De warme schelp van Siena

Aankomstplaatsen… Ik weet het, het is wat sentimenteel om in een razendsnel veranderende wereld vast te willen houden aan iets dat niet verandert... Niettemin blijf ik er graag bij dat al die grote bonzen en bobo's van de koers meer dan twee keer moeten nadenken vooraleer ze

- onder druk van de fel oprukkende vergrijzing in het wielermilieu - weer 's gaan jongleren met het parcours en de aankomstplaats van legendarische wielerwedstrijden. Schaven en bijvijlen, updaten en bijknippen, er zullen altijd wel organisatorische en vaker nog commerciële argumenten voor bestaan. Maar zeg nu zelf, wat zou het wielrennen zijn zonder aankomstplaatsen als de Mont-Ventoux en de Champs Elysées… Wat stellen klassiekers nog voor als ze hun ontknoping niet meer kennen op de vertrouwde wielerbaan van Roubaix, de Muur van Hoei of bovenop de Cauberg. De Via Roma, de Promenade des Anglais en nog een pak andere legendarische plaatsen zijn er niet om op een dag zomaar links te laten liggen zelfs al zijn daar in sommige gevallen gehaaide redenen voor. Soms doet het pijn aan de ogen om toe te moeten zien hoe met het verlaten van de klassieke paden wedstrijden ook een totaal ander karakter verkrijgen. Het mooiste voorbeeld uit de recente wielergeschiedenis van een nieuwe wedstrijd die meteen het tegendeel bewijst en ondertussen al voor de meesten onder ons toch al ruim

het predikaat klassieker mag verdienen is de Strade Bianche, de spectaculaire wedstrijd over losvaste grindwegen, de settori sterrati, die in het adembenemende decor van Toscane wordt verreden. Vandaag gaat al de tiende editie door en de wedstrijd is nu al legendarisch. Aanvankelijk heette de koers over ellendige en vooral klimmende grindwegen nog de Monte Paschi Eroica. Veel, zoniet alles van haar succes heeft de Strade Bianche die in het laatste uur wel vaker uitmondt in een epische strijd om de overwinning, te danken aan haar fantastische aankomstplaats, Siena, die vanaf dit jaar ook de startplaats is. Ik hoop heel erg dat de aankomst aldaar tot in lengte van dagen bewaard mag, en kan blijven. Aankomen in Siena, in de warme schelp van het Piazzo del Campo, iets mooiers voor een wielerwedstrijd – of zelfs toutcourt voor de reiziger in ons - weet ik niet te bedenken. Sentimenteel of niet, ik hoop zeer van harte dat de organisatoren van de Strade Bianche nooit van hun leven nog op andere gedachten komen.

Vandaag, overal en op alle zenders: de Strade Bianche, editie 10

Alles over de Strade Bianche op de wielerbladzijden van Het Nieuwsblad
Strade Bianche live op Sporza
Thuissite Strade Bianche
Wikipedia-bladzijde

Als coureur of als toerist, aankomen in Siena, er bestaat niets mooiers!!! #StradeBianche https://t.co/yBA5UFinJG pic.twitter.com/EeevAbIbkn

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 5 maart 2016

Za 5/3/2016: Strade Bianche
1. Fabian Cancellara (Zwi)
2. Zdenek Stybar (Tsj) z.t.
3. Gianluca Brambilla (Ita) + 0.04
4. Peter Sagan (Slw) + 0.13
5. Petr Vakoč (Tsj) + 0.34
6. Greg Van Avermaet (Bel) + 0.37
7. Diego Ulissi (Ita) + 0.41
8. Tiesj Benoot (Bel) z.t.
9. Lars Petter Nordhaug (Noo) z.t.
10. Alejandro Valverde (Spa) + 0.50