Wie echt van wielrennen houdt kan steeds minder voorbij aan het dameswielrennen. De competitie wordt alsmaar attractiever en het wordt nu stilaan uitkijken naar het langverwachte moment dat ook de televisie eindelijk ‘s overstag wil gaan, en - ik zeg maar iets - ook de finale van de grote damesklassiekers op antenne gaat brengen. Voorafgaand aan de rechtstreekse uitzendingen en gebruik makend van dezelfde infrastructuur als die van de mannenwedstrijden moet dat toch maar een hele kleine moeite zijn? Gelukkig zijn er, vooraleer het zover is, de onmetelijke bronnen van het internet die het volgen van het dameswielrennen eens zo makkelijk maken. Een hele mooie en vooral informatieve wielersite als die van Vera Koedooder, die sinds jaar en dag verslag uitbrengt van het wel en wee van de wielercarriëre van de Nederlandse toprenster is daar maar één van de vele uitstekende en levende voorbeelden van. Maar ook een (online-)krant als het Nieuwsblad blijft dezer dagen niet achter. “Vrouw en koers” heet de rubriek daar die het dameswielrennen op de voet probeert te volgen. Enfin, dit alles maar om te zeggen dat vandaag, voorafgaand aan de heren, ook de dames hun editie van Gent-Wevelgem rijden… In het Nieuwsblad blikt een mooi dames-wielerparlement vooruit op de wedstrijd. Kirsten Wild, Amy Pieters die deze week in Waregem won en ook onze Jolien D’hoore worden geciteerd als de grootste kanshebbers.
Mijn eigen favoriete van de dag? Omdat haar ploeggenote Vera Koedooder nog niet helemaal hersteld is van een knieblessure en haar naam in het Fins zo mooi klinkt: Lotta Lepistö. Nah!
Extern:
Gent-Wevelgem – Elite women
Vrouw en koers – Nieuwsblad
Vooruitblik Gent-Wevelgem
Vera Koedooder – Thuissite
Update:
De wedstrijd, net als die van de mannen in regen, wind en ontij verreden, werd uiteindelijk gewonnen door het grote Nederlandse talent Floortje Mackaij. Jolien D'Hoore werd vierde, Amy Pieters vijfde, Kirsten Wild elfde, en Lotta Lepistö zestiende... Vera Koedooder finishte als 42°. De volledige uitslag vind je hier.
De race inspireerde wielerdichter Willie Verhegghe tot het Pen&Pedaal-gedicht 'Chemin des dames'.
zondag, maart 29, 2015
woensdag, maart 25, 2015
Tiesj!
Het had vandaag netzogoed een Jelle- of een Edward-gedicht kunnen zijn maar het is een @TiesjBenoot-gedicht geworden! http://t.co/mn3jvFO034
— Paul Rigolle (@paulrigolle) March 25, 2015
Tiesj!
(voor Tiesj Benoot)
Wat goed is komt snel, zegt men,
maar de tijd, Tiesj, staat nog jaren
aan jouw kant. Nu al kijk je niet op
of om. Je trekt een streep doorheen
een streek, gevend wat nog in jou is.
Over Holstraat en heuvelrug tekent
het masker van de regen een grijns
op jouw gezicht. Niets of niemand
neemt het van je over. Komaan Tiesj!
Vandaag al dragen volwassen mannen
petjes waar jouw naam op staat, maar
reken maar dat ze eerder vroeg dan laat
jouw naam scanderen als je straks
van elke grote koers de finale rijdt.
© Paul Rigolle
zondag, maart 22, 2015
Zondagslint
Net voor "Pen&Pedaal" Milaan-Sanremo in een poëtische vorm gegoten:
De Via Roma als Zondagslint... http://t.co/CecHYw7qzm #MSR
— Paul Rigolle (@paulrigolle) March 22, 2015
Zondagslint
Of ze nu met drie of vier of meer amici waren
weten de bronnen niet met zekerheid te zeggen
maar in "Caffé Rigolé", een bar in Sanremo,
(Niets dan voorbestemming, lacht de dichter)
daar is het ooit, anno 1906, allemaal bedacht
en begonnen. En zo willen wij dat het blijft duren.
Het eerste Monument van het jaar, la classicissima,
is er om te vieren dat het lente is in Ligurië
en noorderlijker nog in onze maartse zielen.
Vertrouwd en vrolijk, La Primavera, maar de regen
stopt eerst nog weg wat al ontloken is.
Editie 106 vandaag komt eindelijk weer aan
waar ie hoort aan te komen, heilig zij de Via Roma.
Winkelstraat, Pralinewegel, Zondagslint.
Alles maken de Italianen mooier.
(Eindelijk weer ’s the real stuff, laat Eddy Merckx
zich tot zeven maal zeven keer ontvallen.)
Na de Turchino loopt het als vanouds storm richting Capi.
Mooie kleine lachebekjes: Mele, Cervo, Verde.
Ook al wordt er gevallen bij het leven.
Straks de Cipressa en wachten, wachten maar;
kijken hoe iedereen alles lijkt op te spannen
en te sparen voor wat op de Poggio di Sanremo
misschien niet eens zal komen.
(Nee, niet ik ga straks als eerste aan,
denkt de renner, taxeert de zijwind, monstert
de anderen en wacht op het sein van
het Santuario om helemaal door te trekken.)
Op kop de afdaling aan te vatten, blik
op oneindig. Van bocht naar bocht te zeilen,
links de zee, niet meer talmen nu en duiken maar
naar de fontein waar in een flits de stad begint
en alle straten naar het voorjaar geuren.
(Voorspelbaar als wat. Watjeskoers voor sprinters
die een bult overleven, mort een buitenstaander.)
292 kilometers later en nog 1 te gaan. Komt
daar de sprint! Breekt toch de zon nog door
en aan het eind wint de mooiste Duitser.
© Paul Rigolle
maandag, maart 09, 2015
Triomf
Mijn wielergedicht "Triomf" is dank zij de goede zorgen van Wielervarianten-duizendpoot Miel Vanstreels dezer dagen na te lezen op drie verschillende plaatsen:
- de wielergedichten-blog
- Wielersportboeken.nl
- de Wielersite
'Triomf' is een tourgedicht dat eerder op de Geelzucht-site werd gepubliceerd.
Het gedicht heeft iets met het snaaiende en het snerpende gewoel van en net voor een massaspurt.
Ondertussen loopt er een nieuw poëtisch wielerproject "Pen & Pedaal" dat dit voorjaar alle klassiekers van gepast commentaar voorziet en waaraan ik graag mijn medewerking verleen.
Extern:
Pen & Pedaal
- de wielergedichten-blog
- Wielersportboeken.nl
- de Wielersite
'Triomf' is een tourgedicht dat eerder op de Geelzucht-site werd gepubliceerd.
Het gedicht heeft iets met het snaaiende en het snerpende gewoel van en net voor een massaspurt.
Ondertussen loopt er een nieuw poëtisch wielerproject "Pen & Pedaal" dat dit voorjaar alle klassiekers van gepast commentaar voorziet en waaraan ik graag mijn medewerking verleen.
Extern:
Pen & Pedaal
Abonneren op:
Posts (Atom)