Het bad van de nostalgie en het grote Stilstaan is er om er af en toe kompleet en gedachtenloos in weg te zinken. Als in een heel erg luie zetel! Zowat elk wielermedium dat zichzelf respecteert heeft intussen voor een 'Eddy 60'-verhaal gezorgd. Logisch als wat. Een kannibaal wordt net als elke sterveling (met wat geluk) maar één keer zestig! En nergens klinken valse noten. Dit is er het moment niet voor. Hier willen we u in geen geval ook het bevattelijke en hilarische stukje onthouden waarin Koen Meulenaere in Knack het verschijnsel 'Kannibaal Merckx' uitlegt 'aan de kinderen'. Een uittrekseltje:
"De dag erna vertrok Eddy Merckx effectief achterstevoren. En dat is niet gemakkelijk, zeker niet midden in een peloton. Maar na een tijdje begon dat beter en beter te gaan en begon hij er plezier in te vinden. 'Zou ik nu achterstevoren ook kunnen winnen?' dacht hij. Ik zal het dan nu maar proberen, voor een of andere koerscommissaris komt zeggen dat het onreglementair is. En Eddy Merckx demarreerde achterstevoren! Niemand die hem kon volgen. En dus was hij weer eerste. Het scheelde weinig of hij won ook nog de koers van het jaar voordien..."
Het volledige artikel: Koen Meulenaere, Eddy 60. Knack, 15 juni 2005
Geen opmerkingen:
Een reactie posten