Gap, 14/7/2010

De bergen zijn niet mals. Al lijkt hun kruin
bestrooid met poeder bovenaan, een gek
is het die van vandaag zijn feestdag maakt.
Tussen ons en de natuur gaat het. We rijden
het verlangen achterna om af te gaan.

Geen coureur meer maar een man die straks
een vrouw bekent dat zijn lichaam op elke plaats
een breuk verbergt. Bloedheet is het.
Het asfalt smelt. Straks liggen de Alpen
achter ons. De uittocht zorgt voor vaart.

In Gap op apegapen overleef je of je doet
het niet. Een lel bergop. Een lange sprint,
een duik. Mind the gap. Een ander wint.
Wat mij wacht is een trui, een pak vol kou.
Ijs wil ik. Ijs! Vries mij in. Laat mij kraken

als een zeemlap in mijn vel. Maak van mij
opnieuw een mens in de zon van Gap.


Paul Rigolle


Na de Weg naar Arenberg is bovenstaand gedicht mijn tweede bijdrage aan de Geelzucht-blog. Eén adres: http://geelzucht.wordpress.com. Zelf ben ik in de heel nabije toekomst op Geelzucht nog dichter van dienst op zondag 17/7/2010 (De bergrit naar Ax 3 Domaines) en op vrijdag 23/7/2010 (Salies-de-Béarn - Bordeaux, het spurtersfestival?).