Gekwetter

Wat een viswijven zijn nu ook die coureurs van ons geworden zeg. Gekwetter alom. Getwitter en gekweel. De onvolprezen wielerranking-site Cycling Quotient heeft de twitterende coureurs voor ons op een rijtje gezet. Mooie inventaris is dat geworden. Toch opvallend dat daar voorlopig nog niet zo heel veel Belgen bij zitten. Maar dat zien we er nog wel van komen. Enfin zo staat het er bij CQ Ranking: Special feature: the CQ Cyclist Twitter Overview. You can report missing Twitter sites at CQ's own Twitter. En zeg nu zelf, gezellig is het wel, dat gekwetter. Als van vroege zwaluwen op een zendmast. (Daar waar die beestjes zich tot voor kort dienden te beperken tot een ordinaire telefoondraad).

Uitspraak

Te noteren uitspraak van Bert Dewaele na afloop van de Amstel Gold Race van zondag laatst:

Toch is de vraag waarom een coureur dit op zijn 34ste kan, en niet zes jaar eerder. 'Heeft met verschillende factoren te maken', zegt De Waele. 'Ik heb meer kracht, en de tijden zijn veranderd. Tien jaar geleden dacht ik dat ik goed kon klimmen, maar werd ik in de Waalse Pijl al gelost voor de finale begon. Nu rijden ze allemaal toch ongeveer even rap, als je begrijpt wat ik bedoel.'

'En dan was er nog een superdag vandaag. Anders is de Keutenberg mijn zwarte beest, nu geraakte ik erover. (denkt even) In die zin is het wel jammer dat ik net niet op het podium sta. Zo'n kans krijg ik allicht nooit meer.'

(Bron: Het Nieuwsblad – Ma 19/4/2010)

Vandaag: Overal en op alle zenders: de Waalse Pijl

Momentum

Elke koers heeft zijn “momentum”. En sommige wedstrijden hebben er veel meer nog dan andere meer dan één. Eén van dé ogenblikken van de Amstel Gold Race van zondag was ongetwijfeld het ogenblik wanneer Philppe Gilbert weet wat hij moet doen om zeker te zijn dat de overwinning in zijn eerste grote voorjaarsklassieker hem niet meer kan ontsnappen. Tweehonderd meter voor de streep op de Cauberg kijkt hij – hij die al zo vaak spurten heeft verloren omdat hij onderweg te gul met zijn krachten is omgesprongen - achter zich en ziet… dat het goed is. Dat, als hij vol doortrekt, niemand nog in staat is om hem nog terug te halen. Het momentum dat ik daarbij onthou en dat je zo van het televiesiebeeld ziet spatten is het ogenblik waarop de grinta in zijn blik omslaat in de opperste gelukzaligheid van de winnaar van een voorjaarsklassieker.

Zie ook: "Philippe Gilbert raced his heart out in the Amstel Gold Race".

Jeremiade

Jongens, jongens wat een jeremiade alweer. De voorjaarsklassiekers zijn nog maar net halfweg en daar heb je ze weer, de kantlijncriticasters. Johan Museeuw (“hebben we de nieuwe trainingsmethodes gemist?”), Carl Berteele (“Belgen, ga nog harder trainen…”), Roger Devlaeminck als vanouds ("Cancellara had mij nooit geklopt")… Eén voor één steken ze al na amper twee kasseiklassiekers een klaagzang af over het feit dat wij Belgen, geen klassieker meer kunnen winnen. Sjonge, sjonge. In de Ronde van Vlaanderen stonden drie van de onzen nog in de topvier en 2 daarvan (Boonen en Gilbert) staan in het voorlopige Protour-klassement bij de eerste zes. Soms is de koers doodsimpel en moeten we gewoon durven toegeven dat er dezer dagen eentje gewoon bovenuit steekt. Veel meer is er niet aan de hand. Het is trouwens zeer de vraag of zelfs een allerbeste Museeuw ooit het wiel van een bovenaardse brommer als die Fabian Cancellara had kunnen houden. Zoals die nu de Metronoom uithangt! No way, denk ik dan. Ach, wacht nog maar wat af, jongens. Jan Bakelants, Ben Hermans, Jurgen Vandenbroeck, Dries Devenyns, Sander Armee, Serge Pauwels… Straks zorgt de nieuwste generatie in de Ardennen misschien nu al voor niks dan lichtpunten. En dan zul je meteen weer zien hoe weinig er nodig is voor die eeuwige kantlijncriticasters van ons, om hun gezift en gejeremieer in een oogwenk ook weer te vergeten...

De Ronde - Editie 94

Iemand zegt “ het is een liturgie”. Een ander spreekt over een diep en intens geloof… Een hartstocht die zich naar binnen vreet. Nog iemand schudt het hoofd en denkt aan dingen die er wél toe doen. Maar wat het in het echt mag zijn? Een passie met Pasen... Theater. Iets sacraals. Platvloers al evenzeer. Een storm en drang is het – Easter on sunday - die ons uit onze huizen jaagt. Een brein dat ons vernauwt. Elke koele kikker wordt vandaag een held. Elke heuvel een berg die ik beklim. Tot hij overgaat.


Vandaag: Overal en op alle zenders – de Ronde van Vlaanderen – Editie 94