We're all Frankies

Enkele notities bij de expo 'VDB Forever'

Op oudejaarsdag bezocht ik in ‘Koers’, het Roeselaarse wielermuseum, de ‘VDB Forever’-expo. Een fijne manier was dat om het jaar in volle én kunstzinnige

wielerglorie af te sluiten. Hoewel de expositie al liep vanaf half oktober was een bezoekje er om uiteenlopende redenen nog niet eerder van gekomen. Het alsnog bezoeken van expo’s die op hun allerlaatste benen lopen wordt zo stilaan een lichte afwijking bij deze jongen. Op dinsdag 31 december 2019 bleek het museum in Roeselare zo goed als verlaten. De meeste kunst- en wielervrienden hadden met oudejaar blijkbaar wel wat anders aan het hoofd dan dat ze nog ijlings een tentoonstelling, laat staan een wielerexpo, wilden meepikken. De verwachtingen bij deze VDB-forever-expo waren wat mij betreft vrij hoog gespannen. Het gebeurt niet elke dag dat een mens twee van zijn grote liefdes ‘Kunst en Koers’ bij elkaar gebracht ziet. Bovendien blijft een emblematische wielerfiguur zoals Frank Vdb er - een beetje tegen heug en meug – altijd een is geweest, mensen voor eeuwig en een dag inspireren. Ooit was ik godbetert zelf een van de allerlaatste Vdb-forever-believers en het was dan ook met een flinke dosis piëteit dat ik in Roeselare de ‘Zaal der Wereldkampioenen’ betrad.

Niet minder dan 34 kunstenaars - voor elk levensjaar van VDB een - geven in deze gelegenheidstentoonstelling – het is immers alweer tien jaar geleden dat Frank Vandenbroucke in duistere omstandigheden het leven liet in Senegal - vorm aan hun affiniteit met én liefde voor de doemfiguur die VDB aan het eind van zijn leven was geworden. Het zijn niet de minsten. In Roeselare is er ondermeer werk te zien van diverse gerenommeerde artiesten als Fred Bervoets, Karl Meersman, Frow Steeman, Johan Tahon, Hans Vandekerckhove, Giovanni Winne, Ever Meulen, Jan Van Imschoot, Jan De Cock en andere Herr Seele’s. Het moet evenwel gezegd dat de tentoonstelling nogal wat werk van ongelijk niveau bevat.

Yves Velter-via zijn Homesite
"Putting raindrops back
in to the clouds"

Ook bij artiesten blijkt – net als bij hun spitsbroeders, de koersende stervelingen - niet elke dag per definitie een begenadigde dag te zijn. Toch zijn het de bijdragen van Randall Casaer (‘Icarus & de kasseien’), Jan Bucquoy ('VDB met slip'), Matthieu Ronsse ('We're all Frankies') en met stip die van Yves Velter (‘Putting raindrops back in to the clouds’) die deze sentimental journey meer dan de moeite maken. Het werk van Yves Velter is het levende en levendige bewijs dat de beste kunstenaars zich in hun beste momenten ver van de letterlijkheid weten te houden. Wie dat net als ik wil vaststellen moet zich evenwel nu wel erg gaan haasten.
Komende zaterdag 4/1/2020 gaat deze tijdelijke tentoonstelling onherroepelijk dicht. Het volgende VDB-decennium wacht ons al op, want, zijn we dat niet allemaal een beetje, in meer of mindere mate en op onze hoogsteigen manier: 'Frankie-boys'?

We reiken in onze dromen naar de sterren maar rijden op de tonen van 'Frankie Teardrop' van Suicide over bitumineuze voegen in ordinaire betonwegen de ziel uit ons lijf.

We're all Frankies!


Extern:
VDB Forever, de expo. Koers, Roeselare nog tot 5/1/2020
VDB Forever, Stijn Vanderhaeghe, Uitgeverij Lannoo, 240 pagina's

In het boek, samengesteld door journalist-schrijver Stijn Vanderhaeghe, brengen 34 kunstenaars en 34 auteurs op caleidoscopische manier hulde aan een coureur die met zijn eigen unieke onsterfelijke stijl door alle facetten van het leven fietste.