Terwijl ik alsmaar dromen blijf van een boekje vol ernstige flauwiteiten. En paraproza. Of parapentenproza. En van nog veel meer ernst die ongezegd moet blijven. Terwijl ik mezelf voorhou te werken aan wat groter is, blijven de zomerdagen mij opzoeken alsof ze niks anders hebben te doen. Is het de roes. Of de vermomming die ons doet leven. Maandag vandaag en alles zal wijken voor het Grote Circus Zurenbos. Vervaarlijk uit de hand gelopen jongensdroom trekt een streep doorheen de streek die ik willens nillens de mijne noem. Ik zie het gebeuren, maak het mee. Loopt op wieltjes, valt uiteen in kleuren. Tour de France. Het geel van Fabian Cancellara. De spichtige knieën van Robbie de Australische Vlaming. Koning Tom, Prins Gilbert. Straks neem ik een trein naar een laan in Gent. Uit wat als helmbossen wuift, bestaat de wereld. En uit niets dan nadar en laatste rechte lijnen.
De man met de leesbril. Dagboekfrasen (8)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten