Mathias De Witte vindt onderdak

Mathias De Witte kende in 2019 een ongelooflijk pechjaar. Even zag het er naar uit dat zijn carrière al te vroegtijdig afgelopen zou zijn. Gelukkig is dat niet het geval. De ex-Roompot-renner vindt onderdak bij Natura4Ever-Roubaix Lille Métropole. Veel succes, Mathias!

Alfawolf

"De rol van Gilbert in het team was niet te onderschatten volgens Holm. Met onder meer jong geweld als Remco Evenepoel, Fabio Jakobsen en James Knox ging de rol van Gilbert veel verder dan enkel wedstrijden winnen. Een leidersfiguur als Gilbert zal dus zeker gemist worden bij Deceuninck-Quick Step. Hij was de alfawolf... "

Brian Holm bij Sporza, Vr 22/11/2019.

RIP Raymond Poulidor!

RIP Raymond Poulidor. Sterkte aan familie, vrienden en vroege supporters... "Nooit ging ik zonder hem de deur uit!"
#legendesstervenniet

https://www.demorgen.be/…/franse-ex-wielrenner-raymond-pou…/

RIP Raymond Poulidor. Sterkte aan familie, vrienden en vroege supporters... "Nooit ging ik zonder hem de deur uit!" #legendesstervenniet https://t.co/PEwuNJbT3N pic.twitter.com/bBrz1l5a5G

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) November 13, 2019

Willy Vannitsen, de flyer par excellence

A ride for Alain

Gisteren kregen we in een verregend Yorkshire in de persoon van Mads Pedersen een verrassende maar niettemin erg verdiende wereldkampioen op het podium. Voorwaar een man van graniet, die jonge Deen (23), waarvan we het laatste nog niet hebben gezien. Hoewel de neiging bestaat om na het Wereldkampioenschap al wat in “terugkijkmodus” te gaan kruipen, zijn we daar op deze bladzijden nog lang niet aan toe. Een van de allermooiste klassiekers, misschien wel de mooiste van allemaal - die van de vallende bladeren - Il Lombardia, moet immers nog verreden worden. Op zaterdag 12 oktober 2019 is dat. Tussen Bergamo en Como. Een prachtkoers voor zij die nog niet uitgeblust zijn en er nog zin in hebben.

In afwachting daarvan komen we hier toch nog ’s heel graag terug op het ontroerende eerbetoon dat Kenny Desaever tijdens de voorbije Tour

bracht aan zijn overleden vader, oud-wielrenner Alain Desaever die in 2014 overleed aan kanker. Alain Desaever reed in zijn wielercarrière tweemaal de Tour, maar kon die wegens omstandigheden noch in 1979 noch in 1980 uitrijden. Die opgaves zouden hem later zowat zijn hele verdere leven achtervolgen. Alain betwistte de Tour van 1979 als lid van de Splendor-ploeg. Hij fungeerde als meesterknecht van Michel Pollentier maar moest in de 17° rit naar l'Alpe d'Huez, met Parijs al in zicht, jammergenoeg opgeven.
Exact veertig jaar later deed Kenny Desaever, zelf ex-renner en momenteel ploegleider bij EFC-LR-Vulsteke, de Tour van zijn vader helemaal over. Met brio en als steun voor het Kinderkankerfonds. Dit keer goed en wel tot in Parijs. Als kroon op het werk dat zijn vader zelf niet kon afmaken. Op de openbare facebook-bladzijde kun je de tocht van Kenny Desaever zelf ook nog 's overdoen. En ook op de TdF7919-site kun je terecht voor een uitvoerig verslag van het avontuur dat Kenny nog lang zal bijblijven. En niet alleen hij. De site is én blijft daarbij een schitterend en emotioneel eerbetoon aan zijn vader Alain!

Extern:
TdF7919 op Facebook
TdF7919-site
Alain Desaever op de Wielersite
Column Kenny Desaever op The Prologue

Programma's!!!

Morgen gaat in Wingene de Grote Prijs Dats 24 door. Dit is de vernieuwde naam van wat we gemeenzaam "Wingene Koerse" noemen. Alle info hierover is te vinden op de website van de inrichtende club: http://www.destoempers.be.


Nieuw dit jaar is dat de organisatie een fikse steun wil bieden aan de strijd tegen kanker. De opbrengst van de deelnemerslijsten en de tombola gaat immers integraal naar @thinkpinkinfo 🎀 💗 #wingenekoers #thinkpink #beatcancer

Tevens wil Wingene Koers zich nog meer dan vorig jaar profileren als "de properste koers van het land". De kermiskoers voor eliterenners kaart opnieuw de problematiek van luchtvervuiling aan. Tijdens de wedstrijd worden enkel milieuvriendelijke wagens ingezet voor de koersomkadering. Nieuw is ook dat er twee elektrische bakfietsen ingeschakeld worden...

Praktische info:
158,4 km - 1500 EUR - Clubprijzen: 500 EUR.
I: Cafetaria Voetbalplein, Beernemstraat, 8750 Wingene (0473991569).
U: 09:00/11:30/14:00
Start om 14:00 uur
K: Sporthal, Beernemstraat, 8750 Wingene
Contact: Partick Hendrickx, Vredestraat 5, 8750 Wingene (Tel.: 0473991569) (patrick@wingenekoers.be)
Med. Controle: Kabinet Dr. Depamelaere Ch., Egemstraat 2A, 8750 Wingene

Giro della Lungiana voor junioren

La Vuelta! #Editie74 van 2019

Vandaag begint aan de Costa Blanca de 74° editie van de Vuelta. In Torrevieja staat als voorgerechtje een dertien kilometerlange team-tijdrit op het programma. Het belooft, na die schitterende Tour, een niet onaardige Ronde van Spanje te worden. Ook al ontbreken met ondermeer Froome, Carapaz, Simon Yates en Tom Dumoulin een koninklijk kransje aan kandidaat-winnaars. Van de 21 ritten eindigen er dit jaar niet minder dan acht met een aankomst bergop! De meest geciteerde naam als mogelijke eindoverwinnaar die hier ten huize Bitossi rondwaart is die van Miguel Angel Lopez. Als challenger par excellence geldt evenwel de Sloveense schansspringer Primosz Roglic.

Maar eigenlijk gaan we voor die andere en zoveel jongere Sloveen, de man die ooit samen met Remco E. in opeenvolgende edities van de Tour een bedreiging moet gaan vormen voor Egan Bernal, nl. Tadej Pogacar. Of Fabio Aru nu al volledig in zijn dienst zal moeten rijden is een zaak waar we hier nauwelijks aan twijfelen. De allermeest gemiste man dit jaar zal uiteraard, we geraken maar niet over zijn verlies heen, Bjorg Lambrecht zijn, die hier ongetwijfeld zijn eerste grote ronde had uitgereden.

Andere namen die we dit jaar vanwege particuliere overwegingen op ons Vuelta-briefje geven zijn die van Quentin Jauregui, Dylan Teuns, Victor De La Parte, James Knox, Amanuel Ghebreigzabhier, Esteban Chaves, Willie Smit en Philippe Gilbert. Benieuwd ook of Mictchell Docker nog altijd die royale snor op heeft... De Vuelta begint pas echt vandaag maar dankzij het nieuwe uitstekende nummer van Bahamontes​ zijn we hier al sinds dagen in de juiste Spaanse stemming terechtgekomen. Veel lees- én kijkgenot! #vuelta2019 #vueltaaespana #vuelta19 @lavuelta #writingforBjorg

Mauri aan de macht

Gisteren greep Mauri Vansevenant die zich in de voorbije maanden met de nodige bravoure tot een van onze grootste klimtalenten heeft ontwikkeld, de macht in de Tour de l’Avenir.

Je moet het als winnaar van de Tour d’Aosta en derhalve topfavoriet in deze Toekomstronde toch maar waarmaken. De zoon van Wim is in elk geval goed op weg om ook deze belangrijke klus te klaren. Met Ilan Van Wilder en Sylvain Moniquet hebben we bovendien nog twee bijkomende landgenoten in de toptien die nog niet helemaal zijn uitgeteld. Jammer genoeg is dat wel het geval voor enkele andere topfavorieten. Na een val verdween ondermeer topcrosser, en nog veel meer dan dat, Thomas Pidcock uit de Ronde. Ook de Colombiaan Einer Rubio, Viktor Verschaeve – toch een fikse kandidaat voor de TopTien – en ook Kevin Inkelaar die heel graag zijn prestaties had willen opdragen aan zijn overleden vriend Bjorg Lambrecht, dienden vroegtijdig de Tour de l’Avenir te verlaten. De rit van vandaag geldt trouwens als een mooi experiment want tussen Brides-les-Bains en Méribel moeten slechts 22,3 km worden afgelegd. De aankomst ligt aan het eind van de beklimming van de Col de la Loze op een hoogte van 2216 meter.

Wie het korte maar hyperintense gebeuren van nabij wil meemaken kan straks vanaf 13:30u afstemmen op de excellente streaming-diensten van DirectVélo.

Update:
Exacte wiskunde zal het wielrennen wel nooit worden. Dat zou ook wat té simpel zijn. Mauri Vansevenant verloor vandaag, een beetje buiten de verwachtingen, in de rit naar de top de Col de la Loze meer dan vier minuten. Volgens de wedstrijdverslagen ging het goed tot op enkele kilometers van de aankomst. Toen moest hij op de steile gedeeltes van de klim - er waren stukken bij van 20% - de koplopers laten gaan. Er is lang geen man overboord. Dit soort dingen kunnen gebeuren en gebeuren ook. Kop op dus, Mauri! Morgen wacht er alweer een nieuwe werkdag in de Alpen. Ilan Van Wilder die een voortreffelijke Tour de l'Avenir rijdt is nu eerste Belg. Hij staat vijfde in de stand.  Mauri Vansevenant is zevende en Sylvain Moniquet elfde. De Noor Tobias Foss is de nieuwe leider. Wordt vervolgd!

Een beeld dat voor altijd stil mag blijven staan!

Het is sinds enkele dagen officieel. Philippe Gilbert keert terug naar het Lotto-team, waar hij in de periode 2009-2011 zijn allergrootste successen vierde. Deze overstap voelt zowaar aan als thuiskomen. Gilbert, die zo goed als onverslijtbaar lijkt, ondertekende een contract voor niet minder dan drie seizoenen. Dit betekent dat hij, als alles goed gaat, renner blijft tot zijn veertigste. Er zijn er niet veel die het hem hebben voorgedaan, tenzij men Joop Zoetemelk, Raymond Poulidor, Stijn Devolder of Alejandro Valverde mag heten die renner bleven of zullen blijven tot hun eenenveertigste... Ondertussen is Philippe Gilbert al in de eeuwige 'overall' ranglijsten van Cycling Ranking opgeklommen naar de... dertigste plaats. In het slotakkoord van zijn laatste jaren kan hij zelfs nog in de buurt komen van de onvolprezen naamgever van deze wielerblog - de man met het 'moeilijke' hart - Franco Bitossi die op zijn achtendertigste zijn Gis-Gelati-fiets aan de kant zette en nu, vier decennia later, nog altijd op plaats 23 prijkt.

De ervaring van een man als Gilbert kan de Lotto-Soudal-ploeg enkel ten goede komen. Met de jaren is Philippe, tot spijt van wie er anders over mag denken, een ware teamplayer geworden. Het mag dan ook niet verbazen dat hij over de nieuwe stap in zijn carrière de navolgende woorden liet noteren: "Ik wil de ploeg proberen naar een hoger niveau te tillen, door zelf te presteren, maar ook door de andere renners beter te maken. Het doet me evenzeer plezier als zij zich belangrijk kunnen tonen of kunnen winnen". Terloops maken we hier met veel piëteit de bedenking hoeveel 'de oude Gilbert' op zijn leeftijd nog had kunnen betekenen voor een jonge Ardennees in wording als Bjorg Lambrecht.

Al in de Amstel Gold Race van dit jaar met die onverbeterlijke Van der Poel-apotheose, reden ze op de Limburgse hellingen al geregeld in elkaars buurt. Onderstaande foto, al is het dan slechts een 'still' van het televisiescherm, is er dan ook een die ik blijvend wil koesteren. Twee van onze "all time favorites" voor altijd in één en hetzelfde beeld gevat!
Het is een beeld dat, wat mij betreft, bij wijze van troost voor altijd stil mag blijven staan.

#writeforbjorg #PhilippeGilbert #Bjorgfanforever

Update op Do 5/9/2019:
Philippe Gilbert won vandaag de 12° Etappe in de Vuelta met aankomst in Bilbao. Hij viel aan op het laatste klimmetje van 2,2 kilometer à 12,2 % en hield mooi stand in de afdaling. Voor de start van de rit zei Lotto-Soudal-ploegleider Mario Aerts dat dit een van de Vuelta-ritten was die Bjorg Lambrecht op het lijf was geschreven. Helaas zullen we nooit weten of Bjorg samen met Philippe Gilbert naar de aankomst was gereden.

Nummer 143

Het overlijden van Bjorg Lambrecht blijft er diep inhakken. Gisteren gingen supporters en vrienden hem al massaal een laatste groet brengen in Knesselare. Ook vandaag kan dat nog even. Dinsdag 13/8/2019 wordt dan weer een erg emotionele dag. Om 11 uur vindt in zijn rouwende geboortedorp dat momenteel vol RIP-troetelbeertjes hangt en staat, de begrafenis plaats. Op woensdag volgt er nog een intens herinneringsmoment tijdens de doordocht van de derde rit van de BinckBank-Tour. Want ja, het zal wennen worden zonder Bjorg, maar ook na zijn dood gaat het leven gewoon door. Zelf schreef ik gisteren in het rouwregister van KOERS, het museum van de wielersport in Roeselare, onderstaande herinneringstekst die ik op FB ook nog 's als afzonderlijke notitie heb gepubliceerd.


#bjorglambrecht #RIPBjorgLambrecht #Koers #writeforBjorg


Nummer 143


I.M. Bjorg Lambrecht


Hier staan we dan, Bjorg. Zoekend naar woorden
van troost. Naar een gedicht misschien dat poogt
en tracht en hijgt en zoekt naar een verklaring,
een uitleg voor het waarom van een dood die
geen enkele goeie reden heeft om waar te zijn.

Een ordinaire weg in een land dat Polen heet
op een striemende blauwe maandag in augustus.
Het bericht dat ons met verstomming slaat.
Waarom het lot zijn oog liet vallen op jou
die enkel puurheid was op een fiets, niemand
die het weet. Niet te geloven, niet te harden is het.

Voor altijd zal 143 jouw nummer zijn. Net als Jempie
forever 22. We tekenen, schrijven onze naam in
een register dat vol rouwende mensen staat.

We klappen met jou tegen een koud obstakel aan,
vallen met jou stil. Het ga je goed Bjorg, wie je was
en wat je beloofde blijft ons voor altijd bij.


Paul Rigolle

Zonder woorden!

Heel graag heb ik op de 'Hart van Bitossi'-bladzijden op Facebook, dit bericht van Marec. Niemand kan zoals hij, zonder woorden, onder woorden brengen wat niet te verwoorden is... Of nog:
"Wat kan essentie mooi zijn!".

Eerbetoon van Sporza

En ook Sporza heeft een mooi eerbetoon aan de jonge renner die gemaakt was om als een frisse nieuwe versie van Lucien Van Impe ooit 's in het hooggebergte van de Tour en andere wedstrijden te schitteren... RIP Bjorg!

Hommage aan Bjorg

Mooie hommage aan Bjorg Lambrecht (1997-2019). Vanwege Tour de 'l Avenir.

Renners sterven niet

"Renners sterven niet"... De klassieker van Willie Verhegghe, jammergenoeg alweer zeer actueel...
Dit gedicht is ook opgenomen in de onvolprezen bloemlezing "De 100 mooiste wielergedichten" uit 2014 van Patrick Cornillie.

RIP Bjorg

Het is niet te geloven, Bjorg, dat jij er plotseling niet meer bent... Niet te vatten is het. Dat je er niet meer zult zijn. Na die zware Waalse Pijl in april waarin je - het was pas je tweede deelname - op een fantastische manier vierde werd, stond je zoals altijd iedereen bij de bus van Lotto Soudal te woord. Bereidwillig, vriendelijk en voorkomend zoals je altijd was. Open en goedlachs, talentvol en ambitieus. Ik mocht met mijn ouwe "hart van Bitossi" nog 's met jou op de foto. Het is een foto om voor eeuwig en een dag te koesteren... Rip Bjorg... Er zijn geen woorden voor... Ik had altijd gedacht om ooit nog 's naar Knesselare te mogen komen om ... een gele trui te vieren... of zelfs een regenboogtrui... Nee, niet voor dit immense drama... Ongehoord... Niet te vatten. Sterkte aan familie, vrienden en iedereen die van jou hield... Rip Bjorg. Tot nog 's!

Remco in concert

Eerste deelname aan een World Tour Klassieker? Eerste zege! Het fenomeen Remco Evenepoel in concert! En hoeveel onvoltooide symfonieën heeft die jonge jongen nog voor ons in petto? #remcoevenepoel #classicasansebastian #remcoinconcert

John Tressider

Zevenendertig

Philippe Gilbert wordt 37 vandaag. Proficiat aan de jonge Welp!

Philippe Gilbert anno 2002

Philippe Gilbert anno 2019

Poseren bij 'Madonna del Ghisallo'

Terug van even weggeweest! En ja, ook van op afstand, heb ik met groeiend

Knipperend tegen het Italiaanse zonlicht in!

genoegen de exploten van de jonge Belgen gevolgd. Remco, Wout, Dylan & Bjorg... Een verrassing is het niet echt. Enkel wat we in onze diepste wielerhoop (én Bitossi-hart) al formeel gewettigd zagen... Mannen voor de (nabije) toekomst!
Weggeweest dus en vanzelfsprekend tussendoor - zoals op elke vakantiereis - ook af en toe een wielerbedevaartje ondernomen. Zo stond ik voor het eerst op de "Muro di Sormano" en op de sacrale plek die de "Madonna del Ghisallo" is en blijft. De "San Fermo della Battaglia" in de buurt van het drukke Como liet zich dan weer niet bedwingen, vanwege niet onmiddellijk gevonden. Ook het "Museo del Ciclismo" kon ik, terwijl mijn dierbare wederhelft met voorsprong de zon verkoos,

Museo del Ciclismo - De Giro in truien gevat.

uiteraard niet links laten liggen... En wat poseren, ja dat hoort er natuurlijk ook even bij. Knipperend tegen het Italiaanse zonlicht in. En eindelijk ook, lieten ze zich in mijn gezelschap vereeuwigen: Coppi & Bartali! Ze zagen er zelfs in standbeeld-staat onwerelds gelukkig uit.

Slechts één minpuntje, de enige fiets van Franco Bitossi die ze in het Museo del Ciclismo hebben, bleek net op het ogenblik van mijn bezoek toch wel uitgeleend zeker...

#woutvanaert #bjorglambrecht #dylanteuns #remcoevenepoel

Opzoekingen in KOERS

De muur van Hoei, versie Waalse Pijl 2019

"En toen maakte een dosis fierheid zich van ons meester"
#MurdeHuy #WaalsePijl #BjorgLambrecht

Vanuit het totale ongerijmde

Zelden zo’n spannende ontknoping van een wielerwedstrijd meegemaakt als die van gisteren in de Gold Race. Een scenario met een plot als dit wordt maar zelden geschreven in Wielerland. Het ziet er naar uit dat deze editie

van de Gold Race zal worden bijgezet in de Galerij van de tien meest iconische koersen ooit.
Julian Alaphillippe en Jacob Fuglsang leken in Berg en Terblijt, na wat voorafging, zeker van de twee hoogste podiumplaatsen en Julian Alaphilippe zou na de schitterende zege van Philippe Gilbert in Parijs-Roubaix een nieuwe glinsterende parel aan de voorjaarskroon van Deceuninck-Quick Step toevoegen. Zoveel was voor iedereen zeker. Tot plots vanuit de achtergrond eerst Michal Kwiatkowski en daarna nog een elitegroepje met onder meer Mathieu van der Poel, Valentin Madouas (!), Bjorg Lambrecht (!!!), Bauke Mollema, Maximilian Schachmann (!) en Romain Bardet terugkwam. Als vanuit het niets en het totale ongerijmde!

De leiders werden letterlijk op de nek gevallen in de ultieme 600 meter. Het was de alweer verbluffende Mathieu van der Poel die het groepje tot op de hielen van de koplopers bracht en het daarna nog ‘s met bravoure afmaakte in de sprint. Ongezien. Du jamais vu. Mathieu is na zeges in de Brabantse Pijl en de Amstel dezer dagen in Nederland en verre omstreken gewoon ‘Dieu’…

De nieuwe VDB zal duizend keer beter zijn dan de vorige!

Wat smullen we vandaag?

Wat smullen we vandaag? Wielerdichter Patrick Cornillie heeft een hapklaar antwoord!

Met dank aan de warme Bakker van dienst: Bakkerij Vandemoortele, Lichtervelde.

©  foto - Patrick Cornillie

Zondag 14 april 2019 - "Waiting on a holy sunday in Hell" #Gilberttime
#dedagdatParijs-Roubaixverredenwordt

Van over de hele wereld

(Wie is Amanuel Ghebreigzabhier?)

Garikoitz Bravo, Sergio Samitier, Valentin Madouas, Dimitry Strakhov, Nicolas

Sessler, Nic Dlamini… Wonderlijk hoe in de koers elk jaar nieuwe, gloednieuwe glanzende namen opduiken. Van over de hele wereld komen ze! Uit de Hoorn van Afrika. Uit Guernica, de bossen van Brazilië of uit het hoge Noorden van Denemarken. Wat bijvoorbeeld te zeggen over die wonderlijke Amanuel Ghebreigzabhier? Ja, een fikse boterham die naam. Ware tongbreker ook, zeg mij na: Ghe-breig-zab-hier... De jonge Eritreeër, geboren in 1994 in Addis Abeba, finishte gisteren - de dag nota bene dat een onderzoek uitwees dat zowat de helft van de Belgische profrenners niet eens van zijn loon kan leven - in kompleet hondenweer in de 4° rit van de Ronde van Baskenland als eenendertigste. In de stand prijkt de renner van Team Dimension Data, regerend Afrikaans kampioen op de weg, die blijkbaar ook aardig uit de voeten kan in de bergen, op de zeventiende plaats.

Vandaag hoop ik tijdens de loodzware rit naar het heiligdom van Arrate (Pogacar! Schachmann! Lambrecht?) op Eurosport eindelijk te weten te komen hoe zijn naam juist moet worden uitgesproken. Zou men er aldaar al uit zijn? Heeft Karsten Kroon al geoefend?

Ghe-breig-zab-hier!

Wordt (wellicht nog vaak) vervolgd.


Extern:
Amanuel Ghebreigzabhier op Wikipedia
Talent du monde bij Directvelo

Muur van Gorraiz

Zeer knappe finish van Bjorg. Ooit wordt hij nog 's een ware 'muro-finisher'! #itzulia https://t.co/gnRTSk4tdN

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 9 april 2019

Jammer dat Julian Alaphilippe net nog iets langer kon wachten en net iets beter timede, daar op die steile Muur van Gorraiz. Maar dit belooft wél héél erg voor de toekomst van onze Knesselaarse Matchbox...

Wat een meid!

🥉@CUttrupLudwig gives you insight in the #RVVWomen finale as only she can do. Sit back and enjoy ... #RVV19 #UCIWWT @BiglaTeam @UCI_WWT #onehappydeadfish pic.twitter.com/h8MzxjqHGw

— Ronde Van Vlaanderen (@RondeVlaanderen) 7 april 2019

Wat een meid die Deense Cecilie Uttrup Ludwig!!!
En wat een prachtig podium bij de dames in de RVV#2019!
1 Bastianelli Marta Team Virtu Cycling 200 100 4:16:50
2 van Vleuten Annemiek Mitchelton-Scott 150 70 ,,
3 Ludwig Cecilie Uttrup Bigla Pro Cycling 125 40 ,,

I closed my eyes...

“I closed my eyes and I just went” Sterk werk van Alberto Bettiol in #RVV2019. Oververdiend!

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 7 april 2019

Schitterende overwinning van Alberto Bettiol in de Ronde van Vlaanderen#2019! De favorieten, een voor een, gezien! En hopelijk hebben ook de Italiaanse journalisten niets gemist...

De magie van 'Matje' Van der Poel

Niks, maar dan ook niks, is nog gewoon bij "Matje" van der Poel... Un sacré numéro... Dit doet (een beetje) denken aan de magie van een jagend peloton op ene VDB in de Scheldeprijs van 1996... #GPDenain #vanderpoelforchampion #cyclingforthefuture https://t.co/JVbgkfdlDo

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 25 maart 2019

Koers is kunst! En poëzie!

Koers is kunst! Wie zou ik, met dat eeuwige Bitossi-hart van mij, zijn om daar, bij de aanvang van dit nieuwe en zoveelste wielervoorjaar, maar even aan te twijfelen! Koers is kunst! is vandaag ook de titel van een boeiend en bijzonder ‘freewheelend’ essay dat dichter en Geelzuchtcopain Frank Pollet schreef voor het nieuwste nummer van Poëziekrant.

“Omdat het in het wielrennen tenslotte evenzeer om de gang van de seizoenen, religie en emoties draait. Omdat de koers ook kunst kan zijn. Omdat het wielrennen is zoals het leven zelf…”…

Het volledige artikel kan intussen nagelezen worden via deze Fietsvarianten-link van Miel Vanstreels.

Extern:
Koers is kunst bij Fietsvarianten van Miel Vanstreels
Poëziekrant 2, 2019

Van Foligno naar Fossombrone. Van Nice naar de Col de Turini.

Er zijn van die dagen die uiteindelijk zonder dat je het had verwacht uitgroeien tot memorabele wielerdagen. Gisteren, zaterdag 16/3/2019, was er zo een. Twee spectaculaire finales, die in de Tirreno naar Fossombrone en die in Parijs Nice met aankomst op de Col de Turini rolden zich kamerbreed en vol ingehouden spanning over het televisiescherm uit.

In Italië was de absolute held Alexej Lutsenko. Met nog wat meer ongeluk dan hij al had, was de Kazakse kampioen net zo goed de algehele schlemiel van de dag kunnen worden. Twee keer viel hij, werd bijgehaald op 700 meter van de finish en klopte drie man die uit de achtergrond waren teruggekeerd (Adam Yates, Primoz Roglic en Jacob Fuglsang) toch nog fijntjes in de sprint. Van een apotheose gesproken.

In Parijs-Nice pakte Philippe Gilbert dank zij een vroege vlucht met een ruime 

kopgroep van 39 man, ei zo na in zijn ouwe dag nog de leiderstrui in ‘de koers naar de zon’. Maar het mocht niet zijn. Egan Bernal snelde in wat overbleef  van het peloton weg naar de top van de Col de Turini toen bleek dat zijn ‘kopman’ bij Sky Michal Kwiatkovski wat al te magertjes uitviel in de klim en onherroepelijk uit de wielen moest. Het is niet de eerste keer dat dit de eergierige Pool overkomt. Enkel Nairo Quintana kon nog gelijke tred houden met het nieuwe internationale wonder van de wielersport dat Bernal heet. Na afloop kreeg de jonge Colombiaan (hij is een klein half jaartje ouder dan onze Bjorg Lambrecht die twee jaar geleden in de Tour de Savoie Mont Blanc en ook in de Tour de l'Avenir nog zowat gelijke tred kon houden met Bernal) de gele leiderstrui uit handen van de grootste ever, Eddy Merckx…

Kan het symbolischer voor de nabije toekomst van de koers? Ik dacht het niet! En wie weet maakten we gisteren in een soort "afwisseling van de macht"-gegeven niet een zeldzaam scharniermoment of zeg ik beter 'ijkpunt' van de geschiedenis van het moderne wielrennen mee...

(Notitie van zondag 17 maart 2019)

Radio Koers: een ode aan de Radio én de Verbeelding

Op uitnodiging van de organisatoren van Wingene Koerse was Christophe Vandegoor gisterenavond te gast in CC De Feniks te Wingene. Voor deze bijzondere gelegenheid was de Feniks aangekleed, zegmaar uit haar as verrezen, als een heus Koerscafé... Chips, Kwaremont en ander wielerbier bij de vleet. Laten we het maar meteen zeggen zoals het is: "Radio Koers" is een boeiende voorstelling. De titel dekt helemaal de lading want Christophe Vandegoor houdt zijn voorstelling heel auditief. Een deskundig en intussen ervaren radiocommentator waardig. Radiopassages, persoonlijke wielerverhalen, stemfragmenten en erg mooie live muziekfragmenten larderen de voorstelling. Wie - andere wielervoorstellingen uit het verleden als die van Karl Vannieuwkerke en Michel Wuyts voor ogen houdend - had gehoopt om veel beeldmateriaal te zien krijgen, bleef wel wat op zijn honger zitten.

En terecht, want dit is niet echt het opzet van 'Radio Koers'. Christophe Vandegoor blijft immers op en top een man van het gesproken én naar blijkt ook van het muzikale woord. Tussen zijn eigen warme verhalen door staat hij genuanceerd en niet zonder deemoed stil bij bij de markante wielerpersoonlijkheden als die van onder meer Gerrie - de Kneet - Knetemann, Andre Greipel, Mark Cavendisch, Frank VDB en sir rock’n roller-caster Bradley Wiggins. Hij heeft het met ingehouden weemoed en piëteit over zijn eigen korte carrière bij de nieuwelingen en de junioren. We maken met hem die ene glorieuze dag van 12/6/1988 mee toen hij, zelf jeugdwielrenner met meer gabariet dan talent, in Gellik zijn eerste, én enige wedstrijd won. “Vandegoor wint millimeterspurt” kopte de krant in een kort en ontroerend wielerbericht.

Radio Koers zet onze verbeelding aan het werk, laat de sprinters op ons los, en zet ze voor onze ogen neer zoals ze zijn: macho’s-van-de-koers-met-bijzonder-kleine-hartjes. Maar vooral ook de muzikale live-fragementen maken van Radio Koers een bijzonder spektakel. De twee muzikanten, Gert Bammens en Hans Vandiest waarmee Vandegoor voor deze voorstelling de baan optrekt, zijn vakmensen. De mooie rockstem van Bammens zorgt voor roerende én beklijvende covers van onder meer Neil Young (Hey hey, my my – Out of the blue) en Johnny Cash (Hurt: I focus on the pain. The only thing that’s real). Af en toe zingt Vandegoor zelf en doet zoals bij een cover van een song van rowwen hèze helemaal niet onaardig. Ook zijn slotsom, een reeks serene kanttekeningen rond doping en andere Armstrongachtige schaduwklopgeesten van de koers, mag er zijn. Passie brandt ondanks alles ook een nuchtere en kritische radioverslaggever als Christophe Vandegoor nog altijd, én na zoveel ‘radiodays’, vooruit. Passie, da’s het hoge woord en zo mag je het zeker noemen! Maar altijd wel met een nuancerende ‘maar’ er achteraan. In een door het beeld veelbelaagde wereld kan zo’n stem als die van Christophe Vandegoor ons alleen verblijden!


Extern:
Website Christophe Vandegoor en Radio Koers
Website Wingene Koers-De Stoempers
Radio Koers in de Feniks (Facebook-Event)

#RadioKoers #ChristopheVandegoor #Wingene #Wingenekoerse

Willy Van Neste 75!

De tijd slijpt ons als ruwe brokken porfier! Mag ik vandaag Willy Van Neste veel geluk wensen met zijn 75° verjaardag. Ja hoor, dat mag ik. Willy Van Neste (° Zwevezele, 10 maart 1944) maakt vandaag op zijn tijdsmachientje driekwart eeuw vol. En in al die tijd lijken de jaren nauwelijks vat op hem te 

hebben. Luimig en goedlachs blijft de gele- en groenetruidrager van de Tour van 1967, waarin hij de 2° rit won en daarmee zijn geboortedorp Zwevezele op zijn kop zette, zich welgezind in oude en jonge wielerkringen bewegen. In het boek “Top 1000 van de Belgische wielrenners” van Jacques Sys dat ondertussen een heuse wielerbijbel is geworden, wordt Willy Van Neste omschreven als een “eeuwige vechtjas” die zich nooit gewonnen gaf. En da’s een typering die hem als gegoten zit. Blijft zitten.  Opgeven was zelden aan Willy Van Neste besteed. Een opgave was voor hem noch min noch meer een vernedering. Misschien ging de jonge Van Neste zich als renner wat al te vroeg en eigenlijk al van in het begin van zijn carrière wegcijferen in dienst van een kopman.

Té vroeg? Het zou kunnen. In zijn wielercarrière - hij was profwielrenner van 1966 tot 1976 - reed hij in dienst van mannen als Herman Van Springel (bij Mann), Joop Zoetemelk (bij Flandria) en Lucien Van Impe (bij Sonolor). Het belette Van Neste niet om in de legendarische Giro van 1968 vijfde te worden na Eddy Merckx, Vittorio Adorni, Felice Gimondi en Italo Zilioli! Namen die ook nu nog klinken als klokken. Dat zijn naam daar gedurende zijn loopbaan af en toe tussen mocht staan is voor Willy altijd een goeie reden geweest om met meer dan voldoening op zijn carrière terug te blikken.

Geniet van deze dag en alle dagen die volgen, Willy!


Extern:
Willy Van Neste bij Procyclingstats
Willy Van Neste op de Wielersite 
Top1000 van de Belgische wielrenners – Jacques Sys
Momentje Camera-kijken (Vr 7/10/2016-Zwevezele Koerse)

Met dank aan @perempictures (Peter Remmerie) voor bovenstaande foto.
(Zwevezele Koerse, vrijdag 7/10/2016)

De fiets toont hoe een mens in elkaar zit...

Enkele notities bij de start van het nieuwe wegseizoen.

Het nieuwe wegseizoen mag dan al sinds januari helemaal op gang gekomen zijn, bij ons, hier, in deze bijwijlen grimmige laagvlakte van Koers en Koren telt het nu pas helemaal voor écht. Vandaag start om 11:35 u. in Gent immers de 74° editie van de Omloop Het Nieuwsblad. Favorieten zat. Animo troef. Vandaag en op alle zenders: de Omloop Het Nieuwsblad. 

En het hart zou Het Hart van Bitossi niet zijn als we jullie niet voor de gelegenheid zouden trakteren op een trosje stichtende wielerquotes die we de voorbije weken voor u en voor onszelf bewaarden. Aan het slot van het rijtje doen we er zelfs nog enkele pertinente beginnersvragen bovenop. Zo zijn we hier.


“Bij de Omloop gedraagt het peloton zich zoals op de eerste schooldag: opgenaaid en gebrand om zich van zijn beste kant te tonen. Voor mij voelt het openingsweekend als een eerste rapport: je hebt hard gewerkt en je wilt weten wat het heeft opgeleverd.”
(Jasper Stuyven in Knack, 27/2/2019)

“Het wielrennen is anders geworden. Door de vele wedstrijden en het vele reizen. Dan zit ik in een hotel en weet ik niet eens meer of ik in België, Amerika of Frankrijk ben. Het is mij soms gewoon te veel. Ik ben blij dat het nog maar een paar jaar duurt. Het is onmogelijk voor mij om nog vijftien jaar in deze wielerwereld te moeten doorbrengen.”
(Peter Sagan op 6/12/2018 in Het Nieuwsblad)

 “Wow, mijn langste koers ooit”. Dit las Remco Evenepoel amper twee minuten na zijn eerste profwedstrijd trots af van zijn gloednieuwe Bryton-fietscomputer.
(Het Nieuwsblad - maandag 28 januari 2019)

“Ik deed gisteren nog de spiegeltest. Ken je die niet? Gewoon voor de spiegel staan en kijken naar de aderen op de benen. En de strakke buik. Die test was prima en dat geeft vertrouwen. Dus: de goden mogen echt niet meer kwaad zijn.”
(Oliver Naesen in Het Nieuwsblad van 19/2/2019)

En Naesen in Humo van Woe 27/2/2019: "Op de vijf minuten test duwde ik gemiddeld 527 watt (of 20 watt meer dan een jaar geleden). En op de 20-minuten test kwam ik uit op 429 watt."
Wie van ons doet beter?

“Hij was een vechter en ik was niet klaar om hem te verliezen”.
(Andrei Tchmil in Het Laatste Nieuws van woe 27/2/2019 over de dood van good old Jef Braeckevelt.)

“Ik kijk echt enorm hard op naar Mathieu van der Poel. Ik ken hem van bij de jeugd en hij stak er toen al met kop en schouders bovenuit. Hij is een geweldige renner en zal nog veel mooie koersen winnen. Ikzelf kan nog niet van het wielrennen leven, maar binnen een jaar hoop ik dat wel te kunnen doen. Voorlopig help ik mijn schoonvader nog, die is osteopaat en helpt mensen om een ideale positie te zoeken op hun fiets.”
(Bas van der Kooij na zijn overwinning in Rit2 van de Ronde van Antalya in Het Laatste nieuws van 22/2/2019)


“De fiets toont hoe een mens in elkaar zit. Hoe je koerst, dat is ook hoe je leeft”
(Philippe Gilbert in Het Nieuwsblad Za 23/2/2019)

Enkele pertinente vragen

Tot slot nog enkele pertinente vragen, vergezeld van, omdat we het net als de man van Vai Vai Mauro niet kunnen laten, enkele voorspellingen:

<> Wie wint vandaag de Omloop? Oliver Naesen, Jasper Stuyven, Wout Van Aert, Dylan Van Baarle, Tim of Tiesj of toch maar… Jasper Philipsen? Een tikje chauvinistisch laten we voor een keer die garde sterke Denen maar even buiten beschouwing.

<> Maakt Peter Sagan – dit keer voorzien van een indrukwekkende zware pornosnor – er opnieuw een grand cru-jaar? Meent ie het als ie zegt dat hij het “allemaal een beetje beu geworden is”?…

<> Hoeveel keer zullen Michel Wuyts, Karl Vannieuwkerke  en José De Cauwer tijdens hun rechtstreekse zenduren teruggrijpen naar hun intussen gevleugelde stoplap “Het zou zomaar ’s kunnen”?

<> Primoz Roglic, die vandaag de eerste editie van de UAE-Tour op zijn naam zal schrijven zien we hier als grote kandidaat om de Tour te winnen. Zeker nu ie Laurens De Plus in steun gekregen heeft. Of zou het Sky-team met Christopher Froome, Geraint Thomas en het goddelijke talent uit Colombië Egan Bernal nog één keer de rangen kunnen sluiten? Aan het eind van het seizoen wordt The Team immers naar alle waarschijnlijkheid ontbonden. Overigens is de tijd om te oogsten voor de Sloveense gewezen schansspringer helemaal aangebroken. Zeker nu er in zijn eigen land in de frele figuur van Tadej Pogacar (uit te spreken als Pozjacar) een verblindende nieuwe ster is opgedoken.

<> Hoeveel top-tien-plaatsen rijgen Benjamin Declercq, Eliott Lietaer, Mathias De Witte en Xandro Meurisse dit jaar aan elkaar? En wie van hen mag volgend jaar overstappen naar de World Tour?

<> Wordt Greg Van Avermaet in Yorkshire eindelijk wereldkampioen? Aan de omloop zal het, naar we horen, niet liggen. Of gaat de titel aldaar geheel per verrassing naar ene Sam Samba Oomen, die in het voorjaar aan de nieuwe aankomstlijn van Luik-Bastenaken-Luik al iedereen achter zich heeft gelaten. Daarbij fijntjes Julian Alaphilippe (die de Amstel en de Waalse Pijl) won, met centimeters voorblijvend. (Dit is uiteraard een voorspelling!)

<> Wie wint er dit jaar eindelijk zijn Eerste Ultieme Monument? Jasper Stuyven, Tiesj Benoot Sep Vanmarcke of Yves Lampaert? Of worden ze allemaal, en één voor één, de loef afgestoken door … Mathieu van der Poel? Volgens zijn ploegmaat Stijn Devolder misschien zelfs meer getalenteerd dan Tom Boonen en Fabian Cancellara...

<> Het Wolfpack-team van Patrick Lefevere haalde verleden jaar niet minder dan 73 overwinningen binnen. Nu al zijn ze met Viviani in de UAE-Tour aan elf, als we goed hebben geteld. Is er hoegenaamd een kleine kans dat de indrukwekkende blauwe squadra van Lefevere met Julian Alaphilippe, Yves Lampaert, Eli Viviani, Fabio Jacobsen, Enric Mas, Remco Evenepoel, Alvaro Hodeg, Bob Jungels en zeker niet te vergeten, ouwe vos Philippe Gilbert, toch nog blijven steken op 72?

<> Wat wij ons hier afvragen, is er na zijn halve vrijspraak voor Dokter Mabuse nog een toekomst voor Bernard Sainz in de wielersport? Weggedoken achter de schermen in de duisternis van de wielerhel welteverstaan.

<> Zijn die truitjes van CCC, de ploeg van Greg Van Avermaet, nu mooi of niet? Spuuglelijk of hartverwarmend Blitz?

<> Fabio Jacobsen: "Ik ben sprinter maar mijn wielerhart ligt in Vlaanderen"
(Op 'Wielerflits', 28/2/2019)

<> John Degenkolb hielp met crowdfunding Parijs-Roubaix voor junioren redden. Zou er op termijn voor hem geen plaatsje vrij zijn aan de top van de UCI? Bij moeilijke onderhandelingen zou hij altijd met een bidonnetje naar de Bobo's kunnen sproeien.

<> Komt na het afscheid van de-volgens-Hugo Camps-met-de-hand-geboetseerde Pipo Pozzato, de mooiste jongen van het peloton, Marcel Kittel - dit voorjaar toch al vroeg winnaar van de Trofeo Palma - ooit nog helemaal terug op zijn oude niveau? En zo ja waar en wanneer? En wie zal hem in dat geval de bloemen mét de eventuele al dan niet legale kussen op de wangen kleven?

<> Ook in het wielrennen is er dit jaar een “VAR” op komst. Men weze gewaarschuwd. Eén weggegooid bidonnetje meer of minder kan een verschil maken van minimaal 176 tot 440 euro. Wie voorts op een gevaarlijke manier een drinkbus in het publiek zwiept, kan zelfs tot 881 euro moeten neertellen.

<> Maar laten we onze vooruitblik vooral niet met een laatste vraag eindigen maar de intense wens uitdrukken dat niemand, maar dan ook niemand, dit jaar enig noemenswaardig onheil overkomt! Laat het voor een keer een jaar zonder fatum of vervloeking worden! Het blijft gelden: Hou hen recht en naar behoren!

Extern:
Omloop Het Nieuwsblad-Thuissite
Omloop Het Nieuwsblad-bij-Het Nieuwsblad
Omloop Het Nieuwsblad op Procyclingstats
Touretappe
Wielerflits
Wielerverhaal
De immer alerte voorspellingen van Vai Vai Mauro

Vélo2019

Aan de voet van Jebel Hafeet

Gisteren dinsdag 26 februari 2019 zal de wielergeschiedenis ingaan als de dag dat de wielergoden hun meest geliefde postbode, Jef Braeckevelt, opnieuw

tot zich riepen. De innemende ex-ploegleider die ik in mijn Criquielion-jaren een paar keer mocht interviewen mocht je qua koersintellect geenszins onderschatten. Eigenlijk kon je hem als kenner van het reilen en zeilen in het peloton zelfs gerust het etiket ‘gewiekst’ op het voorhoofd kleven. Jef overleed gisteren na een slepende en slopende ziekte in zijn geliefde woonplaats Waregem. Hij rust nu daarboven wellicht voorgoed uit aan de zijde van Claudy, zijn 'champion van 1990 in Soumagne'. Aan familie en vrienden van Jef onze diepste deelneming.

Gisteren was het ook de dag dat de eerste bergrit in de nieuwe UAE-Tour, een samensmelting van de Ronde van Abu Dhabi en de Dubai tour, verreden werd.

De aankomst van de derde rit in deze eerste editie van de Ronde van de Verenigde Emiraten (waar de rijke oliestaten Abu Dhabi en Dubai deel van uitmaken) lag op de klim naar Jebel Hafeet ("Empty mountain"). Een helling van 10,8 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,6 procent. Het was meteen uitkijken naar de eerste echte klimconfrontatie van de tenoren in deze World Tour-ronde. Hoe zou het gesteld zijn met de lenteconditie van mannen als daar zijn Vincenzo Nibali, Alejandro Valverde en Tom Dumoulin? Dat wilden we weten! Al even benieuwd keken we uit naar de prestaties van de jonge veelbelovende Belgen Bjorg Lambrecht, Laurens De Plus en niet in het minst Remco Evenepoel in dit Emiraten-verhaal.

Aan de ultieme beklimming ging een lange biljartvlakke en ultrasnelle aanloop vooraf waardoor menig klimmer aan de voet van Jebel Hafeet, nog voor het moest beginnen, al zwaar op de adem had getrapt. Zo was Richie Porte, toch net nog tweede geworden in de Santos Tour Down Under (na Deryl Impey) een van de eersten die moest loslaten. Maar ook Lotto-sterkhouder voor de komende klimmende jaren, Bjorg Lambrecht, die vorig jaar in zijn eerste profseizoen op deze klim nog dertiende eindigde, moest al vrij snel de hoofdmacht laten gaan. Bjorg blijkt het in elke ronde nog wat moeilijk te hebben met de overgang van de vlakke naar de eerste klimmende kilometers. Een schande is dat niet. Hij heeft de tijd aan zijn kant. Dat is ook zeker nog het geval voor Laurens De Plus. Die was gisteren, en voor het eerst in Team Jumbo-Vismo-truitje aan het werk, alweer zijn volkomen talentvolle zelf. Wat de Ninovieter kilometerslang (“25 minuten volle bak”) in functie van

zijn kopman Primoz Roglic op kop deed was niet gering. Impressionant zelfs. En wat dan te zeggen van "onze" Remco Evenepoel. In het heetst van de woestijndebatten liet hij wel even los maar reed daarna als negentienjarige nog op zijn eigen tempo naar een uiterst verdienstelijke vijftiende plaats. Alweer STRAF en veelbelovend werk. Ook opvallend knap: de 8° plaats van Remco's jonge ploeggenoot James Knox. Uiteindelijk was het de ex-schansspringer Primoz Roglic die bij de groten nog het meeste initiatief nam. Zijn demarrage kon enkel door de verbluffende jonge Fransman David Gaudu (°1996) beantwoord worden. Dan Martin had al de moeite van de wereld om bij hen aan te harken. Maar uiteindelijk, je zag het zo aankomen, kwam in de laatste 2 kilometers ene Alejandro Valverde (38!) nog vanuit de achtergrond terug om de uitblinkers van de dag fijntjes af te troeven in de sprint. Droog en Cool. Zijn eerste overwinning in de regenboogtrui was een feit. Uitgekiend werk van de meester-indeler. Niemand kent zo goed zijn eigen mogelijkheden én zijn eigen grenzen als de bejaarde leperd Alejandro Valverde. Van een ouwe dag is, voor zover dat nog bewezen moest worden, bij de Spanjaard nog lang geen sprake.

Primoz Roglic en David Gaudu krijgen wél en gelukkig nog een serieuze herkansing, komende vrijdag in Rit 6 met aankomst op Jebel Jais. Maar die dag zal bij ons al alle aandacht - in volle voorbeschouwing - uitgaan naar de openingswedstrijd van “ons wegseizoen”, de Omloop Het Nieuwsblad.

Benieuwd of ook daar niet, net als gisteren met Alejandro Valverde, een ‘ouwe vos’ met de bloemen gaat lopen. Allo Philippe Gilbert?

Stage 3 van de 1st Tour (2.UWT): van UAE University > Jebel Hafeet (179 km)

Uitslag
1. Alejandro Valverde (Spa)
2. Primoz Roglic (Slo) z.t.
3. David Gaudu (Fra) z.t.
4. Emanuel Buchmann (Dui) + 0.04
5. Daniel Martin (Ier) + 0.12

13. Tom Dumolin + 0.44
15. Remco Evenepoel + 0.56
25. Vincenzo Nibali (Ita) + 1.17
26. Laurens De Plus +1.17
45. Bjorg Lambrecht +3.13
60. Richie Porte (Aus) + 7'55"

(Volledige uitslag)

Extern:
UAE-Tour
Omloop Het Nieuwsblad
Op de Helling
Jebel Hafeet
Laurens De Plus

Benieuwd hoe ver onze @EvenepoelRemco nu al komt? Maar minstens even benieuwd hoe het ook onze Knesselaarse Held @bjorg_lambrecht vergaat op weg naar Jebel Hafeet... #UAETour2019 #comeonMatchBox https://t.co/Dic38CMxAH

— Het hart van Bitossi (@HetHartisHier) 26 februari 2019