Voor dat rose

"Ik ben een zeer gewone jongen uit streek van Varese", zegt Ivan Basso als ie zich voorstelt... En zo komt het dat ik vanmorgen al heel vroeg het vreemde voorgevoel heb dat er bij de afrekening op 29 mei e.k. op het hoogste trapje van het Giro-podium wel 'ns een zeer gewone jongen zou kunnen staan. Al moet de minzame Basso daarvoor natuurlijk eerst wel nog voorbij aan die zeer ongewone jongen, de 'Kleine Prins' uit Cerro Veronese, die voluit ook nog Damiano Cunego heet. De giro 2005 heeft alles om aan het mooie spanningsgehalte van het voorjaar een verlengstuk te breien. Boeiende roze debatten tussen jonge jongens zullen dat worden! Gewoon tegen ongewoon. Jong geweld versus jong geweld. Al hopen we zeer dat we ouwere gloriën als Gilberto Simoni, Stefano Garzelli, Joseba Beloki, Paolo Savoldelli en andere Aito Gonzalez Jimenez-sen al veel te vroeg hebben afgeschreven. En hoe lang gaan in het Italiaanse hooggebergte dan weer lichtgewichten als Vladimir Karpets, Danilo Di Luca, Haimar Zubeldia, Mirko Celestino, Tadej Valjavec en Denis Menchov mee? Veel langer dan we vermoeden, zo hopen we. Van Belgische kant verwachten we, behalve van onze sprinters Steels en McEwen, toch nog het meest van vrijbuiters als Nick Nuyens, Bjorn Leukemans, Christophe Brandt en Wim Van Huffel. Deze laatste is zich overigens al het hele voorjaar eerder onopvallend maar wel zeer nadrukkelijk op het voorplan aan het hijsen. In de tijdritten tenslotte kijken we met meer dan gewone belangstelling uit naar wat onze Australische-Nederlandse gabber Russell Van Hout (rijdend in de ploeg van Selle Italia Colombia) dit jaar voor ons in petto heeft, maar net nog iets benieuwder zijn we naar wat het nummer 181 van de startlijst - wie heeft hem eerder met een komeet vergeleken? - nu al vermag. Want, laten wij ons niet vergissen, die andere jonge jongen uit het internationale peloton, die enige echte Thomas Dekker, is er zelfs nu al, zo vroeg, al helemaal voor geschapen. Voor dat rose!