Onderkoningen

Op weg naar Eindhoven (Van Abbe!) kom ik de wegwijzers tegen. De eerste wil mij afleiden naar Herentals. De tweede wijst naar Arendonk. We zijn in de kempen, zeg ik, tegen zij die me lief is en ik slaag er in om het lied dat op mijn lippen ligt, net niet aan te heffen. Arendonk en Herentals. Dat zijn, er is geen andere weg, Rik I en Rik II. De onderkoningen van de Kempen. Uren later na de koffie van Eindhoven in de regen en dé Vanabbevraag die weet na te branden (“Wo stehst Du mit deiner Kunst, Kollege?”) rijden we terug. Er is ineens dat bericht op de radio. Mij toch nog verbijsterend. Dat ook Vino, de krijger met de kreupele knieën, eigenlijk ook maar een doodgewone sjoemelaar gebleken is… Spontaan wellen woorden op. Kazakkendraaier! Kamperfoeliescheut! Klotenklooier. Mijn voorruit - zo merk ik plots - hangt vol smurrie. Ik denk aan Andrei Kivilev en aan wegwijzers die in Kazachstan naar Petropavl leiden.

De man met de leesbril. Dagboekfrasen (9)

Une histoire

Uit het nieuws (4):

" John Gadret, de Franse veldrijder in de Tourploeg van AG2R die in hetzelfde hotel gelegerd was, zag om half vijf in de namiddag plots Vinokourov het hotel verlaten. Langs de tuin en door de struiken aan de achterzijde, nota bene. Hij zag Vinokourov in een gewone auto stappen en wegrijden. Gadret stelde er zich weinig vragen over. 'Une histoire d'amour', dacht hij. Want van het gezicht van de Kazach was, zoals gewoonlijk, weinig af te lezen. Pas later in de namiddag werd ook hem duidelijk waarom Vinokourov spoorslags en in het geniep vertrokken was."

Uit het bericht “En toen stond de Tour stil.”. De Morgen – Woensdag 25 juli 2007

Helmbossen

Terwijl ik alsmaar dromen blijf van een boekje vol ernstige flauwiteiten. En paraproza. Of parapentenproza. En van nog veel meer ernst die ongezegd moet blijven. Terwijl ik mezelf voorhou te werken aan wat groter is, blijven de zomerdagen mij opzoeken alsof ze niks anders hebben te doen. Is het de roes. Of de vermomming die ons doet leven. Maandag vandaag en alles zal wijken voor het Grote Circus Zurenbos. Vervaarlijk uit de hand gelopen jongensdroom trekt een streep doorheen de streek die ik willens nillens de mijne noem. Ik zie het gebeuren, maak het mee. Loopt op wieltjes, valt uiteen in kleuren. Tour de France. Het geel van Fabian Cancellara. De spichtige knieën van Robbie de Australische Vlaming. Koning Tom, Prins Gilbert. Straks neem ik een trein naar een laan in Gent. Uit wat als helmbossen wuift, bestaat de wereld. En uit niets dan nadar en laatste rechte lijnen.


De man met de leesbril. Dagboekfrasen (8)