De Tour van 2017 is begonnen! En dat zullen we geweten hebben. Beter nog: dat weten we, of om helemaal eerlijk te zijn: dat willen we weten! Gisteren is in Düsseldorf de 104° editie gestart met een
gevaarlijke sliprit in de regen. Het mag dan mooi klinken, dat “radrennen” in Duitsland, met die spekgladde Duitse wegen had de individuele tijdrit meer weg van een kamikazeoefening dan van een verplicht nummer van nauwelijks veertien kilometer. Het grootste slachtoffer werd dit keer jammerlijkgenoeg de ouwe kalende kampioen die Alejandro Valverde heet. Ergens halfweg ging hij uit de bocht en brak bij zijn akelige val zijn knieschijf. Maandenlange revalidatie wordt zijn deel. Vandaag wordt het niet minder hectisch. In de straten van Luik, de stad van die andere 'gouwe ouwe" Philippe Gilbert, tasten de Sprinters, onvervaard zoals we ze kennen, in de laatste lijn alle grenzen af van het gevaar... De Tour blijft een ding vol loerende gevaren... Sprinten dus in Luik, zo voorziet het elk scenario. Het blijven jongens van stavast, die Kittel’s en de Greipels, de Cavendish’kes, Degenkolbjes en de Kristoff-en, de Groenewegen’s, Bouhanni’s, Démare’s en de Colbrelli’s. Wie een teken van angst vertoont doet in dit verhaal niet mee. De sprinters blijven immers, wat ons betreft, met grote voorsprong de keepers van de koers. Een dosis gekte helpt! Je moet echt wel een halve nerd zijn om van sprinten je specialiteit te willen maken.Dat weten ze – Uit liefde voor de stiel - zeker ook bij het wielertijdschrift Bahamontes. Enkele weken voor de Tourstart hingen ze hun nieuwste nummer, het 18° al, (wat gaat het ook in Koersland snel vooruit), op aan het fenomeen van de Sprinters. Er zijn sterke stukken over Wilfried Nelissen, André Darrigade, Mathieu Hermans, Sonny Colbrelli, Rik Van Looy, Stephen Roche... In Fight for Stig, lezen we een erg pakkend gesprek met vader Peter Boeckx. Als naar gewoonte zorgen ervaringsdeskundigen Thijs Zonneveld en Sven Spoormakers voor mooie columns. Klasse-lead-out Rik Van Puymbroeck steekt zijn licht op (en hoe!) op de Champs Elysées, de sprintersplek bij uitstek. Voorts zijn er meningen aan de meet, musettes, bloemenmeisjes en zegetuilen. Niets mag ontbreken in deze aflevering. Bahamontes#18 is met andere woorden alweer een onvermijdelijk nummer geworden. De hele reeks wordt voorwaar een erg consistent wielerarchief. Of er dan helemaal geen schoonheidsvlekjes aan dit nummer zitten? Natuurlijk wel. Op elk frame moet wel ergens een steeninslagje zitten. We missen wat aandacht voor de lichtjes vergeten sprintfiguren van bij ons in de lage landen. Namen als Willy Planckaert, Walter Godefroot, Gerben Karstens, Willy Vannitsen… komen daarbij spontaan naar boven. Maar zo kunnen we bezig blijven natuurlijk. Ook is er op het einde een karamellen-vers van Pieter Verstraeten – “maar nog voor het spel goed en wel/begint ligt hij met zijn neus in het grind”- dat zich een wielergedicht mag noemen. Alsof de poëzie van de eeuwige Tour de France dit soort goedkope luim verdraagt!
Afijn, vandaag dus, hier en op alle zenders, sprinten voor de gladiolen in het Luik van al onze plaatsen. En dat, dat willen we, fans van de Vurige Stede en van de Sprinters zonder rede, echt wel geweten hebben.
Extern:
Bahamontes #18 (uit liefde voor de stiel)
Guus van Holland over "Het laboratorium van de Tour"
Kanshebbers voor Rit 2 (Touretappe)
Alsof wielrennen dit jaar ineens een heel andere sport is geworden" (commentaar Hugo Coorevits)
'I truly believe that I am the best sprinter on the planet,' (Mark Cavendish)
'Bahamontes' verschijnt vier keer per jaar
Jrg 2017 - ISBN 9789082587876 - 152 p. - 21x28 cm - Uitgeverij Cascade.
www.bahamontes.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten