertens en Eric Snauwaert zijn trots op hun 25ste editie - Het Nieuwsblad - Do 27/12/2007

Vandaag: overal en op alle zenders: de 25ste Sylvestercross op het Domein d’Aertrycke in Torhout. Er rijdt dit jaar slechts 1 uitgesproken favoriet mee: Klaas Vantornout! Wedden dat diens achtertuin vandaag - mét of zonder winst - niet groot genoeg zal zijn?

Slagzin

Van een blog, dus ook van een ‘wielerblog’ mag je verwachten dat ie regelmatig wordt opgefrist. Ik geef rijkelijk toe dat het de voorbije maanden op dat vlak bij “Het hart van Bitossi” nogal stilletjes is geweest. Gelukkig kan ik – als dat jullie enig soelaas of troost zou kunnen bieden – met trankiel gemoed zeggen dat er door deze jongen meer (over de koers, de coureurs en andere dingen) geschreven wordt dan dat deze bladzijden laten uitschijnen. Op deze particuliere decemberochtend kan ik niettemin niet meteen garanderen dat er hier de komende tijd meer sporen van dat gekras zullen terug te vinden zijn. De tijd en het leven weetjewel… En toch, kijk wat mij overkomt, vond ik vanmorgen voor deze ‘wielerbladzijden’ een nieuwe slagzin uit.

In de sprint of alleen weg, Het hart van Bitossi klopt voor de sport…

Ik hoop dat het dat nog lang mag doen! (En van u hoop ik natuurlijk krek hetzelfde).

En dat ik, ’t is waar Fred, daar content mee ben, Fred, met die nieuwe moto…

Snel

Een oud citaat:

"Evenmin als zijn Nederlandse ploegmaat Rob Mulders haalde Noël Segers het eindpunt van de zevende etappe. "Ze reden te snel", aldus Segers".

Het Nieuwsblad, Woe 17/3/93, Verslag over Tirreno-Adriatico, Paul De Keyser.

Zonder woorden!

Zonder woorden!
© foto: Luc Pappens

Op een goede 30 ronden van de finish speelden Slippens/Stam alles of niets. Ze gingen voor eindwinst door te proberen een ronde te nemen. Iljo en Robert lieten, slim als ze zijn, de kastanjes uit het vuur halen door Risi en Marvulli die tenslotte op kop stonden. De Zwitsers moesten vol aan de bak en toen ze met enige moeite de Nederlanders tot de orde hadden geroepen was het moment aangebroken voor onze jongens !! Ze gingen verschroeiend hard weg en niemand kon meer reageren en in géén tijd hadden ze hun winstronde te pakken. Het kuipken daverde op zijn grondvesten en het publiek veerde allemaal recht van de banken. Toen Iljo dan ook nog eens de slotsprint won was het hek helemaal van de dam !! Nr 8 is binnen, een heel verdiende overwinning !!

Vindplaats: www.keisse-gilmore.be - © foto: Luc Pappens

Indruk

Waarom toch kan ik mij steeds minder van de indruk ontdoen dat Markus Fothen gelijk heeft?

Niet sollen

De tijd tikt. Achter de schermen wordt gewerkt. Wat aan de orde is, noem het maar: het opmaken van balansen, het oppoetsen van veldritschoenen, het in kaart brengen van de Machiavellismen van de koers... Enzoverder, enzovoort... Zeker is en blijft het dat we hier, ondanks alles, nog lang niet toe zijn - wat zouden we - aan de reconversie. Alles mag, maar niet het sollen met de tradities van november... Voor één keer kunnen we kort zijn:

De tickets zijn besteld! Meer nog: De tijd zal lopen!

Extern: van 20 tot 25/11/2007 - Z6sdaagse Vlaanderen Gent

Het wil

Het wil, vrees ik, één en ander zeggen over de staat van het hedendaagse wielrennen als zelfs een wielerminnaar van het eerste uur als Wim Van Rossum na negen volle jaren afscheid neemt van zijn onvolprezen Cycling4all.com-site met het navolgende bericht:

Dear reader,

Nothing lasts forever.
After 9 years ago I decided to stop with my website Cycling4all.com
I started it as a hobby and as a therapy for my illness.
I loved the sport since I was a little boy, and grew up with many nice moments of enjoying this sport.
But in the last years it became cristal clear, that the leaders in the cycling world are not able to bring back pro-cycling to a - more or less - reliable sport.
As long as many teammangers, sport directors and other authorities are still persons who were involved in the (long-time) use of doping themselves, directly or indirectly, cycling NEVER becomes reliable.
On top of that, there is a nearly complete lack of professional managers, who are capable to lead this world wide sport organization, or parts of it.
Unfortunately, the present "old-boys-cycling (and doping) network" seems to be stronger, than all those people who want to bring back (pro-)cycling as a real sport.

And that is why I lost the pleasure in continuation of my website.

Wim van Rossum - September 2007

Het ga je goed, Wim!

Slikken

Vandaag wordt in Stuttgart het WK wielrennen op de weg verreden. Dat zou voor elke wielerliefhebber een feest moeten zijn. In het amechtig witter dan wit willen wassende Stuttgart kan dat vandaag helaas allang niet meer het geval zijn. Tenzij je blind en doof bent natuurlijk, en recent toch nog op die andere planeet zou zijn terechtgekomen. Wielrennen blijft de mooiste sport van de wereld maar het amechtige geklungel van de verantwoordelijken op alle wieleréchelons van de voorbije maanden grenst aan het ongelooflijke. Geen enkel ander sportproduct, dat in zich maar evenveel sportheroïek verzamelt, wordt amateuristischer aan de man gebracht dan het internationale wielrennen. Wat de Duitse organisatoren van het Wk er de voorbije weken onder aanvoering van wouldbe ijzeren rijnaak Susanne Eisenmann van bakten, sloeg werkelijk alles.Qua schertsgehalte moet de vertoning van Stuttgart nauwelijks onderdoen voor wat de Vlaamse en Waalse politici er tot dusver bij het formatieberaad van hebben gemaakt. En ook nu weer zijn wij het die gegêneerd het hoofd afwenden om alles lijdzaam en bolstaand van de plaatsvervangende schaamte te ondergaan. Vandaag krijgt een wielrenner een regenboogtrui aangetrokken. Als een pop zal de winnaar van Stuttgart door de hoge omes van de bonden worden aangekleed. Hoelang duurt het vooraleer de centrale figuren van het wielrennen, de coureurs zelf, eindelijk ‘ns opstaan om dit alles niet meer – excuseer ons het woord – te slikken. Het Wereldkampioenschap op de weg. Er wordt in dit hardleerse wielerhuis nog altijd reikhalzend uitgekeken naar een mogelijke spetterende finale. Naar een pleit dat wordt beslecht. Alleen kan ik mij niet herinneren dat dit Hart van Bitossi er bij het kwalijk sudderende potje dat de wielerbonzen er intussen van hebben gemaakt ooit zo heeft zitten bloeden.

Extern: Vandaag overal en op alle zenders behalve op ZDF het WK wielrennen op de weg.

En o ja, maar dit geheel en al terzijde, volgens mij wordt ondanks alles vandaag in Stuttgart niemand minder dan Filippo Pozzato tot grootste wielerpipo van het jaar gekroond. Al mag het – Herr Dewever - voor één keer ook een Waal zijn met karakter.

Rubriek: Het hart van Bitossi

En jou?

Onze vrienden uit Blankenberge, Henk & Sabine, is het alvast gelukt! En jou? Wanneer lukt het jou?

Puntjes...

Dat we daar, dark times or not, zeer veel ouderwets wieler-plezier aan blijven beleven, zie! Of... hoe een foto als die van hieronder, in staat is om na lange periodes van tegenspoed toch maar weer de laatste puntjes op de i te zetten!














Declercq gewinnt Auftaktetappe in Ahlen
Tim Declercq wint eerste rit van de Münsterland-Tour

© foto: Münsterland-tour-site

Onderkoningen

Op weg naar Eindhoven (Van Abbe!) kom ik de wegwijzers tegen. De eerste wil mij afleiden naar Herentals. De tweede wijst naar Arendonk. We zijn in de kempen, zeg ik, tegen zij die me lief is en ik slaag er in om het lied dat op mijn lippen ligt, net niet aan te heffen. Arendonk en Herentals. Dat zijn, er is geen andere weg, Rik I en Rik II. De onderkoningen van de Kempen. Uren later na de koffie van Eindhoven in de regen en dé Vanabbevraag die weet na te branden (“Wo stehst Du mit deiner Kunst, Kollege?”) rijden we terug. Er is ineens dat bericht op de radio. Mij toch nog verbijsterend. Dat ook Vino, de krijger met de kreupele knieën, eigenlijk ook maar een doodgewone sjoemelaar gebleken is… Spontaan wellen woorden op. Kazakkendraaier! Kamperfoeliescheut! Klotenklooier. Mijn voorruit - zo merk ik plots - hangt vol smurrie. Ik denk aan Andrei Kivilev en aan wegwijzers die in Kazachstan naar Petropavl leiden.

De man met de leesbril. Dagboekfrasen (9)

Une histoire

Uit het nieuws (4):

" John Gadret, de Franse veldrijder in de Tourploeg van AG2R die in hetzelfde hotel gelegerd was, zag om half vijf in de namiddag plots Vinokourov het hotel verlaten. Langs de tuin en door de struiken aan de achterzijde, nota bene. Hij zag Vinokourov in een gewone auto stappen en wegrijden. Gadret stelde er zich weinig vragen over. 'Une histoire d'amour', dacht hij. Want van het gezicht van de Kazach was, zoals gewoonlijk, weinig af te lezen. Pas later in de namiddag werd ook hem duidelijk waarom Vinokourov spoorslags en in het geniep vertrokken was."

Uit het bericht “En toen stond de Tour stil.”. De Morgen – Woensdag 25 juli 2007

Helmbossen

Terwijl ik alsmaar dromen blijf van een boekje vol ernstige flauwiteiten. En paraproza. Of parapentenproza. En van nog veel meer ernst die ongezegd moet blijven. Terwijl ik mezelf voorhou te werken aan wat groter is, blijven de zomerdagen mij opzoeken alsof ze niks anders hebben te doen. Is het de roes. Of de vermomming die ons doet leven. Maandag vandaag en alles zal wijken voor het Grote Circus Zurenbos. Vervaarlijk uit de hand gelopen jongensdroom trekt een streep doorheen de streek die ik willens nillens de mijne noem. Ik zie het gebeuren, maak het mee. Loopt op wieltjes, valt uiteen in kleuren. Tour de France. Het geel van Fabian Cancellara. De spichtige knieën van Robbie de Australische Vlaming. Koning Tom, Prins Gilbert. Straks neem ik een trein naar een laan in Gent. Uit wat als helmbossen wuift, bestaat de wereld. En uit niets dan nadar en laatste rechte lijnen.


De man met de leesbril. Dagboekfrasen (8)

Sms

Sms van de dag:

“Volderke is fantastisch! Cunego deraf rijden! Is dit wel echt!”

Ronde van Zwitserland 2007 - Rit 3 - Aankomst in Malbun

Performance

Een update bij mijn vorig Seeldraeyersbericht die na de Dauphiné-rit met aankomst op de Ventoux nogal kan tellen:

Coté belge c'est Kevin Seeldraeyers qui est l'auteur de la meilleur performance Belge : 21 eme au terme de l'ascension de ce Mont Ventoux qui fait rêver!
Rappelons que le protegé de patrick lefevere est néo-pro, est âgé de 20 ans et que sans ce saut de chaîne avant hier qui sait ce qu'il serait advenu.

Bron: Velowallon.be

Uit de lucht

Het co-commentatorsstoeltje lijkt alsnog niet de meest geliefkoosde habitat van Marc Wauters te worden. Het fietszadel zit hem nog altijd zoveel beter. In het voorbije weekend reed de gewezen wielersoldaat tijdens Ventourist/Ventousiast nog op één dag vijf keer de Ventoux op. Naar eigen zeggen ongetraind. Ook als gastcommentator heeft Marc nog een pak trainingsarbeid te verrichten. Zei hij vandaag tijdens de rechtstreekse uitzending van de chronorace in de Dauphiné Libéré:
“Een tijdrit is een speciale specialiteit. Altijd iets speciaals…” Een andere hele mooie van Marc vandaag was ook nog: “Die onwaarheden moeten uit de lucht gegrepen worden.” Wat je zegt Marc!

Extern:
De kale berg
Ventourist/Ventousiast

Sneu

Je zult maar meemaken wat vandaag Kevin Seeldraeyers overkwam. Nadat hij in de voorbije maanden in zijn allereerste profjaar al meteen 5° was geworden in de aartslastige Tour of Georgia en enkele weken geleden ook al als 19° was geëindigd tussen de brommertjes in de Ronde van Catalonie, was Kevin vandaag goed op weg naar een nog grotere stunt. Op tien kilometer van de aankomst reed hij in de tweede rit van de Dauphiné Libéré samen met Christophe Moreau en José Antonio Redondo onbedreigd richting finish in Saint Etienne. Ouwe taaie Christophe Moreau (35) verkeerde duidelijk in een superdag. Maar onder het oog van de camera’s werd in volle finale duidelijk dat Seeldraeyers nauwelijks voor de ouwe rot onder deed. De derde metgezel, de Spanjaard van Astana, José Antonio Redondo, die nog geen meter kop had gedaan leek niet veel meer te zijn dan een pakje ballast. En dan gebeurde – Murphy zou Murphy niet zijn - wat je niemand toe kunt wensen. Met nog amper 6 kilometer te gaan knapte Seeldraeyers’ ketting middendoor. Weg stunt. Weg bloemen. Om je kader met heel lange tanden op te vreten. Achteraf zat Kevin Seeldraeyers in Saint Etienne met het hoofd weggedoken tussen de schouders. Al moet hij nu al één reuzetroost hebben. De jeune premier van Quick Step is amper drie maand beroepsrenner en er is nu al niemand meer die er nog aan twijfelt dat hij er op een goeie dag in slaagt om in de bergen iedereen naar huis te rijden. Benieuwd hoelang en hoever Kevin Seeldraeyers donderdag al meekomt op de Mont Ventoux.

Extern:
Meesterlijke Moreau, sneu voor Seeldrayers
Thuissite Dauphiné-Libéré
Kevin Seeldraeyers bij Sportwereld
De wet van Murphy


Update (Vr 15/06/2007)
Een update die kan tellen:

Coté belge c'est Kevin Seeldraeyers qui est l'auteur de la meilleur performance Belge : 21 eme au terme de l'ascension de ce Mont Ventoux qui fait rêver!
Rappelons que le protegé de patrick lefevere est néo-pro, est âgé de 20 ans et que sans ce saut de chaîne avant hier qui sait ce qu'il serait advenu.

Bron: Velowallon.be

Toekomst

Het is hier - op deze bladzijden van Bitossi - aardig stil geweest de voorbije weken. Ik stel het met jullie vast. Aan de activiteit van de coureurs zelf, kan het niet hebben gelegen. Na een niet onaardig voorjaar vol klassiekers met knappe en merkwaardig samengebalde finales hebben de coureurs - tenminste zij die, zoals de Basso’s onder ons, niet vanwege allerhande onverkwikkelijkheden aan de kant moesten blijven - in o.a. de nationale ronden van België en Italië voor bijzonder mooie finales gezorgd. De ritten naar Briançon, de Tre Cime Di Lavaredo en de Monte Zoncolan zorgden in de Giro voor erg genietbaar spektakel en gisteren nog zagen we op en over La Redoute de Ronde van België in haar beslissende plooi vallen. Telkens was het een aangename vaststelling om in het hart van de wedstrijd de youngsters ronduit het initiatief te zien nemen. We zagen de voorbije weken een pak jongeren visitekaartjes afleveren die ons wisten te verbluffen. De staaltjes van mannen als Andy Schleck, Riccardo Ricco, Nikolas Maes, Greg Van Avermaet, Gianni Meersman, Robert Gesink en andere Jelle Vanendert’s houden we graag bij. Toch blijft ook hier het voorbehoud groeien. Los van het feit dat veel dingen niet veel meer zijn dan de bekendmaking van een aantal publieke geheimen komt elke nieuwe affaire voor de rechtgeaarde wielerfan nog altijd aan als een uppercut. Ook hier, we geven het grif toe, heeft het ons na de Telekombiecht enige moeite gekost om weer recht te krabbelen. De vaststelling dat de internationale bonzen van de wielersport, ASO en UCI op kop, zich liever vastrijden in hopeloos hautain haantjesgedrag en belachelijke Protour-discussies, is bovendien niet van aard om voor wat nieuw geloof en animo in het weerwerk te zorgen. Het internationale wielrennen beleeft een diepe crisis waarvan we het einde nog lang niet hebben gezien. We trappen een deur in die al een aantal jaren open staat. En toch, geven we ons hier, ook al buigen we bij momenten het grijnzende hoofd wat dieper over de sturen, nog lang niet over. Zolang er jongeren zijn die aan de deuren kloppen is er hoop. Ook, en zelfs voor de wielersport. Laten we daar maar blijven in geloven. Ook vandaag, zo’n doordeweekse zondag in juni, illustreert wat wij bedoelen. Met een half oog volgen we straks de 8° finale van ons Justine en de afwikkeling van de Ronden van België en Italië. Het andere halve oog – o die wondere wegen van het internet – richt zich ondertussen op een Velodirect-bladzijde met een live-verslag over de laatste rit van de Tour des Pays de Savoie. Het wielrennen blijft een vervolgverhaal. En een avontuur. Onze jonge jongens op de Glandon. Erg benieuwd hoe mijn jonge streekgenoten Fabrice Naert en Jan Ghyselinck, tot voor de start van de laatste rit nog schitterend leider, het er straks van af brengen op de flanken van de legendarische Glandon. Misschien slagen ze er wel in een vuist te maken tegen de Daniel Martin’s, de Tony Gallopin’s, de Sébastien Fournet-Fayard's en al die andere beloften en toekomstige helden van de wielerwereld. Wat de jongeren er van maken, het blijft ons benieuwen. Want alleen wie jong is heeft het in zich om de toekomst te herschrijven zoals ze nog niet is geweest.

Afknapper

Net zoals het destijds moeilijk was om Jan Wauters voorgoed te doen vergeten, wordt het geen sinecure om straks Luc Van Langenhove uit ons nochtans snelvergetende radiogeheugen te bannen. De stem van Van Langenhove die ons – en dat vooral tijdens al die Radio-Tours van veel van onze eeuwige zomers - 22 jaar aangenaam aan het lijntje hield, verdwijnt na de reportage van Luik-Bastenaken-Luik (Zo 29/4/2007 e.k.). Van Langenhove die manager wordt bij radio, sporza.be en sportnieuws wordt opgevolgd door Christophe Vandegoor. Hij was naar ie in Wilde Geruchten liet uitschijnen ook de voortdurend terugkerende dopingheisa beu als kouwe pap. De zaak Landis van vorige zomer was ook voor hem een lelijke afknapper. Geef hem ‘ns ongelijk. Behalve Vandegoor blijft ons als wielerradiofreaks natuurlijk ook nog altijd als rots in branding en op motor de enige echte en onvolprezen Carl Berteele over.

Luc Van Langenhove over zijn vertrek als radioreporter in Wilde geruchten van 19/4/07
Foto: © Vrt

Telwerk

Marc Wauters en het betere telwerk… Zei de pas afgetreden wielersoldaat, en inmiddels boegbeeld van de nieuwe Limburgse wielerschool, na afloop van de koninklijke sprint die de 100° editie van de Grote Scheldeprijs in Schoten afsloot: “Ja wadde, die Mark Cavendish… 22 jaar pas… En al meteen Robbie McEwen kloppen… Er zijn er niet veel die dat kunnen…"
“Nee, Marc”, repliceerde die andere soldaat van vele Vrt-veldslagen, Renaat Schotte, “Cavendish is geboren op 21 mei van 1986, dus is ie pas twintig. Wordt straks in mei wel 21…” “Nee toch”, pruttelde Marc nog even tegen, “we zijn toch in 1997, dus…"
De co-commentaar bij de Scheldeprijs leverde Marc Wauters voor zijn eerste keer al keurig af. Nu alleen nog wat oefenen in het betere telwerk. En als het even kan ook nog die klok wat bijstellen.

(Notitie bij de 100° Scheldeprijs in Schoten – Woe 18/4/2007)

Flandria boven!

Voor wie de wielergeschiedenis wil blijven bijbenen is er in het Roeselaarse wielermuseum straks de niet te missen tentoonstelling “Flandria Boven”. Het is onvoorstelbaar welke grote namen ooit tussen 1959 en 1979 deel hebben uitgemaakt van de legendarische Flandria-ploeg. Van Rik Van Looy en Jef Planckaert over Roger De Vlaeminck, Jempi Monseré, Erik Leman tot het triumviraat Maertens-Demeyer-Pollentier… Allen kleurden ze ooit volkomen rood en wit. Met uniek beeldmateriaal, truien, fietsen, trofeeën en nog veel meer grift men ons dat van 24/4 tot 30/11/2007 in Roeselare levendig in het geheugen. Zelf heb ik als voorproefje tijdens het memorabele evenement “Vrienden van de Wielerpoëzie” van 7/4 ll. de fiets waarmee Rik Van Looy in 1962 én de Ronde van Vlaanderen, én Parijs-Roubaix én Gent-Wevelgem won, mogen bestijgen. Het schone vehikel dat 45 jaar na datum nog altijd in staat is om harten te doen overslaan, zat mij – wat had je gedacht - als gegoten!

Van 24/4 tot 30/11/2007 – Wielermuseum Roeselare – dagelijks van 10u tot 12uen van 13u30 tot 17 uur (niet op zondag en maandag)
Meer info ook op de Wielersportboeken-site

Gewapper

Zadelpijn (4)

“Met fietsen heb ik een haat-liefde verhouding: ik zit er niet graag op, maar soms zijn ze reuze handig. En al bij al bekeken zie ik mijn fiets graag, al is hij paars en heeft hij een te professioneel ogend stuur voor iemand met mijn fysieke mogelijkheden. Ik kwam aan in het fietsenrek, en constateerde onthutst dat het zadel verdwenen was, evenals het fietsslot. Het is al de tweede keer op drie jaar tijd dat mijn fietsslot gestolen wordt, en niet mijn fiets. De grapjas, of grapjassen, die zich te buiten gegaan waren aan deze uitspatting, hadden in de ruimte waar…"

Lees de rest in: “Zadelpijn” door Vainqueur – Elegie voor een stalen ros
Vindplaats: Ergens binnenin, op de bladzijden van Lectrrland

Vandaag - de hoogdagen volgen elkaar razendsnel op nu - kunt u ons overigens met onze harten van Bitossi aantreffen ergens op de brokkelige wegen tussen Valenciennes en Roubaix... Wij zullen - herkenbaar als wat - één van de enigen zijn die zich niet willen laten leiden door dat onnozel geel-zwart gewapper...

(Vandaag overal en op alle zenders, in de Hel van het Noorden en elders: Parijs-Roubaix 2007, editie nr. 105. En kijk ook maar uit naar het mooie gedichtenboekje van Curieus...)
Illustratie: De vlucht van de kampioenen, 1935 – Gaston Rebry.
Rubriek: Het hart van Bitossi

Briek

De drinkbus van de flandrien rust
in zijn houder als in een vuist. Hij zegt
niet veel. Zijn woorden weten beter.
De bluts en de buil is wat hij hebben wil
en heel veel drek en slijk en regen.

Geef hem ballast mee om weg te keilen
op het einde. Geef hem zieletogen.
Kanarieberg of Paddenstraat. Foreest
of Oude Kwaremont. Er zit een Briek in elk
van ons. Elke helling wil hij op. Hij kent

geen mededogen. Hij kreunt en steunt,
houdt niet van acteren. Hij speelt
alleen Zichzelf en telkens weer,
telkens weer is het er over.




© Paul Rigolle - 2007- Briek



Gisteren nog in het Wielermuseum maar vandaag Overal
en op Alle Zenders: De Ronde van Vlaanderen

Rubrieken: Het hart van Bitossi & de Gedichten

Tranen (Citaat/Citaten)

Je sprak al over je boek Ik ben God niet. Wat bedoel je met die titel?

"Dat ik God niet ben. (lacht) Je weet toch wat ze een paar jaar geleden op de Berendries geschilderd hadden? God is terug. Komaan, zeg. Ik kan niets speciaal. Ik ben een mens die geboren is met wat talent om te koersen. Maar ik heb ook mijn slechte kanten. Ik heb een hart. Ik heb tranen. Dat heeft een god volgens mij niet."

Frank Vandenbroucke in een interview in De Morgen 10/3/2007

De publicatie van de enige-echte Vdb-biografie - een boek dat, pas maar op, voor sommige mensen wel 'ns heel confronterende en/of bezwarende passages kan bevatten - is intussen voor onbepaalde tijd uitgesteld. Zo meldt men ons bij de uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts.

Zitbotjes

Zadelpijn (3)

Een zadel past pas goed als je precies op de zitbotjes zit. Je kunt voelen of je goed op de twee zitbotjes zit als je verschillende zadels uitprobeert. De afstand van de zitbotjes verschilt van persoon tot persoon, en is bij vrouwen groter dan bij mannen. Probeer daarom "de zit van een zadel" uit.

Vindplaats: Tips tegen zadelpijn bij gezondheid.be



Rubriek: Het hart van Bitossi

Kruipolie

Zadelpijn (2)

Vandaag wordt - tot spijt van wie het als een ware Dubbeldecker in tientonnerstijl benijden wil - op het Gentse Sint Pietersplein het nieuwe nationale wielerseizoen op gang geschoten. Zij die weten wat een hart van Bitossi met de dingen kan doen, begrijpen best dat daar enige aandacht aan wordt besteed. Anderen – de Sonck- of Polspoelinborst vol sportieve correctheid - blijven hoofdschuddend en vol afschuw over de eigen stang gebogen. Het zij zo. Bloed blijft op kruipolie lijken. Bloed doet wat moet gedaan, sluipt nog altijd waar het niet kan gaan. Wat te zeggen over een sport die al enige tijd goed op weg is om zelf de hefbomen aan te reiken om met onmiddellijke ingang elk wielerkonvooi total-loss en spoorloos te maken. Van het kapotte, kompleet vandepotgerukte landisjaar 2006, is nog geen enkele wielerfan hersteld. Ook de pietluttige en belachelijke AS0-UCI machtstrijd die tegenwoordig op de hogere échelons blijft woeden is in geen geval in staat om de geloofwaardigheid te herstellen. Misschien moeten de renners en de ploegleiders op dat vlak maar voorgoed gaan beseffen dat zij uiteindelijk de sterkste partij zijn. No film without actors, zei Patrick Lefevere gisteren nog. Jean-Marie Dedecker zal weer knerpen en sjirpen als oud brood als ie’t zal horen! Maar ondertussen blijft het noodweer wel zwaar boven de sport die ons lief is hangen. Al is het zeer de vraag of de echte supporter daar nog wakker van ligt.

Ook vandaag zal, ik zie het zo voor me, blijken dat wij, de fans, het kleine grut, de zachte tifosi, – raar maar waar – ondanks alles nog altijd met velen zijn. Het gebeurt en het blijft gebeuren. Ondanks alles blijft het gebeuren met wie net als ik in het beste eelt gebeiteld zit en zich klaarhoudt om zijn cool, zijn kleed van koelheid, af te leggen waar men dat maar wil. Er is een zin voor heroïek die sterker blijft dan een mens geloven wil en die ons, verzopen schaduwen, modderfiguren in het altijddurend jongensboek van de wielersport, langs de wegen jaagt.

Extern: vandaag hier, en op alle zenders, de Omloop Het Volk.
Dossier Het Volk bij Sportwereld en bij de Morgen en ook en evenzeer in het hart van Chrétien.

Waaraan af en toe nog een pot

Hoewel het inlandse koersseizoen - tot spijt van wie het als een ware Dubbeldecker in kamikazestijl benijden wil - pas volgende zaterdag op het Sint Pietersplein in gang geschoten wordt, ruim ik nu al even baan voor navolgend persbericht:

Auteurs die bladeren in en citeren uit eigen wielerwerk, en dat in het unieke kader van het Roeselaarse Wielermuseum, het kan straks in "Vrienden van de wielerpoëzie" extra-soepel meebeleefd worden aan de vooravond van de Ronde van Vlaanderen. Presentator van dienst is cabaretier én fietsfanaat Karel Declercq. Bent u een wielersupporter die ook van lezen houdt? Of, omgekeerd, een kleine literaire freak die zich tussendoor tot fietsfanaat ontpopt? In beide gevallen zit u in het beste eelt gebeiteld voor een avondje in het Wielermuseum. Op zaterdag 7 april, de dag voor de Ronde van Vlaanderen, wordt er vanaf 20 uur gedeclameerd en gedemarreerd. Op het podium werpen achtereenvolgens Patrick Cornillie, Philip Hoorne, Paul Rigolle, Miel Vanstreels en de onvermijdelijke Ninovieter Willie Verhegghe, kushandjes. Kwatongen beweren dat er ook bloemen zullen worden weggegooid waaraan af en toe nog een pot zal hangen...

Meer info bij het Wielermuseum, in één van de Bitossi-uithoeken van mijn wielerbladzijden en bij de onvolprezen Fietsvarianten van dichter Miel Vanstreels.


Wielermuseum Roeselare, Polenplein 15, 8800 Roeselare - zaterdag 7 april 2007 om 20 uur (vooravond van de Ronde van Vlaanderen) - toegang 4 euro (Vrienden van het Museum: 2 euro) (wielermuseum@roeselare.be)

Zadel

Zadelpijn (1)

Waarom je tijdens een steile afdaling beter niet in het zadel blijft ?

,,Blijf je in het zadel, dan riskeer je een voorwaartse salto. Je zwaartepunt ligt immers te ver naar voren en dus bestaat de kans dat je over de kop gaat. Bovendien krijg je een schok als je beneden bent. Zit je in het zadel, dan bestaat het risico op een kader- of zadelpenbreuk. Geloof me, dat wil je niet meemaken.''

Uit “De lessen die je van het leven krijgt…”

Bron: Voorbeschouwing in het Nieuwsblad bij het WK Cyclo-cross dat vandaag en morgen in Hooglede-Gits een heel dorp op stelten zet.