Het is me wat

In de aanloop naar de klassiekers heb ik zelden iemand zo het hele veld zien domineren als Tom Boonen! Al van in Qatar staat hij er. In Het Volk en Waregem spatte de kracht er in vonken van af. Van enige vloek van de regenboog kan bij Boonen absoluut geen sprake zijn, dat is nu al duidelijk. Wel integendeel. Campagnola en het mysterie van de Elf, las ik laatst in de Morgen. Niet de zoveelste overbodige misdaadroman of de titel van een jongensboek. Het ging wel degelijk over de koers. Meer bepaald over de ketting van Boonen die in de sprint op de Via Roma onder al zijn kracht niet onmiddellijk op de elf wou springen. Om die reden had men voor Tom trouwens al in de Tour van 2004 het carbontrapsel moeten vervangen door een ding in aluminium. Vanwege teveel aan power. Vijftienhonderd (1500) watt, het is me wat. O nee, over spek en Boonen zal ik het hier niet hebben. De woordspeling is er net iets over maar toch weet ik dat ik niet eens zal balen straks als ik het breed en uitgesmeerd in een krantenkop zie staan: Boonen steekt ze één voor één in… balen.

Extern: Boonen, Boonen en nog ‘ns Boonen.