Goed mens

Genoteerd:

“Briek Schotte was een goed mens maar Lomme Driessens liet ons geld verdienen”
Freddy Maertens

N.a.v. Flandria, de 20 wondere jaren van een wielerploeg – Mark Van Hamme
Het boek dat nog moet verschijnen wordt op 24/2/2007 voorgesteld in ‘De Groene Meersen’ in Zedelgem

Meer info: Uitg. de Eecloonaar

Iemand zin?

Winter is om te lezen. Winter is om te noteren wat men leest bij anderen:

Diegene die het boek 'de renner' hebben gelezen van Tim krabbé - en elke wielrenner, of men nu prof of wielertoerist is, heeft maar één excuus om dit niet te doen, namelijk niet kunnen lezen - zullen zich niet verwonderd afvragen waarom deze titel is gekozen voor een hoofdstukje dat een poging zal doen om een verband, een symbiose te zoeken tussen wielrennen enerzijds en proza anderzijds. Is het zo dat er een kruisbestuiving bestaat tussen beiden ? Is een ongeëvenaard duel tussen twee renners op de flanken van de Mont Ventoux een garantie voor Expressies in Mooie Letteren ? Wordt men literair lyrisch omwille van het met de fiets overwinnen van de paterberg ?
Ik denk van wel. Maar aangezien ik geen schrijver ben laat ik dit hoofstukje volledig open voor jullie. Laat jullie maar eens volledig gaan en stuur mij jullie stukjes, schrijfsels, impressie, goede links, ... maar op.

Iemand zin?

Vindplaats:
Nec plus ultra. Het leven zoals het is, ... bij de waod.
Afdeling - de Renner

Keizer

Ben ik gisteren toch wel vergeten om de enige Keizer die dit Koninkrijk rijk is een gelukkige verjaardag te wensen!
Al zal Rik Van Looy himself dat, met al die activiteiten die hem blijven bezighouden, ook dit jaar maar een kleine gebeurtenis hebben gevonden.

Mix/Max

Het is en blijft een mix die ons blijvend kan bekoren. De kunst van de wielen te husselen en te shaken met de kunst van de muren en de dingen. Wie dat wil kan ook dit jaar gratis naar het Smak met een ticket Zesdaagse Vlaanderen-Gent. Een mens zou zich voor minder naar het Citadelpark haasten. Less is more. En de mix, is de max.


Gratis naar het SMAK met ticket Zesdaagse Vlaanderen-Gent!

Ook dit jaar slaan de organisatie van de Zesdaagse Vlaanderen-Gent en het SMAK, Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, de handen ineen. Houders van een geldig ticket voor de Zesdaagse Vlaanderen-Gent hebben zaterdagnamiddag 25 november en zondagvoormiddag 26 november gratis toegang tot het Stedelijk Museum te Gent.
De volgende tentoonstellingen zijn die dagen te bezichtigen in het SMAK:

Agnès Varda
Tijdens het 33e filmfestival heeft Agnès Varda een Joseph Plateau Lifetime Achievement Award ontvangen.

Ricardo Brey
Voor de eerste keer in het SMAK de 'Universe' serie van de Cubaanse kunstenaar Ricardo Brey. Deze bestaat uit een 1000-tal tekeningen, schilderijen en assemblages.

Peter Downsbrough

Carlos Navarrete
Carlos Navarrete reist de wereld rond als een hedendaagse ontdekkingsreiziger die met gebruik van eigen methodes en diverse media op expeditie gaat en thema's als identiteit en cultuur onderzoekt.

Jan Christensen
Het werk van de jonge kunstenaar Jan Christensen bestaat voornamelijk uit muurschilderingen en site-specific werken.

Kijk voor meer informatie op www.smak.be.

Een naam te geven

Sommige journalisten weten in hun dagelijkse bevlogenheid wel vaker de dingen een naam te geven. Zou Hugo Coorevits wel zelf goed en wel beseffen dat hij in de navolgende zin die ik - met permissie - uit zijn verslag over de laatste kermiswedstrijd van het seizoen heb gelicht, ook het woord heeft uitgevonden dat nog het dichtst benadert wat dit kapotte kompleet vandepotgerukte landisjaar 2006 ons op wielergebied heeft gebracht?

Die mix van melancholie en uitgelatenheid om de laatste koers van het jaar maakt Putte-Kapellen uniek. Het is weer voorbij, dat megachaotische wielerjaar. Het is wachten op de vrieskou van de Omloop Het Volk.

Megachaotisch? Juist ja!

Vindplaats: Gorik Gardeyn tussen de kermismolens. 40.000 toeschouwers zwaaien renners aan Belgisch-Nederlandse grens uit. In Het Nieuwsblad-Sportwereld, 18/10/2006

Weer (Citaat/Citaten)

Er zijn er nog die net als Johny Vansevenant (op wielergebied althans) blijven hangen zijn in de sixties en de seventies van Eddy Merckx. Ze laten er evenwel niet allemaal even zinnige dingen over noteren als de Radio1-journalist dat vandaag doet in het Nieuwsblad:

“Heeft het ook iets met nostalgie naar de jeugd te maken? Het speelt mee. Het zijn allemaal veertigers of jonge vijftigers die het live hebben meebeleefd. Eddy Merckx was een wezenlijk onderdeel van hun jeugd. Die toppolitici hebben ook allemaal een heel gewone achtergrond. Ze komen uit “La Flandre Profonde’. Renaat Landuyt is de zoon van een varkenshandelaar. Guy Verhofstadt van een liberale bediende die opklom. De vader van Yves Leterme was een schilder-behanger, die van Janssens een slager, etcetera.”
”Eddy Merckx leerde ons als kind de wereld ontdekken. Ook ik kon als zoon van een tabaksteler en later wegenbouwer niet met mijn ouders op reis. Daar was geen geld voor, maar in gedachten ben ik wel overal meegetrokken. Naar Frankrijk, naar Italië. Het waren gewone mensen van bij ons die daar het mooie weer maakten.”

Het Nieuwsblad – Sportwereld – Za 14/10/2006
Het boek ‘De mannen achter Merckx’, het verhaal van Faema en Molteni van Johny Vansevenant en Patrick Cornillie is uitgegeven door De Eecloonaar en is vanaf vandaag verkrijgbaar in de boekhandel.

Begrip

Sommige mensen zijn – heilig of niet, gelovig of niet - een begrip. Ook, en zelfs in de Wielerwereld. Tot ze er plots niet meer blijken te zijn!

Met dank alweer, aan de onvolprezen Wielersportboeken-site van Harrie Heinen & friends dat, tussendoor even aangestipt, sinds augustus ook een al even onvolprezen weblog bijhoudt.

Zonder vanzelfsprekend na te laten om onze deelneming te betuigen aan allen die Hubert Lahousse hebben gekend. Hubert Lahousse was een man die model stond voor een wielertijdperk dat, zo valt het te vrezen, ook met hem onherroepelijk verdwenen is...

Je mag al van oker spreken

Foto en tekst © Paul Rigolle – Je mag al van oker- 2006
Herinneringen hebben de neiging om zich uit te breiden. Een steen in de tijd. De kikker in de vergeten vijver. Gerimpel. Het dorp van herkomst is een plaats van herkenning én van vervreemding geworden. Het weer is mooi. Volle zon nog en maar een likje herfst. September. Je mag al van oker spreken. Het is goed om terug te zijn. Tussen het volk sta je, in het volk ga je op. Een cijfer in een trommel. Al hoop je niet dat iemand jou zal uitverkiezen. De jaarlijkse wielerhoogdag is zelden een doel op zich. Enkel een aanleiding. En toch kijkt men reikhalzend uit, staart men, als in een zachte western, naar het opstuivend stof voorbij de Steenbakkerij naar de einder, alsof men iets wil weten wat nog niet geweten is. De afloop van een stuk die vooraf te voorspellen valt. Er wordt gewonnen. Er wordt verloren. Voorbij de aankomst gaat – jong en bloedend - een renner neer. Op de tribune hoor je begeleidend de sensatie in de stemmen en de harten trillen. Een collectieve schreeuw die meer op hardop zuchten lijkt. Jaarlijks is dit een afspraak die je moet houden. Er zijn cirkels die men, zolang het kan, niet moet onderbreken. Wel wordt de voorraad vaders en vrienden al jaren dunner. De één op reis, de ander druk. Of drukker. Maar geen nood. Aan de bierstalletjes, de boekmakersborden… Aan de drogevissenkramen… Aan elke toog in de laatste cafés van vertrouwen herken je hun jongere versie aan de ogen. De zonen, dat merk je, hebben het overgenomen. En dat is zoals het hoort want ook in een dorp dat verdwijnt moet de toekomst voorgoed verzekerd worden.

Notitie bij Koolskamp Koers, vrijdag 15 september 2006
Rubrieken: Zoals het licht en Het hart van Bitossi

Vuurtje

Zelden meer zelfgenoegzaamheid in één man bij elkaar gezien dan bij die Jean-Marie Dedecker. Onder het mom ik rakel met mijn groot bakkes nog ‘ns een vuurtje op komt ie aandragen met iets wat amper een piepklein open deurtje blijkt. Schitterend getimed, is het wel, het dient gezegd. Zo’n goeie drie weken voor de gemeenteraadsverkiezingen laat ie zich in een koddig wegwauwelend stukje proza “Hematocriet of hypocriet” nog ‘ns gaan.

Drie Vlaamse toprenners noemden Floyd Landis een nestbevuiler. Zelf waren ze in het voorjaar van 2006 naar een Italiaanse “preparateur” getrokken om een kuur te volgen van 24.000 euro. Opportunistische lippendienst aan hun broodheren uit zelfbehoud helpen de kanker niet wegsnijden, maar laten ze voortwoekeren. Een tegenstrijdige bedenking overvalt me steeds...

Meer staat er niet. Meer zegt ie niet. En wat die tegenstrijdige bedenking dan wel mag zijn die onze JM zo plots overvallen mag… Ach, Jean-Marie bestaat het warempel om het in het zwaar pseudo-filosofisch geëmmer dat daarna komt nog wat vrijblijvend over kunst te hebben. Hij die uitgerekend met de subtiliteit van de laatste ongelikte beer door de taiga dwaalt heeft het over kunst en boeken. Het wonder bestaat. Maar wat erger is, is dat het hele betoog van Dedecker elke keer weer uit niks dan demagogisch gezwam bestaat. Zo ontstellend veel zwaktes sieren de stoere vaagheid van zijn betoog dat elkeen die nog om wat waarheid geeft, het hoofd al heeft afgewend nog voor ie het eerste woord gesproken heeft. Nee aan de betutteling, daar konden we vaagweg nog enigszins inkomen. Misschien moet iemand nu ook maar 'ns werk gaan maken van een definitieve vorm van ont-Dedeckerisering van de Vlaamse politiek.
Al hoeft het bij nader inzien niet eens zo'n vaart te lopen. Totaal onschadelijk zo’n ijdeltuit van een man. Zie hoe hij jankt en schaamteloos zijn hand uitsteekt en hengelt naar jouw stem die, geloof me vrij, zoveel meer verdient.

Rubriek: Het hart van Bitossi

Ontdekt

Ontdekt dat de onvolprezen wielersite rondom het wielerboek (http://www.wielersportboeken.nl) intussen ook een eigen weblog heeft gekregen! En wel degelijk op dit enige echte adres: http://wielersportboeken.web-log.nl/

Alweer een link om zonder omzien vast te leggen!
Nu al in dit bericht. Straks in al onze rechterkolommen!

Promotie!

Even wat gezonde promotie! Zondag 20/08/2006 gaat in Tielt de wielerjeugddag 2006 door. Misschien een idee voor wie op één en dezelfde zondagnamiddag een aangename dosis wielerplezier wil beleven…

The life of Brian

Brian Ligneel is in Gent vorig weekend geen wereldkampioen Scratch geworden bij de junioren. Dat hoefde ook niet. Brian (°12/11/1989) moet nog altijd zeventien worden en maakt pas dit jaar zijn eerste jaar bij de junioren vol. Het zegt veel dat hij al van bij het begin van het seizoen zijn plaats heeft in een juniorengeneratie die - laat ik mij vandaag alleen nog beperken tot de achtentachtigers - met telgen als Fabrice Naert, Sven Vandousselaere, Gert Dockx, Jan Ghyselinck, Gregory Joseph, Sven Nooytens, David Piva, Sim Steyvers, Ward Van de Kerckhove, Klaas Lodewijck, Sam Maertens, Joris Wagemans, Tom Reweghs, Willem Dendooven, Jochen Engelen, Dennis Vanendert, Sep Vanmarcke, Michael Van Staeyen en andere Jochen Van Kerckhoven’s op zijn zachtst gezegd biezonder veelbelovend oogt. Brian Ligneel kiest gedeeltelijk ook voor de piste en zegt dat hij dankzij de piste souplesse en ervaring verwerft die hem ook op de weg een flink eind vooruit helpen. Geheel en al terecht. Wat ons betreft zou er aan elke wielerlicentie die aan jongeren wordt afgeleverd een verplichting vast moeten zitten om jaarlijks ook aan een aantal pistemeetings deel te nemen. Brian Ligneel is me d’er in elk geval één. Laatst zag ik hem in Kanegem (of all places) zowat in zijn eentje de verenigde tegenstand uit Litouwen oprollen. Je zag het zo gebeuren. Hij dichtte het gat op de ontsnapte Edvinas Katkevicius met in zijn spoor Paulius Kazlauskas en Gediminas Kaupas, twee andere Litouwers, om ze in de spurt fijntjes af te drogen. Zo simpel lijkt het, dat “Life of Brian”. Toch moet de man uit Kaster die nu al het flegma en de looks van de pure winnaar heeft nog wat schaven aan de basis van zijn aardrijkskundig vermogen. Tijdens het obligate praatje van de overwinnaar had hij het constant over die Letten die om beurten hadden geprobeerd om er hem af te rijden. Ach Letland of Litouwen, Riga of Vilnius, Brian heeft nog een vol leven om er op een dag voorgoed achter te komen waar al die landen en plaatsen zich nu precies bevinden.

Rouwkleed

Alweer een quote zo groot als een Herenhuis uit de negentiende eeuw. Een uitspraak om even van te gaan verzitten. Ploegdokter Yvan Van Mol vandaag in het Nieuwsblad:

"De gele trui van Landis is een rouwkleed voor het wielrennen".

Zelden een sportmetafoor zo accuraat zien uithalen als op deze zaterdagochtend.

Extern: Van Mol ziet toekomst somber in – Het Nieuwsblad-Sportwereld, Za 5/08/2006

Michiel

Zo kan het ook! Een erg moedige beslissing die heel veel respect verdient:

Zoals veel jonge wielrenners droomde ik er tot hiertoe van om profrenner te worden. Ik fiets en sport heel graag en wou er alles aan doen om van mijn hobby mijn beroep te maken. De laatste 2 jaar stonden zo goed als volledig in het teken van het wielrennen. Hier en daar werd ik geremd door tegenslagen, maar toch kreeg ik de kans de wielerwereld te leren kennen en aan heel wat prachtige wedstrijden en leerrijke stages deel te nemen. Hiervoor wil ik zowel de ploegen waarvoor ik reed als de nationale ploeg van harte bedanken. Na mijn val in de Giro delle Regioni begon ik echt na te denken, iets wat je als renner soms beter niet doet. Profrenner worden is geen doel meer, de wielerwereld is geen wereld waar ik de rest van mijn leven wil in doorbrengen, zeker niet als renner. Liever dan half gemotiveerd en zonder droom verder koersen, zet ik er hier een punt achter. Zo komt er wat tijd vrij voor andere dingen en om nieuwe zaken te ontdekken. Natuurlijk zal ik nog op de fiets te vinden zijn, misschien neem ik nog wel eens deel aan een tijdrit. Het fietsen moet nu plaats maken voor de studieboeken. Ten slotte wil ik alle mensen bedanken die mij steunden en hun best deden om een eventuele wielercarrière alle kansen te geven.

Michiel


("Michiel Van Aelbroeck zet een punt achter zijn veelbelovende wielerloopbaan". Een bericht van Vr 4/08/2006)

Het ga je erg goed Michiel!

Bron: Website Michiel Van Aelbroeck

Velomaandag

Velo. Velomanie. Velomaandag... Vandaag gaat in Diksmuide voor alle cultuuramateurs en semi-professionelen een dag lang Velomaandag door. Met tentoonstelling en randanimatie, vertoning van de films Oswald (met Wim Opbrouck, om 17, 18, 19 en 20u in het Stadhuis) en de Dood van een sandwichman (openluchtvertoning om 22.45 van de film van Robbe De Hert), een Concert door het Koersorkest (21u) en, niet min voor wie de taal van hier verstaat, de voorstelling van de Acrobatische theatermonoloog ‘Me Vélo’ in het Westvlaams vertaald door Dirk Opstale naar de oorspronkelijke tekst ‘Coureur’ van Luuk Gruwez (20u). Tussendoor komen we in de stad van boter en pannenkoeken ook nog aan de weet wie de grote Prijs Tom Steels, een wedstrijd in bidongooien, wint en wie zich na de grote finale van de koers op rollen ‘De Rapste Keyrel van Diksmuide (en omstreken) mag noemen. Sterk aangeraden voor wie - zich vervaarlijk bewegend op de grenslijnen van Koers en Kunst - al the morning after voorgoed met enige tourmelancholie wil afrekenen!

Velomaandag. Cultureel koersvertier in het kader van het Natour Broker Criterium, Maandag 24 juli 16.30u. In en rond de tent op de Grote Markt van Diksmuide.

Remonte

Al meer dan vijfhonderd comments telt de Floyd Landis-post “Amazing Comeback” ondertussen. Het hoeft niemand te verbazen dat er straks nog tientallen zullen bijkomen want die fantastische comeback, die Remonte van Je Welste die Floyd Landis gisteren tussen Saint-Jean-de-Maurienne en Morzine uit de gehavende heupen toverde, blijft ons bezighouden.
Voorhistorisch! Buiten categorie! Merckxiaans... Een exploot met niets dan uitroeptekens achter! Een comeback die nu al omschreven wordt als ‘de comeback van de eeuw’.

Wie bleef denken dat deze Tour bij gebrek aan Vino’s zou uitmonden in een zee van naamloosheid vol spartelende angsthazen kan het schudden: Tussen de aan elkaar gewaagde bleekgezichten steekt – a fist of fury - een kampioen!

Update: Intussen weten we helaas en op een jammerlijke manier net iets beter!!!

Rubriek: Het hart van Bitossi

Canicule

Kleine dienstmededeling:

Terwijl verregaande vormen van 'La Canicule' ons in deze hondsdagen zwaar te pakken hebben en we - na de onthoofding - de spannendste Tour in jaren te zien krijgen, nemen deze wielerbladzijden eindelijk weer wat uitbreiding.

In de rechterrand zijn een aantal bladzijden van "Het Buitenblad" opnieuw bereikbaar:

Inleiding tot de passie
L'Amour est un esclavage
Al die mooie beloften
Iconen & Icoontjes
Citaat/Citaten
Bibliotheek
Asceten van aluminium
De hel van het Noorden
De Galerij
Prentkaarten
De Buitenman

Wordt vervolgd!

Waar de klappen vallen

Voor wie dacht dat met de Festina-Tour de Merde van acht jaar geleden het ergste leed geleden was, is er vandaag de Spaanse Dopingbom. Nog voor de 93° editie van de Tour de France echt van start gaat is ie al onthoofd. Basso, Hijo Rudicio Ullrich, Scheve Lavabo Mancebo en Sevilla, Vinokourov… Alsof het wereldkampioenschap voetbal gespeeld moet worden zonder al zijn finalisten. Als voetbal oorlog is dan moet de koers dezer dagen in aanmerking komen om de ultieme hallucinatie van de hel voor te stellen… Zelden ook zo veel termen uit de ene sport toegepast gezien op een andere. Nieuwe uppercut velt het wielrennen. Onthoofd. Uitgeteld. Wankelend om tenslotte groggy neer te vallen in de hoek (waar de klappen vallen)… En toch, let op mijn woorden straks staat iedereen in Straatsburg weer rechtop alsof men nooit is neergegaan… Vallen en opstaan… In het feest van de Grote Vakantie mag het speeltje ons spektakel blijven kleuren. Neem je fiets op en rij... Tot we bloeden.

De Tour de France… Als hij niet bestond, ik had hem uitgevonden…

Vanaf vandaag op alle zenders : de Tour de France, editie 2006.
Rubriek: Het hart van Bitossi

Van de dagen

Van de dagen: het woord/Besmeuren

In het centrum van Maastricht grijpt Langeveld nog eens naar zijn been. Op hetzelfde moment demarreert Boogerd aan de andere kant van de weg naar zijn derde nationale titel.
‘Ik was helemaal naar de klote. Je kunt het misschien niet aan me zien, maar het is wel zo’, zegt Langeveld.
‘Het is toneel’, zegt Maarten Ducrot verontwaardigd voor de tv.
Boogerd ontkent stellig. Hij weigert zijn nieuwe nationale trui te laten besmeuren.

Vindplaats: De Volkskrant: 26/06/2006
Rubriek: Van de dagen: het woord

Frankfan

Ruddervoorde of all places... Net na de middag op een dinsdag... Hij is er! Vraag is alleen: zijn zijn gedachten dat ook... Voor hoelang... Is de tijd om te gaan nu echt gekomen... En zo ja waarom niet...

Ruddervoorde, dinsdag 20 juni 2006 – 13:26 u.

Truffels

We blijven ons graag bezondigen aan het spelletje van de verwachting en de prognose. Vandaag gaat, zeggen zij die het kunnen weten, met die vreselijke en vooral onverbiddellijke ploegentijdrit tussen Piacenza en Cremona de Giro van 2006 pas echt goed van start. En in het weekend wachten de eerste bergen. Tot zolang is het nog lichtjes geduld oefenen vooraleer iets meer te zeggen over de waardeverhoudingen van de gedoodverfde favorieten. Bij Sportwereld moet je zolang niet wachten. Er kan zoals steeds nu al naar lieve lust gepolld worden. Wie wint volgens u de Ronde van Italië? Veel verrassing zit er bij nader inzien niet in de tussenstanden. De kansen lijken op een voorspelbare manier mooi verdeeld te liggen. Ivan Basso (34,64%) leidt de dans. En daarna komen Damiano Cunego (26,07%), Paolo Savoldelli (17,86%), Danilo Di Luca (7,32%), Gilberto Simoni (3,93%) en José Rujano (2,86%). Der Jan (wie?) is warempel ook nog goed voor 2,32% van de stemmen. De spankracht lijkt in de komende dagen verzekerd. En toch, weetikveel vanwaar dat vermoeden komt, heb ik zo’n vaag idee dat de Giro die altijd al meer dan de Tour van verrassingen heeft gehouden, dit jaar een aantal pittige wendingen voor ons in petto heeft waarvan we het begin (en het einde) nog niet hebben gezien. Dat ene Marc Uyterhoeven weer op het Vrt-stoeltje naast Renaat Schotte mag komen zitten hebben we al vernomen maar de koers zelf is al evenmin te voorspellen. Pater Rebellin bijvoorbeeld zal zich na een ongelukkig voorjaar niet zomaar laten slachten. En wat te zeggen van Michael Rogers, Serguei Gonchar, Tom Danielson, Bobby Julich, Josep Jufre Pou, Maricio Ardila en Francisco Perez Sanchez. Ze hebben meer kansen dan sommigen willen geloven. Meer dan benieuwd ook zijn we hier naar de kromme truffels die “Snuffel” voor ons in zijn pannetje heeft liggen. En naar het onmetelijke talent dat uit Nederland komt: Marc De Maar, Remert Wielinga en Theo Eltink bijvoorbeeld. Van dat dode vogeltje dat Michael Rasmussen heet zal het dit keer wel niet moeten komen. Die staat nu al op meer dan acht minuten. Maar misschien komt dit keer wel alles uit het oosten. Voor de aardigheid heb ik voor jullie het mooiste elftal van de wereld klaargezet dat ook nog ‘ns op een fiets wil zitten. Elf van én voor het Oosten:

Tomas Vaitkus (Ltu)
Gorazd Stangelj (Slo)
Evgeni Petrov (Rus)
Alexandre Botcharov (Rus)
Vladimir Miholjevic (Cro)
Volodymir Gustov (Ukr)
Vladimir Efimkin (Rus)
Serguei Yakovlev (Kaz)
Tadej Valjavec (Slo)
Yuriy Krivtsov (Ukr)
Sergiy Matveyev (Ukr)

En alsof dat niet zou volstaan zetten we op het bankje van de betere reserven nog met plezier mensen als Volker Ordowski (Ger), Sylvester Szmyd (Pol), Pavel Padrnos (Cze), Frantisek Rabon (Cze), André Korff (Ger), Alexandr Kolobnev (Rus), Matthias Kessler (Ger), Peter Mazur (Pol) en Dariusz Baranowski (Pol).
Het zou, als je't ons vraagt, al raar moeten lopen indien één van die mannen straks niet een keer tussen de krijtlijnen van de bergen in zou gaan scoren.

Ps. En dan hebben ze Markus Fothen nog thuis gelaten!

Nummer 47!

Als ik dan toch moet kiezen geef ik wat betreft swatelende en ratelende wielercommentatoren toch nog altijd de voorkeur aan de Luc Van Langenhove’s en de Carl Berteele’s, aan de Michel Wuyts’en de Karl Vanneuwkerke-n van deze wereld. Wat is er dan mis met Mart Smeets, vroeg iemand (Johan B.) mij laatst. Tja, wat er mis is met Mart Smeets. Ik hoop veel minder dan ik vrees. Hoewel ironie en de tongue in cheek-stijl wel degelijk meer dan veel andere dingen aan mij zijn besteed gaat dat weterige, naar elk-wiel-dat-beweegt-happende toontje van Mart mij steeds meer zorgen baren. Smeets is, vrees ik aan zijn jaren teveel bezig. Grappig – en het zal hem nu wel blijven achtervolgen zeker – was zijn Thierry Marichal-blooper van laatst. Niettemin vallen er op meer doordachte ogenblikken toch wel dingen uit de mond van Smeets te noteren die net dat ietsje langer duren en die daardoor gedoemd zijn om later ongetwijfeld in één van zijn boekjes terecht te komen. Zo mag ik vandaag op Vrt-Teletekst letterlijk het volgende noteren :

Internationaal is de Amstel een beetje overschat en in Nederland onderschat. Het is in Zuid-Limburg en je draait er 5.224.399.512 keer rond dezelfde kerk heen. Maar dat heeft zijn charmes: sommige renners worden knettergek van al dat remmen en optrekken de hele tijd." (Vrt-Teletekst pag. 429)

En een bladzijde verder luidt het in “Ieder heeft zijn eigen ziekte”:

“Het wielrennen wordt in Nederland helemaal anders beleefd dan in Vlaanderen, meent Mart Smeets. In België is iedereen die op een fiets zit belangrijk en wordt er een camera opgezet. Wij kennen dat niet. In 1830 zijn we uit elkaar gegaan. Jullie zijn gaan fietsen, wij gaan schaatsen. Zo heeft ieder zijn eigen ziekte. Waar jullie de grond kussen waar Tom Boonen heeft gelopen, is dat niet bij Nederlanders. Of zondag nu Rebellin of Verbrugghe of Kroon wint, dat interesseert de Nederlander niet. Dat komt omdat we in Nederland geen winnaars meer hebben." (Vrt-Teletekst pag. 430 )

Zo’n mooie poëtische Smeets-analyse kunnen we hier heel regelmatig niet over onze kant laten gaan, vraag is alleen wat doe je ermee als je in het holst van de finale van een wielerklassieker niet in Smeets geïnteresseerd bent maar in… die ordinaire coureurs zelf.


Morgen op alle zenders: de Amstel-Gold-Race. En mijn favoriet… Dat zou wel ‘ns een andere dan die op Ariealt.net kunnen zijn… Ene Thomas Dekker (nummer 174!) bijvoorbeeld als ie costaud en Smeets genoeg is om zich op de hellingen niet meteen vooraan weg te laten babbelen… Al verwacht ik, jaja, ook wel iets van het nummer 124 en vrees ik evenwel dat er straks doodgewoon geen maat staat op het unieke nummer 47!

De kleine hel

Drie herinneringen aan Parijs-Roubaix 2006 voor... junioren.
zondag 9/4/2006 – St. Amand les Eaux



Zwitsers, maar ook degelijk?



Tim Declercq en de andere costauds van Avia



Ex-drummer I presume

La dure des dures

In april leven sommigen onder ons in de voluit vergrotende trap van een Jongensboek. De koers en de coureurs! Verleden week kwam de nauwelijks nog te vermommen jongen in mij thuis met godbetertnogaantoe “de Rondezak”… Benieuwd wat we vandaag niet allemaal vanuit de Hel van het Noorden hierheen zullen sleuren. En o ja… Wil er vandaag iemand voor alle veiligheid maar ‘ns voor mij de finale van Parijs-Roubaix (La dure des dures) op video of op dvd gaan vastleggen... Men weet maar nooit waarvoor zoiets goed kan zijn.

Origineel gepost bij "Arcadim in Arcadië" - Jongensboek

Wit

“Ik ging gisteren met mijn zoon schoenen gaan kopen. Welke wou hij per se hebben? Le Coq Sportif van Tom Boonen en dat mannetje is nog maar 10 jaar hé. Hij heeft ze niet gekregen, hoor… Niet omdat ze van Boonen waren. Néén, omdat ze wit waren. Dan mag je ze na drie weken weggooien…”

Eddy Bosberg Van Hooydonk, in het Nieuwsblad-Sportwereld – Za 1 en zo 2 april 2006.

Morgen op alle zenders de Ronde van Vlaanderen:
“Alleen een ploegmaat kan Tom Boonen kloppen”

Alweer iets bouds

Na het openingsweekend las ik ergens dat Michael Boogerd - met dat voetbreukje zelf erg onfortuinlijk dit voorjaar - nog niet helemaal door het kunnen van de jonge Belgen was overtuigd. Dat die van Nederland, zo dacht Boogerd, voor de toekomst nog uit een veel bredere basis aan talent konden putten... Ik wil hierbij ruiterlijk toegeven dat de reeks jonge namen in Nederland stilaan helemaal indrukwekkend wordt. Eerlang moet ik nog meer namen toevoegen aan de “elf voor oranje” die ik al eerder heb opgeschreven. En toch geef ik jullie hier alweer graag één van mijn eerder boude voorspellingen (°) op een blaadje. Die goedlachse Boogerd van ons zal straks - verstoorde voorbereiding of niet - samen met heel veel anderen nogal staan kijken als hij in La Doyenne – nog meer pech - zijn tanden stuk zal bijten op de eindelijk helemaal verrijzende Renner die al jaren Björn Leukemans heet. Benieuwd of we daar vannamiddag op de ouwe Alsemberg, in de finale op de Brabantse Pijl nu al niet zo’n heel piepklein voorsmaakje van zullen krijgen. Was getekend: mét de Z van Zorro...

(°) boud: 1. vol vertrouwen, syn. stoutmoedig, onvervaard, onversaagd. 2. (ongunstig) met te veel zelfverzekerdheid, syn. Driest, boud spreken, het te boud maken… (Bron van Dale)

Lapzwans (Woord 385)

lapzwans

In de eerste ronde graaide ik een premie mee, maar het was wachten tot op het einde van de 3e ronde voor het eerste echte wapenfeit. 10 man trok in de aanval met onder hen 4 Litouwers. Ik wist dat dit een gevaarlijke ontsnapping kon zijn en op de klim wipte ik in 1 sprong naar de leiders, met Gieljan Engelrelst in mijn zog. Na even doorbijten konden we aansluiten en zo waren we met 12, waaronder geen enkele lapzwans. We draaiden hard rond (42.5 km/u gemiddeld) en ploegmaat Jarl Salomein en ik deden toch wel het meeste kopwerk...

Vindplaats: Koersverslag – Tim Declercq – Klerken, 25 maart

Voor wie nog meer woorden wil: "Van de dagen, het woord"

Choco

In onze reeks: "En ondertussen in de Noorderkempen..."








Om een gevleugelde uitdrukking meer of minder zitten die coureurs van ons tegenwoordig niet langer verlegen. Nick Nuyens zei het na afloop van Kuurne-Brussel-Kuurne met evenveel woorden: “Ik was niet echt super maar ik wou vooral die ijzersterke Gert Steegmans choco rijden…” En bij Kevin Van Impe – die Quick Step-ploeg kent er wat van – noteerde men na de finale van Dwars door Vlaanderen in Waregem: “Die van Davitamon-Lotto,dat zijn geen pannenkoeken, hé." Overigens heet de onverwachte winnaar van Waregem, Frederik Veuchelen, een koene krijger uit de… Chocolade Jacques-ploeg.

Pannenkoeken, choco en chocolade. Het is niet de eerste keer dat het peloton wel een halve bollenwinkel vol zoete dingen lijkt te zijn geworden. Al had iemand Dave Bruylandts toch wel ‘ns moeten zeggen dat hij dat van al die snoep nu ook weer niet voor de zoveelste keer zo letterlijk hoefde te nemen.


Extern:
Nieuwe dopingzaak in het wielrennen
Advocaat Bruylandts bevestigt vondst producten

Het is me wat

In de aanloop naar de klassiekers heb ik zelden iemand zo het hele veld zien domineren als Tom Boonen! Al van in Qatar staat hij er. In Het Volk en Waregem spatte de kracht er in vonken van af. Van enige vloek van de regenboog kan bij Boonen absoluut geen sprake zijn, dat is nu al duidelijk. Wel integendeel. Campagnola en het mysterie van de Elf, las ik laatst in de Morgen. Niet de zoveelste overbodige misdaadroman of de titel van een jongensboek. Het ging wel degelijk over de koers. Meer bepaald over de ketting van Boonen die in de sprint op de Via Roma onder al zijn kracht niet onmiddellijk op de elf wou springen. Om die reden had men voor Tom trouwens al in de Tour van 2004 het carbontrapsel moeten vervangen door een ding in aluminium. Vanwege teveel aan power. Vijftienhonderd (1500) watt, het is me wat. O nee, over spek en Boonen zal ik het hier niet hebben. De woordspeling is er net iets over maar toch weet ik dat ik niet eens zal balen straks als ik het breed en uitgesmeerd in een krantenkop zie staan: Boonen steekt ze één voor één in… balen.

Extern: Boonen, Boonen en nog ‘ns Boonen.

Ogen hebben en kijken

Over passie en liefde valt niet veel te prakkiseren. Van de dingen waar ik warm voor loop ga jij op je achterste ongeschoren benen staan. En/of omgekeerd. Zo zien we het graag. Zo mogen we het hebben want voor de rest is het ogen hebben en kijken.







Hier maken wij ons in het Arcadië van al onze plaatsen alweer op voor de jaarlijkse hoogmis, de komst, de kunde en de kennis van onze klassiekers. Voor wielerliefhebbers heet dit de sacred week te zijn, wij weten beter. Dit is geen Vlaamse Wielerweek met kostelijke hoofdletters vol commercie, nee dit is gewoon voor wie wil dat het elk jaar opnieuw weer voorjaar wordt: de holy month. Tussen Harelbeke en La Doyenne – tel het na - liggen exact dertig dagen. Dertig dagen van verschil. Of je een kei bent of eerder een klimmer, een grote motor hebt of een Bitossihart, het maakt niet uit. Ik zie jou de komende weken wel ergens onderweg. Op een heuvel. In Brugge en Arenberg of in de scharnieren van de Ardennen op een strook vals plat… Het schreeuwt zich nu al schor: Hier met dat vehikel! Hier met dat wonderlijk geschenk, een stuurlint met wielen dat alleen met benen aangedreven wordt!

En o ja willen die brave vlaamsche jongens en meisjes met hun vlaggen dit jaar voor één keer hun stokken thuis laten. Of er zal tegen het soort beeld- en luchtvervuiling waarin ze zich nu al sterker dan in hun schoonste gedachten wanen, vroeg of laat wel wat moeten zwaaien!

Op

Van vier tot en met tien juni: Op naar de Cevennen voor de vierde editie van de Ronde van Tim Krabbé!

Erik!

Wat soms mijn mailbox moet verlaten:


Chrétien,

Alles kits aldaar in de contreien van koers en kalmte?

Ik heb een vreemd gevoel bij die flapdrol van een klassieker van Sint-Jozef.
Hoe schitterend die kleine Dekker daar nu al aan het firmament staat te pronken (veel meer nog dan al die jonge Belgische leeuwen die in de schaduw van de nieuwe VanLooy, die Boonen heet, moeten leren leven)(nu al veel meer een Tourwinnaar dan Pieter Weening...), toch denk ik aan de oude die nog lang niet is versleten:
Zal ik het zeggen, mijn favoriet voor de Primavera heet Erik!

Mhg,

Paul

Het volk had wat last...

Foto © Jasper Rigole – Het volk had wat last… - 2006

Het 'volk' had wat last van de vrieskou maar de massa was toch aanwezig,
al was het maar om eigenhandig de regenboog van Tom te strelen...

foto genomen bij de start van de Omloop het volk 2006

Notitie voor 25/01/2006:

Philippe Gilbert wint de Omloop Het Volk en Justine Henin-Hardenne klopt Zure Tante Maria Sjarapova in het van geld en dollars rinkelende Dubai. In al zijn cryptonnerie zijn er sportieve hoogdagen waarop een mens alleen maar kan bekennen:

Ik ben een Waal in het diepst van mijn meest Belgische gedachten.

© Paul Rigolle – Zo 26/02/2006 – Het volk had wat last…

Rubrieken: Cryptonnerie en andere gedachten en Zoals het licht een late foto

Megabike voorjaar/De ploeg

Megabikelijstje : "Daar gaan we weer":

"Elf renners en 1 Smoeshaan voor één en hetzelfde voorjaar..."

101 - BOONEN Tom - Quick-Step - Innergetic - 1 - 2395 pt
207 - CAPPELLE Andy - Landbouwkrediet - Colnago - 1.2 - 0 pt
192 - DE WAELE Bert - Landbouwkrediet - Colnago - 1.1 - 325 pt
635 - DEVOLDER Stijn - Discovery Channel - 1.1 - 481 pt
314 - FLECHA Juan Antonio - Rabobank - 1 - 655 pt
502 - GILBERT Philippe - Francaise des Jeux - 1.3 - 684 pt
631 - HINCAPIE George - Discovery Channel - 1 - 1177 pt
135 - LEUKEMANS Bjorn - Davitamon - Lotto - 1.1 - 539 MB-punten
105 - NUYENS Nick - Quick-Step - Innergetic - 1 - 847 pt
448 - RAISIN Saul - Credit Agricole - 1.4 - 104 pt
133 - VAN PETEGEM Peter - Davitamon - Lotto - 1 - 655 pt
177 - VANDENBROUCKE Frank - Unibet.com - 1.1 - 70 pt

Extern:
Megabike
Het nieuwe wielerseizoen 2006

Er zit een Briek in elk van ons

Foto © Paul Rigolle – Er zit een Briek in elk van ons - 2006

Briek



De drinkbus van de flandrien rust
in de houder als in een vuist. Hij zegt
niet veel. Zijn woorden weten beter.
De bluts en de buil is wat hij hebben wil
en heel veel drek en slijk en regen.

Geef hem ballast mee om weg te keilen
op het einde. Geef hem zieletogen.
Kanarieberg of Paddenstraat. Foreest
of Kwarement. Er zit een Briek in elk
van ons. Elke helling wil hij op. Hij kent

geen mededogen. Hij kreunt en steunt,
houdt niet van acteren. Hij speelt
alleen Zichzelf en telkens weer,

telkens weer is het er over.




© Paul Rigolle – Za 25/02/2006 – Er zit een Briek in elk van ons
Rubriek: Zoals het licht een late foto.

Briek, een gedicht n.a.v. de Belgische start van het nieuwe wielerseizoen.

Het perfecte verzet

“Het lokale is de vinger aan de polsslag van het wereldwijde...”

Zeg dat wij het zo gezegd willen hebben. In elk geval wordt hier morgen in de buurt, meer bepaald in het Roeselare van al onze plaatsen, de nieuwste dichtbundel van Patrick Cornillie voorgesteld. Het Perfecte verzet bevat samen met een aantal fijne schetsen van Marec ook veertig nieuwe wielergedichten van Cornillie. Als je het ons vraagt, een perfecte opwarmer voor het intussen alweer flink opgestarte nieuwe wielerseizoen waarvan de toon overigens nu al lijkt gezet: “Boonen wint, Gilbert strandt en Vdb, tja, die laat los...”. Als we alsnog aan kaarten waren geraakt voor onze goeie vriend David Gray had Patrick Cornillie het voor één keer moeten afleggen maar in Roeselare vinden wij met hem, daar ben ik zeker van, het perfecte verzet. En een passie naar onze gading!

Voorstelling: donderdag 2 februari om 19 uur in het Nationaal Wielermuseum, Polenplein 15 in Roeselare. Toelichting door Geert Vandenbon, uitgever, en Luc Martens, burgemeester van Roeselare. Er loopt een tentoonstelling van deze gedichten in het museum, van 3 februari tot 5 maart - elke dag toegankelijk, uitgezonderd op zondag en maandag.

Het Perfecte Verzet, 40 wielergedichten, Patrick Cornillie. 56 pagina's - Formaat 19 x 16 cm - Zwartwit met kleurenkaft - een uitgave van Pinguin Productions - ISBN 90-733-2215-4.

Hallo Haloscan

Haloscan al experimenterend toegevoegd om 'ns na te gaan wat het (in spammende tijden) voor ons zou kunnen doen...

Mogen wij u?

Mogen wij u van hieruit met onze Harten van Bitossi een gezond en fabuleus wielerjaar 2006 toewensen? Dat mogen wij!

En wij hopen van u hetzelfde!