Op deze wijdvertakte sportzondag die ondertussen - Chrono des Herbiers of geen Chrono des Herbiers - traagzaam naar zijn einde loopt, wil ik niet nalaten om u graag het fonkelnieuwe bestaan te melden van Ook wij waren winnaars. Het boek (dat ik zelf nog niet in handen heb mogen houden) is een bloemlezing van 150 sportgedichten uit Nederland en Vlaanderen die werd samengesteld door Pascal Delheye en Willie Verhegghe en is een coproductie van het poëziecentrum en uitgeverij De Geus. Behalve poëzie van onder meer Tom Lanoye, Anna Enquist, Jules Deelder, Herman de Coninck , Gerrit Komrij, John Schoorl en Fred Papenhove bevat Ook wij waren winnaars mijn 'sportgedichten' De hel van het Noorden en Krijger. Aan de mooie smaak van de heren Delheye en Verhegghe valt, als u het ons vraagt, mede daarmee nooit meer te twijfelen.
(Via ondermeer: de contrabas)
zondag, oktober 16, 2005
zondag, oktober 02, 2005
Cinema
Al zal dat Bitossihart van mij er wel bij zijn, zelf moet ik vandaag vanwege allerhande openbedrijven- en oktoberbesogenes verstek laten gaan, daar in Roeselare. In het Nationaal Wielermuseum komt geregeld wel meer schoon volk opdagen, maar vandaag oogt het bezoek wel biezonder kwiek en monter. Levende klimlegende Federico Bahamontes, 77 ondertussen, maar nog altijd dé enige echte Adelaar van Toledo is er op staatsiebezoek. Jammer dat te moeten missen! Bahamontes lijkt Anno Nu nog altijd bijzonder goed in zijn vel te zitten. En het is altijd goed om naar enkele van zijn gevleugelde uitspraken te luisteren. Zo mag Frederik Backelandt in de zondageditie van Het Nieuwsblad vandaag nog het volgende noteren:
"Ach, het is allemaal zo ingewikkeld geworden. Vroeger was het niet beter. Het was anders. Vroeger meed ik de koersen in Vlaanderen als de pest vanwege al jullie kasseien. (lacht). Maar nu zijn er haast geen meer! De wielersport is één grote cinema geworden met ploegleiders die vanachter het stuur en met een tv-schermpje naast zich directieven rondsturen. Vroeger was het de renner die als eerste voor bataille, voor strijd zorgde."
Tja, Féderico, gelijk heb je natuurlijk maar "had mijn tante wielen gehad dan was het een autobus"...
"Ach, het is allemaal zo ingewikkeld geworden. Vroeger was het niet beter. Het was anders. Vroeger meed ik de koersen in Vlaanderen als de pest vanwege al jullie kasseien. (lacht). Maar nu zijn er haast geen meer! De wielersport is één grote cinema geworden met ploegleiders die vanachter het stuur en met een tv-schermpje naast zich directieven rondsturen. Vroeger was het de renner die als eerste voor bataille, voor strijd zorgde."
Tja, Féderico, gelijk heb je natuurlijk maar "had mijn tante wielen gehad dan was het een autobus"...
Abonneren op:
Posts (Atom)