Was getekend: @EvenepoelRemco !!! Ongezien! #nognietvaakvertoond @BELCyclingTeam #InnsbruckTirol2018 #REV1703 pic.twitter.com/cuVOBDDWwM
— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 25 september 2018
dinsdag, september 25, 2018
Was getekend: Remco Evenepoel!
Niet eens meer in zwart-wit. Over Bjorg en Remco.
Ik droomde vannacht dat ik op het WK Wielrennen in Innsbruck bij de laatste training mee in de volgwagen van de Belgische ploeg zat! De selectie van de junioren en die van de beloften waren samen op pad.
Ook enkele profs als Tiesj en Tim hadden zich bij het trainingsgroepje aangesloten. Een laatste training met het oog op de wereldkampioenschappen op de weg bij de junioren (donderdag 27/9) en bij de beloften U23 (vrijdag 28/9). De beste Belgische jongeren van het moment reden er in een mooi gezellig pakketje bij elkaar.
De omloop in Innsbruck heet zwaar te zijn. Eerder geschikt voor een Colombiaanse klimmer dan voor een ranke flyer uit de lage landen. Dan weet je met zekerheid dat ons land maar weinig kandidaat-wereldkampioenen in de rangen telt. Ook niet bij de profs.
Behalve die twee jonge jongens dan die eigenlijk alles nog moeten bewijzen hebben we niemand, zo heet het. Volgens insiders zal het immers vooral van Remco Evenepoel, in zijn categorie bij de junioren bijna de Merckx-iaanse sensatie van het jaar en van de kleine Knesselaarse springveer die bij de beloften Bjorg Lambrecht heet, moeten komen. Zij maken volgens de kenners een reële kans om op het einde nog mee te kunnen met de Colombiaanse en andere hoogrendementsketeltjes uit de hoogvlaktes van de koers.
Hoewel ik - temperend temperament - vooraf de hoeraberichten rondom Remco Evenepoel met veel korrels zout nam keek ik tijdens die laatste trainingssessie van mijn droom wel even heel hard mijn ogen uit. Op de lastigste klim uit het parcours – die naar Igls - buffelden de profs even door maar werden niet zo heel veel later prompt door Remco en Bjorg uit het wiel gefietst. Achtergelaten! En ook Bjorg moest er uiteindelijk af… Daar ging ie, die gestroomlijnde Evenepoel. Alleen en zonder omzien. In de volgwagen keken we naar elkaar. Wat was dat? Maar toen werd ik wel wakker. Zover is het dus al gekomen met dat steile én verraderlijke verwachtingspatroon van de wielerfan rondom die nieuwe jonge god van het Belgische wielrennen Je gaat ervan dromen. Niet eens in zwart-wit. Nee, meteen maar in volle gloed en in alle kleuren van de regenboog.
Straks rijdt Remco Evenepoel als topfavoriet de ITT bij de junioren en donderdag rijdt hij de wegwedstrijd. Het WK bij de beloften wordt vrijdag gereden, dat van de dames op zaterdag en dat van de profs traditioneel op zondag.
Meer info:
Thuissite WK Wielrennen Innsbruck
WK op Procyclingsstats
Column Thomas De Gendt: “Evenepoel gaat verschieten”
De omloop in Innsbruck heet zwaar te zijn. Eerder geschikt voor een Colombiaanse klimmer dan voor een ranke flyer uit de lage landen. Dan weet je met zekerheid dat ons land maar weinig kandidaat-wereldkampioenen in de rangen telt. Ook niet bij de profs.
Hoewel ik - temperend temperament - vooraf de hoeraberichten rondom Remco Evenepoel met veel korrels zout nam keek ik tijdens die laatste trainingssessie van mijn droom wel even heel hard mijn ogen uit. Op de lastigste klim uit het parcours – die naar Igls - buffelden de profs even door maar werden niet zo heel veel later prompt door Remco en Bjorg uit het wiel gefietst. Achtergelaten! En ook Bjorg moest er uiteindelijk af… Daar ging ie, die gestroomlijnde Evenepoel. Alleen en zonder omzien. In de volgwagen keken we naar elkaar. Wat was dat? Maar toen werd ik wel wakker. Zover is het dus al gekomen met dat steile én verraderlijke verwachtingspatroon van de wielerfan rondom die nieuwe jonge god van het Belgische wielrennen Je gaat ervan dromen. Niet eens in zwart-wit. Nee, meteen maar in volle gloed en in alle kleuren van de regenboog.
Straks rijdt Remco Evenepoel als topfavoriet de ITT bij de junioren en donderdag rijdt hij de wegwedstrijd. Het WK bij de beloften wordt vrijdag gereden, dat van de dames op zaterdag en dat van de profs traditioneel op zondag.
Meer info:
Thuissite WK Wielrennen Innsbruck
WK op Procyclingsstats
Column Thomas De Gendt: “Evenepoel gaat verschieten”
zondag, september 23, 2018
Onpeilbaar
Waar was jij op die vervloekte hete dinsdag 24 juli 2018? Ik herinner mij dat ik op weg was richting Brugge, en vooraf even halt zou houden in de Bib van
Beernem, toen nog tijdens de verbouwing in een pop-up-fase. Ik parkeerde mijn auto in de Bloemendalestraat. Het was bloedheet buiten zoals zowat die hele zomer van 2018. De laatste mussen hapten naar adem. En plots was er op de radio die stem van Carl Berteele, de man, de radiocommentator die er vanop de motor in slaagt om heel regelmatig Jan Wauters te doen vergeten. En dat wil wat zeggen. Zinderend, bibberend in volle zomer, in het ongewisse verkerend… Die dodelijke onzekerheid die plots in die vertrouwde stem ging doorklinken: Philippe Gilbert was, alleen op kop in de zestiende rit van de Tour, even daarvoor in een radeloos ogenblik van onoplettendheid, in de afdaling van de Portet d’Aspet over een muurtje gedoken. Onpeilbaar de dieperik in... De tijd stond ettelijke minuten stil. Het drama van drieëntwintig jaar eerder waarbij Fabio Casartelli in de Tour van 1995 het leven liet, ook al in de afdaling van de Portet d’Aspet, werd wel héél érg tastbaar. En toen, minuten later kwam dan toch de bevrijdende mededeling van Carl. Philippe Gilbert kroop vanuit de afgrond naar boven, herstelde zich van de schrik, stak zijn duim op en reed met de moed der wanhoop naar het eindpunt van zijn dramatische rit in Bagnères de Luchon…
Daar stelde men bij de onfortuinlijke Quick-Stepper een breuk van de knieschijf vast… Maar Philippe Gilbert is altijd al een harde Ardennees geweest. Enkele dagen later begon hij alweer aan de weg terug te werken. Een mens zou zich bij een coureur in zijn nadagen afvragen waartoe en waarom. Niet zo bij Philippe Gilbert…
En kijk, welgeteld 61 dagen later komt Philippe Gilbert, na een dappere en harde revalidatie, opnieuw aan de start van een wielerwedstrijd. In het Noorden van Frankrijk staat vandaag de Grand Prix d'Isbergues - Pas de Calais op het programma. Philippe Gilbert draagt rugnummer 11! Raar volkje die coureurs! Straf en onpeilbaar karakter die Philippe Gilbert! Maar dat heb je nu eenmaal met kampioenen!
Update:
En als 'klap op de Vuurpijl' wint Philippe Gilbert bij zijn rentrée doodleuk de GP d'Isbergues! Wat een comeback!
Daar stelde men bij de onfortuinlijke Quick-Stepper een breuk van de knieschijf vast… Maar Philippe Gilbert is altijd al een harde Ardennees geweest. Enkele dagen later begon hij alweer aan de weg terug te werken. Een mens zou zich bij een coureur in zijn nadagen afvragen waartoe en waarom. Niet zo bij Philippe Gilbert…
En kijk, welgeteld 61 dagen later komt Philippe Gilbert, na een dappere en harde revalidatie, opnieuw aan de start van een wielerwedstrijd. In het Noorden van Frankrijk staat vandaag de Grand Prix d'Isbergues - Pas de Calais op het programma. Philippe Gilbert draagt rugnummer 11! Raar volkje die coureurs! Straf en onpeilbaar karakter die Philippe Gilbert! Maar dat heb je nu eenmaal met kampioenen!
Update:
En als 'klap op de Vuurpijl' wint Philippe Gilbert bij zijn rentrée doodleuk de GP d'Isbergues! Wat een comeback!
Abonneren op:
Posts (Atom)